آتنا دائمی

آتنا دائمی ، با نام اصلی فاطمه خشکنودهانی (زاده‌ی۱۳۶۷در تهران) زندانی سیاسی، فعال مدنی و مدافع حقوق زنان و کودکان است که بارها توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر و مورد آزار قرار گرفته است. او در اعتراض به محکومیت خواهرانش از تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۶ به مدت ۵۴ روز در زندان دست به اعتصاب غذا زد. آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی پس از جابه‌جایی که در ۴بهمن ماه ۱۳۹۶ همراه با ضرب و شتم و بدرفتاری انجام گرفت، اعتراض خود را با اعتصاب غذای تر و خشک نشان دادند. وی هم‌اکنون به جرم تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به خامنه‌ای و اختفای ادله جرم در زندان اوین به سر می‌برد.

آتنا دائمی
آتنا دائمی01.JPG
زادروز۱۳۶۷
فومن
ملیتایرانی
شناخته‌شده برایفعال حقوق کودکان - فعال سیاسی و مدنی
والدینحسین دائمی- معصومه نعمتی

آتنا دائمی دو خواهر دارد. او درجوانی با گوش کردن به ترانه‌های رپ به دنیای سیاست علاقه‌مند شد و سپس از طریق دوستانش به محافل سیاسی راه یافت. وی به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور به صرف‌نظر کردن از تحصیلات دانشگاهی شد.

زندگی‌نامه آتنا دائمی

آتنا دائمی در سال ۱۳۶۷ در تهران متولد شد. آتنا ۲ خواهر دارد. پدر و مادر وی شغل آزاد دارند. به دلیل مشکلات اقتصادی که در خانه داشتند از گرفتن دیلپم و رفتن به دانشگاه صرف‌نظر کرد و در باشگاه ورزشی انقلاب در سمت منشی مشغول به کار شد. وی در کنار این کار همراه با مادرش به کار آرایشگری نیز می‌پرداخت.

آتنا دائمی پس از مدتی با دوستانی که با او طرز تفکر و گرایشات اعتراضی مشترکی داشتند در شبکه اجتماعی آشنا شد. یکی از علائقی که او و دوستانش را گردهم آورده بود؛ علاقه به ترانه‌های رپر معترض ایرانی «شاهین نجفی» بود. البته این علاقه بعدها در شمار اتهامات او به‌شمار آمد![۱]

فعالیت‌های سیاسی آتنا دائمی

 
آتنا دائمی همراه با پدرش

آتنا دائمی، فعال حقوق کودکان و فعال مدنی در ۲۹ مهر ۱۳۹۳ بازداشت شد. وی بمدت ۸۶ روز در سلول انفرادی بند ۲ الف زیر بازجویی بود و در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ دوره بازجویی‌اش به پایان رسید و به بند زنان زندان اوین انتقال یافت. آتنا دائمی در ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ در دادگاهی که قاضی مقیسه آن را ریاست می‌کرد، محاکمه شد. وی به دلیل توهین به خامنه‌ای، فعالیت‌های مدنی مسالمت‌آمیز و تبلیغ علیه نظام و به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و پنهان کردن ادله جرم، به ۱۴ سال زندان محکوم شد. پایه‌ی تمامی این اتهامات، شرکت در تجمعات اعتراضی مثل تجمع در حمایت از کودکان کوبانی و یا نوشته‌هایش در فیس‌بوک، است. صفحه فیس‌بوک آتنا دائمی پس از بازداشت وی بسته شد. او در صفحه فیس‌بوک خود در اعتراض به برخی از اتفاقات و حوادث اجتماعی مطلب می‌نوشت.

خانم معصومه نعمتی مادر آتنا دائمی ضمن مصاحبه‌ای در همین رابطه گفت: فعالیت‌های دخترش در حوزه کودکان با راه‌اندازی نمایشگاه‌های نقاشی برای کودکان کار و خیابانی یا برپایی کلاس‌های آموزش نقاشی یا مشارکت در اعتراضات به وضعیت بچه‌های کوبانی و غزه بوده است. آتنا دائمی همراه با مریم اکبری منفرد و گلرخ ایرایی، هنگام انتقال زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به سالن فوق امنیتی ۱۰ و اعتصاب غذای این زندانیان، با نوشتن نامه‌ای خواهان رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی رجایی شهر شدند. آتنا دائمی همچنین با نوشتن نامه‌هایی حمایت خود را از اعتراضات و قیام‌های اخیر مردمی اعلام کرد؛ که همین اعلام مواضع و بیانیه‌ها باعث پرونده‌سازی بیشتر و انتقال او و گلرخ ابراهمیی، همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۹۶ شد.

آتنا دائمی در یک فایل صوتی از زندان قرچک ورامین علت انتقالش را این‌طور بیان کرد:

«آن‌ها گفتند که از مبارزات ما خسته شده‌اند. ما توسط مأموران مزدور جمهوری اسلامی و سپاه ضرب‌وشتم و به قرنطینه میان زندانیان عادی قرچک منتقل شدیم».[۲]

دستگیری‌ها

آتنا دائمی نخستین بار در پایان مهر سال ۱۳۹۳دستگیر شد.[۳]

آتنا، در صفحه توییتر شخصی خود نوشت که به ۷ سال زندان محکوم شده است.

مأموران حکومتی هنگام دستگیری آتنا مدعی شدند فعالیتش در شبکه‌های مجازی زیاد بوده است.[۴]

در ۲۵ اردیبهشت ماه سال بعد قاضی محمد مقیسه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران آتنا را با اتهاماتی مانند: تبلیغ علیه نظام، توهین به ولی فقیه، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به ۱۴سال زندان محکوم کرد. در دادگاه تجدید نظر آن حکم به ۷ سال کاهش یافت. آتنا در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۴ با سپردن قرار وثیقه تا پایان دوران دادرسی از زندان آزاد شد.

از آذر ماه سال ۱۳۹۵ دوره محکومیت آتنا آغاز شد و در سال ۱۳۹۷ در حالی‌که محکومیت خود را در بند زنان زندان سپری می‌کرد، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران پرونده‌ی دیگری علیه وی گشوده شد، که طی آن آتنا به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه مربوطه آتنا را برای ۲ سال از عضویت در گروه‌ها و احزاب سیاسی محروم کرد. در مرحله تجدید نظر مدت ۲ سال و ۱ ماه از آن حکم علیه وی تأیید و به اجرا در آمد.

آتنا دائمی (فاطمه دائمی خشکنودهانی)، زندانی سیاسی، فعال حقوق مدنی و حقوق کودکان و از مدافعان حقوق بشر در ایران است.

در اسفندماه سال ۱۳۹۶ عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای نسبت به شرایط زندان نامناسب و غیربهداشتی آتنا و گلرخ ابراهیمی ایرایی ابراز نگرانی کرد و خواهان آزادی فوری هر دوی آنها شد.

 
آتنا دائمی

همچنین رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان اروپا، پییر آنتونیو پانزری، با انتشار بیانیه‌ای نسبت به وضعیت آتنا و گلرخ قویاً ابراز نگرانی کرد و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز با آن‌ها را در زندان شهر ری محکوم کرد. از نظر گزارشگران ویژه‌ی سازمان ملل متحد، آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی به جرم افشای رفتارهای غیرانسانی با آن‌ها در زندان اوین، به زندان شهر ری منتقل شده بودند. برپایه‌ی این گزارش، رفتار با این کنشگران حقوق نشان‌دهنده‌ی:

«رویه جاری آزار و اذیت، ارعاب و به زندان انداختن افرادی است که در دفاع از حقوق بشر و حمایت از زندانیان عقیدتی در ایران فعالیت می‌کنند.»[۳]

آتنا دائمی که قرار بود پس از پایان رساندن دوره محکومیت ۵ ساله‌اش در روز ۱۴ تیر ماه ۱۳۹۹ از زندان آزاد شود، به علت تشکیل پرونده‌های جدید از طرف سپاه پاسداران، حکم ۵ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق برایش صادر شد. آتنا دائمی پس از آگاهی از حکم داده شده، در نامه‌ای نوشت:

«من امروز بعد از پنج سال باید آزاد می شدم ولی همه می دانند تا جمهوری اسلامی هست، همه جای ایران زندان است.»

انسیه دائمی، خواهر آتنا دائمی در حساب توییتری خود نوشت:

بازجو به آتنا گفته: «تو در مقابل پرونده و حکم حبس بی‌حس شدی و ما از این به بعد برنامه های دیگه ای برات داریم» اینجوری شده که شلاق رو هم به حکم حبس اضافه کردن.[۵]

متن نامه آتنا دائمی

«من امروز بعد از پنج سال باید آزاد می‌شدم؛ ولی همه می‌دانند تا جمهوری اسلامی هست، همه جای ایران زندان است؛ ولی من آزادم، آنقدر آزادم که مدام فکر می‌کنند با حکم جدید دادن می‌توانند من را زندانی کنند. من دیگر این حکم‌ها برایم خنده‌دار است، حتی همان شلاق هم! من برای مردمی که آبان ۹۸ کشته شدند عزاداری کردم، این‌ها اتهام زدند که تو محرم بزن و برقص کردی! آره من برای مظلوم‌های زمانه‌ام عزاداری می‌کنم و شلاق‌اش را هم می‌خورم. نوش‌جان اونی که می‌خواد بزنه! چون همیشه گفتن یکی بزنی دوتا می خوری. این‌ها یک عمر است دارند مردم را شلاق می‌زنند و این شلاق در برابر اون همه گلوله‌ای که تو چهل سال توی قلب و مغز آدم‌ها رفته و کشته شدند چیزی نیست؛ فدای سر خانواده‌های کشته‌ها و خون‌هایی که ریخته شده. آنقدر این دادگاه‌های فرمایشی و این حکم و احکام دیگه که برایم صادر کردن و می‌کنند مسخره است که حتی بهش فکر هم نمی‌کنم و اعتراض هم نخواهم کرد تا وقت داشته باشند برای پرونده‌سازی‌های دیگه‌ای که می‌خوان برام باز کنند. من امروز آزادم چون آزادی به آن طرف میله‌ها بودن نیست و هر یک حکم جدید یعنی تأیید آزادی من، من تا آخرش هستم تا زنده‌ام. - آتنا دائمی – زندان اوین – تیر ماه ۱۳۹۹»[۵]

حسین دائمی، پدر آتنا دائمی در گفتگو با صدای آمریکا ضمن ابراز نگرانی از شیوع ویروس کرونا در زندان اوین گفت، مطابق بخشنامه قوه قضاییه انتظار می‌رفت که به پایان رسیدن حکم ۵ سال زندان دخترش، وی را آزاد کنند؛ ولی نه او را آزاد کردند و نه به او مرخصی دادند و وی هم‌چنان در زندان است. آقای حسین دائمی در این گفتگو تأکید کرد که:

«فرزندان ما در خطر هستند، خانواده زندانیان آزادی فرزندان خود را می‌خواهند و ما از مقامات درخواست داریم که آتنا را آزاد کنند. حق او زندان نیست، او یک فعال مدنی و فعال حقوق بشر است، دغدغه او انسانی و برای انسان‌های آزاده است و لزومی ندارد که در زندان به‌سر برد.»[۶]

 
آتنا دائمی

اعتصاب‌ها

آتنا دائمی در اعتراض به محکومیت خواهرانش از تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۶ به مدت ۵۴ روز در اعتصاب غذا بود.[۲]

آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی در ۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۶ پس از چند ماه اعتصاب و اعتراض از زندان قرچک ورامین به بند زندان اوین بازگشتند. آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی پس از جابه‌جایی که در ۴بهمن ماه ۱۳۹۶ همراه با ضرب و شتم و بدرفتاری انجام گرفت، اعتراض خود را با اعتصاب غذای تر و خشک نشان دادند.

آقای حسین دائمی؛ پدر آتنا دائمی ضمن تأیید این خبر از وخامت حال دخترش خبر داد.[۷]

آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ضمن انتشار نامه‌ای، اعتصاب غذای خود را از تاریخ ۱۴ بهمن‌ماه ۱۳۹۶ با خواسته انتقال به زندان اوین شروع کردند. آنها با پافشاری بر خواسته‌های‌شان در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ به بند زنان در زندان اوین بازگردانده شدند[۲]

آزادی از زندان

آتنا دائمی در دوشنبه‌شب ۴ بهمن‌ما ۱۴۰۰، پیش از به‌پایان رسیدن محکومیتش، از زندان لاکان رشت آزاد شد.[۸]

منابع