علی‌اکبر ولایتی

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۰ توسط Omid (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
علی اکبر ولایتی
علی اکبر ولایتی.JPG
علی اکبر ولایتی
زادروز۱۳۲۴
رستم‌آباد شمیران
ملیتایرانی
تابعیتایرانی
تحصیلاتدکتر اطفال - متخصص بیماری‌های عفونی
پیشهعضو شورای راهبردی سیاست خارجی - رئیس مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی
شناخته‌شده برایمردم ایران
نقش‌های برجستهمشاور بین‌المللی خامنه‌ای
حزب سیاسیاصول‌گرا
دیناسلام-شیعه
همسرمریم خوش نویسان - لیلا عنایت

علی اکبر ولایتی (زاده ۱۳۲۴ در رستم آباد شمیران) عضو شورای راهبردی سیاست خارجی و مشاور بین‌الملل سید علی خامنه ای و همچنین رئیس مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی است. علی اکبر ولایتی تحصیلات ابتدایی را در رستم‌آباد و دبیرستان را در مدارس جم‌ قلهک و بهرام به پایان رساند. او دوره تحصیلات پزشکی عمومی را در سال ۱۳۵۰تمام کرد؛ و در سال ۱۳۵۳ از دانشگاه تهران با مدرک دکتر متخصص اطفال فارغ‌التحصیل شد. علی اکبر ولایتی به‌مدت ۱۶ سال وزیر امورخارجه ایران بود. او از جمله هماهنگ‌کنندگان ترور‌های خارج کشوری رژیم ایران است. علی اکبر ولایتی در تروز صادق شرفکندی دبیرکل حزب دمکرات کردستان دست داشته است و دادگاه آلمان او را متهم این قتل معرفی و حکم جلب وی را صادر کرد؛ همچنین علی اکبر ولایتی تحت پی‌گرد دولت آرژانتین به خاطر پرونده بمب‌گذاری مرکز یهودیان است. در این بمب‌گذاری که به انفجار آمیا شهرت دارد، ۸۵ نفر کشته و صدها تن مجروح شدند. علی اکبر ولایتی اکنون علاوه بر مشاور عالی علی خامنه‌ای در امور بین الملل، دارای ۳۷ منصب مختلف در حکومت جمهوری اسلامی است.

سوابق علی‌اکبر ولایتی

علی اکبر ولایتی، پس از پیروزى انقلاب اسلامى، مدتى معاون وزارت بهدارى بود. در دوره اول مجلس جمهوری اسلامی، نماینده مجلس در تهران شد.

او در سال ۱۳۶۰ به عنوان وزیر امور خارجه انتخاب شد و به مدت ۱۶ سال وزير خارجه دولت‌هاى ميرحسين موسوى و اكبر هاشمى رفسنجانى بود.

علی اکبر ولایتی در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمى از دولت خارج شد اما روابطش را با اصلاح طلبان حفظ کرد و به‌عنوان مشاور عالى خامنه‌ای در امور بين‌الملل منصوب گردید. علی‌اکبر ولایتی در عین حال نشان می‌داد که با جناح مشهور به اصول‌گرا اختلافاتی دارد، به گونه‌اى كه آن‌ها اعلام كردند در صورت تأييد نامزدى وى توسط شوراى هماهنگى نيروهاى انقلاب به رياست على اكبر ناطق نورى اعلام انشعاب خواهند كرد. در انتخابات رياست جمهورى سال۱۳۷۶، روزنامه سلام ارگان مجمع روحانيون مبارز از وى به‌عنوان سياستمدارى ميانه‌رو نام برده بود كه ممكن است نامزد رياست جمهورى شود. چهره كنونى علی‌اکبر ولایتی توسط هر دو جناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب مورد تأیید است. علی اکبر ولایتی از جمله حامیان تغيير استراتژى سياست خارجى ايران از نگاه به جنوب (آمريكاى لاتين) يا شرق، به تمركز بر روى خاورميانه است. علی اکبر ولایتی از سوی علی خامنه‌ای در سفری به عربستان برخی مذاکرات را دنبال می‌کرد.

علی‌اکبر ولایتی مهره‌ کلیدی خامنه‌ای

از دیگر مأموریت‌های علی اکبر ولایتی به‌عنوان مشاور امور بین‌المللی علی خامنه‌ای، حضور در مراسم‌های مذهبی در خارج از ایران و ملاقات با رهبران کشورها جهت اعلام پیام‌های خامنه‌ای است. ولایتی همچنین به‌عنوان دبیرکل مجمع جهانی بیداری اسلامی، پوششی مناسب برای فعالیت‌های مداخله‌جویانه جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف ایجاد می‌کند. اظهار نظرها، مأموریت‌ها و مسئولیت‌های متعدد علی اکبر ولایتی در حوزه سیاست خارجی را، می‌توان از دلایلی دانست که او را یکی از مهره‌های کلیدی در تعیین سیاست‌های دیپلماسی رژیم ایران می‌دانند. [۱]

علی‌اکبر ولایتی با سیاست تمرکز بر خاورمیانه همان سیاسیت صدور بحران در جمهوری اسلامی را دنبال کرده و برای آن پوشش سیاسی ایجاد می‌کرد. او در همایشی در دانشگاه آزاد به (مقاومت مردم یمن) در حمایت از گروه تروریستی حوثی وابسته به جمهوری اسلامی که علیه دولت وقتی در آن‌جا می‌جنگد، گفت:

انفجار آمیا

«از یمنی‌ها یاد بگیریم که چگونه در برابر تهدید و تحریم مقاومت می‌کنند. به‌جای لباس لُنگ می‌بندند و اسلحه به دست دارند و چند تکه نان خشک‌ دستشان است با پای پیاده؛ و سعودی‌ها از دست این‌ها عاجز شدند»[۲]

علی اکبر ولایتی از آمران ترور دررستوران میکونوس

علی اکبر ولایتی یکی از آمران ترور صادق شرفکندی دبیر کل حزب دمکرات کردستان و تنی چند از دیگر سیاستمدران در سال ۱۳۷۱ خورشیدی، در رستوران میکونوس آلمان بود که منجر به کشته شدن آن‌ها گردید. پس از ترور صادق شرفکندی و همراهانش دادگاه آلمان علی اکبر ولایتی را یکی از متهمین این قتل معرفی کرد و حکم جلب علیه او صادر کرد.

حکم پی‌گرد علی اکبر ولایتی

علی اکبر ولایتی از سال ۲۰۰۶، از سوی دولت آرژانتین در ارتباط با پرونده بمب‌گذاری مرکز یهودیان (آمیا) تحت پی‌گرد قانونی است. در حالی که ولایتی برای رساندن پیامی به کنوانسیون در تبعید جنوب آسیا به سنگاپور و مالزی سفر کرده بود، قاضی فدرال در آرژانتین (رودنفو کانیکوبا کورال) از سنگاپور و مالزی خواست تا او را که متهم پرونده بمب‌گذاری مرکز یهودیان آمیان در سال ۱۹۹۴ است به دولت آرژانتین تحویل دهد. هیئت آمیا از دادستانانی تشکیل شده است که بعد از مرگ آلبرتو نیسمن، مسئولیت پرونده این رویداد را به عهده دارند؛ علی اکبر ولایتی به خاطر مشارکت در حمله به مرکز فرهنگی آمیا در بوئنوس‌آیرس از طرف این هیأت تحت تعقیب است. در این بمب‌گذاری ۸۵ نفر کشته شدند و صدها تن دیگر مجروح یا معلول شدند. ولایتی در حال حاضر تحت پی‌گرد هشدارنامه قرمز پلیس بین‌الملل است. بمب‌گذاری در مرکز آمیا، بدترین حمله تروریستی در تاریخ آرژانتین است و عوامل آن هنوز به پای میز محاکه کشیده نشده‌اند.[۳]

حمله به علی‌اکبر ولایتی در سازمان ملل

در سال ۱۳۶۲ درحالی که علی‌اکبر ولایتی در سازمان ملل متحد سخنرانی می‌کرد یکی از ایرانیان مخالف به وی نزدیک شده و اوراق سخنرانی او را پاره کرده و فریاد زد که او یک تروریست و حامی نظام سرکوبگر جمهوری اسلامی است.

سمت‌های علی اکبر ولایتی

علی اکبر ولایتی پزشک متخصص اطفال است اما کمتر او را به‌عنوان پزشک اطفال می‌شناسند. او یکی از کارگزاران جمهوری اسلامی و عوامل خامنه‌ای در سال‌های گذشته بوده است. علی اکبر ولایتی هم‌اکنون مشاور امور بین‌الملل خامنه‌ای، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس هیئت‌امنای دانشگاه آزاد اسلامی است؛ اما این‌ همه‌ی مسئولیت‌های وی نیست. علی اکبر ولایتی دارای ۳۷ سمت است و علیرغم بازنشستگی قانون ممنوعیت دو شغله بودن نیز در مورد او هرگز لحاظ نشده است.

مناصب علی اکبر ولایتی
مناصب علی اکبر ولایتی
  1. نماينده مجلس دوره اول (از تهران)
  2. معاون وزير بهداشت
  3. مشاور خامنه‌ای در امور بين‌الملل (۱۳۸۶، تاكنون)
  4. عضو مجمع تشخيص (از بدو تاسيس تاکنون)
  5. استاد تاريخ روابط خارجي ايران در دانشكده روابط بين‌الملل وابسته به وزارتخارجه
  6. استاد دانشكده پزشكی دانشگاه علوم پزشكی تهران
  7. رئيس شورای‌عالی نظام پزشكی
  8. عضو هيأت مديره نظام پزشكی تهران (۳ مهر ۱۳۷۰، تاكنون)
  9. وزير خارجه رژيم ایران در دوره رياست جمهوری خامنه‌ای و رفسنجانی (آذر۱۳۶۰ – خرداد ۱۳۷۶)
  10. عضو شورای‌عالی سياست‌گذاری دايرةالمعارف دوران جنگ
  11. عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی (۱۳۶۸، تاكنون)
  12. عضو پيوسته منتخب فرهنگستان علوم پزشكی ايران (۱۳۶۹، تاكنون)
  13. عضو هيأت امنای بنياد دايرةالمعارف اسلامی برای ۳ دوره
  14. دبيركل مجمع جهانی اهل بيت (۱۳۷۹-۱۳۸۱)
  15. عضو شورای راهبردی سياست خارجی
  16. عضو هيأت امنای دانشگاه علوم پزشكی تهران (از سال۱۳۷۰ تا سال ۱۳۷۷)
  17. عضو هيأت امنای دانشگاه علوم پزشكی بهشتی (از سال۱۳۷۰، تاكنون)
  18. عضو شورای‌عالی انستيتو تحقيقاتی سل و بيماريهای ريوی كشور (از سال۱۳۷۱)
  19. رئيس هيأت تحريريه مجله پزشكی
  20. رئيس هيأت مديره انجمن متخصصين بيماري‌های عفونی و گرمسيری ايران (از سال ۱۳۷۱)
  21. رئيس شورای مركزی انجمن اسلامی پزشكان ايران (۱۳۷۱)
  22. رئيس گروه اسلام معاصر ـ بنياد دائرةالمعارف اسلامی (از سال ۱۳۷۷)
  23. رئيس مركزآموزشی پژوهشی درمانی سل و بيماريهای ريوی
  24. نماينده فرهنگستان علوم پزشكی در هيأت امنای فرهنگستان‌ها
  25. دبير شورای مركزی انجمن اسلامی پزشكان ايران
  26. مدير مسئول و صاحب امتياز مجله بيماريهای عفونی گرمسيری
  27. عضو شورای‌عالی نظام پزشكی ايران (از ۱۹ بهمن ماه سال ۱۳۷۰)
  28. رئيس گروه علمی طب سنتی و طب اسلامی فرهنگستان علوم پزشكی (از۱۱ تيرماه ۱۳۷۱)
  29. رئيس هيأت مديره انجمن متخصصين بيماری‌های عفونی وگرمسيری ايران (از سال ۱۳۷۱)
  30. نماينده فرهنگستان علوم پزشكی در هيئت امنای فرهنگستان‌ها (از مرداد ۱۳۷۳)
  31. عضو هيأت تحريريه مجله علمی دانشگاه علوم پزشكی وخدمات بهداشتی ـ درمانی قزوين
  32. عضو انجمن اسلامی فارغ التحصيلان اروپا، آمريكا و اقيانوسيه (از ۱۳۷۴)
  33. عضو افتخاری انجمن علمی پيوند اعضا (از ۱۳۷۴)
  34. عضو هيأت امنا دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی ـ درماني بهشتی (از اسفند ۱۳۷۴)
  35. عضو هيأت ممتحنه و ارزشيابی رشته تخصصی بيماری‌های عفونی (دانشگاه علوم پزشكی تهران ۱۳۶۵-۱۳۷۴)
  36. عضو هيأت ممتحنه و ارزشيابی رشته فوق تخصصی عفونی اطفال (وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی ۱۳۷۱-۱۳۷۴)
  37. عضو هيأت ممتحنه و امتحانات برد تخصصی بيماری‌های عفونی و گرمسيری (وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكی ۱۳۶۵-۱۳۷۳)
  38. عضو هيأت ممتحنه و ارزشيابی رشته و فوق تخصصی عفونی اطفال (وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی ۱۳۷۶-۱۳۷۴) [۲]

منابع