فروغ تقی‌پور

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
فروغ-تقی-پور-دستگیرشده-توسط-وزارت-اطلاعات.jpg
زادروز۲۰ اردیبهشت ۱۳۷۳
تهران
ملیتایرانی
شناخته‌شده برایزندانی سیاسی، فعالان حقوق بشر
والدینرحیم تقی‌پور- نسیم جباری

فروغ تقی‌پور، (متولد ۲۰ اردیبهشت ۱۳۷۳) فرزند رحیم تقی‌پور از زندانیان دهه‌ی شصت است که به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق در زندان به سر می‌برد. فروغ تقی‌پور دارای مدرک لیسانس در رشته‌ی حسابداری است. وی در تاریخ ۵ اسفندماه ۱۳۹۸ به همراه دوست خود پرستو معینی دستگیر شد. پرستو معینی نیز فرزند یکی دیگر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است. به همراه آن‌ها مادرانشان نسیم جباری (مادر فروغ تقی‌پور) و زهرا صفایی (مادر پرستو معینی) نیز دستگیر و به بازداشتگاه وزارت‌اطلاعات منتقل شدند. نسیم جباری در آستانه نوروز ۱۳۹۹ با قید وثیقه آزاد شد. زهرا صفایی نیز در تاریخ هشتم تیرماه با یک وثیقه ۳۰۰ میلیونی به طور موقت تا پایان مرحله دادرسی آزاد شد اما با افزایش میزان وثیقه به ۳ میلیارد تومان و عدم توانایی پرداخت آن مجددا دستگیر شده و در تاریخ ۶ مرداد به زندان منتقل شد. وی دوماه پس از دستگیری به زندان قرچک ورامین منتقل گشت. خبرگزاری هرانا گزارش داد فروغ تقی‌پور و همراهانش از داشتن وکیل محروم شده‌اند[۱] او توسط وزارت اطلاعات تهدید شده است که باید به اعترافات تلویزیونی تن داده و علیه پدر خود سخن بگوید. آخرین اطلاعات حاکی است فروغ تقی پور در زندان قرچک به کرونا مبتلا شده و در عین حال از هر گونه رسیدگی پزشکی محروم مانده است. او همچنین توسط بازجوها و زندانیان عادی به مرگ تهدید شده است. در روز ۲۵ بهمن ۱۴۰۲، وکیلان زندندانیان سیاسی فروغ تقی‌پور، و مرضیه فارسی به آن‌ها ابلاغ کردند که هر کدام به ۱۵ سال حبس به‌صورت غیابی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران محکوم شده‌اند. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات فروغ تقی‌پور و مرضیه فارسی بدون حضور آن‌ها در دادگاه برگزار شده بود. این دو زندانی سیاسی، دادگاه جمهوری اسلامی را به رسمیت نشناخته و از حضور در جلسه دادگاه امتناع کرده بودند. پیش از این دادسرای اوین خانم فروغ تقی‌پور را به ظن هم‌کاری با مخالفان نظام جمهوری اسلامی بابت اتهام بغی تفهیم کرده بودند.

تهدید به مرگ

فروغ تقی پور به همراه دیگر همراهانش اواخر فرودین ماه از بازداشتگاه وزارت اطلاعات به زندان قرچک ورامین منتقل شده است. این زندان یکی از بدترین زندان‌های جمهوری اسلامی است.

به گفته‌ی منابع هرانا فروغ تقی‌پور ، در زندان مورد حمله و و فحاشی‌های جنسی قرار گرفته است. بنا به همین گزارش عدم رعایت اصل تفکیک جرایم و هم‌بند کردن وی با زندانیان عادی منجر به تهدیدات جانی برای وی شده است. همواره زندانیان عادی توسط زندان‌بانان برای تهدید زندانیان سیاسی مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند.

از جمله مادر دوست وی زهرا صفایی در خرداد ماه امسال تهدید به قتل شده است. او بارها به مسئولین زندان گفته است که من و دخترانم در این زندان تهدید شده و احساس امنیت نداریم.[۲]

مصاحبه با مژگان تقی‌پور

مژگان تقی‌پور خواهر فروغ تقی‌پور که خود از اعضای سازمان مجاهدین است در مصاحبه‌ای در مورد دستگیری خواهرش می‌گوید:

«مأموران رژیم به خانه خواهرم فروغ ریختند، دستگیر و با خودشان بردند. تا مدت‌ها از وضعیت او خبر نداشتیم. بعد از چند دوره بازجویی و فشارهای روحی و روانی او را به زندان قرچک ورامین منتقل کردند. قابل توجه است که بدانید از زندان قرچک ورامین خانواده‌های زندانیان سیاسی و مردم به‌عنوان کهریزک دوم نام می‌برند.

وضعیت بهداشتی این زندان بسیار فاجعه‌بار است به‌طوری‌که فاضلاب بند بالا زده و بوی تعفن همه بند را گرفته است. و زندانبانان هیچ اقدامی برای رفع این مشکل نمی‌کنند. به همین دلیل بیماریهای پوستی واگیردار و تنفسی شیوع پیدا کرده است. تعدادی از زندانیان بیماری کرونا گرفتند ولی متأسفانه امکاناتی مثل ماسک و مواد شوینده به آن‌ها نمی‌دهند و آن‌ها مجبور هستند این‌ها را با قیمت‌های خیلی بالا خودشان تهیه کنند. پزشک هر دو الی سه ماه یک بار به آنجا سر می‌زند، وقتی هم سر می‌زند، نه تنها برای آن‌ها کاری نمی‌کند، بلکه با توزیع مواد متادون و ترامادول سعی می‌کند آن‌ها را معتاد کند که آن‌ها در شرایط جسمی بدی قرار بگیرند که توان هیچ اعتراضی نداشته باشند. وضعیت این زندان به‌غایت غیرقابل تحمل است طوری‌که زندانیان عادی هر چند روز یکبار، دست به خودکشی می‌زنند.

تاکتیک جدیدی که رژیم به‌تازگی در زندان بکار برده است، زندانیان خطرناک و جیره و مواجب‌بگیرهای خودش را به جان زندانیان سیاسی انداخته است برای این‌که زهر چشم از زندانیان سیاسی بگیرد. کار این‌ها اساساً درگیری و ضرب و شتم زندانیان سیاسی است. به همین دلیل جان خواهرم فروغ و هم‌چنین پرستو معینی و زهرا صفایی به‌شدت در خطر است.»[۳]

آزادی از زندان

فروغ تقی‌پور روز ۲۴ بهمن ۱۴۰۱، به همراه گروه دیگری از زندانیان سیاسی از زندان اوین آزاد شد. سخنگوی قوه قضائیه رژیم ایران، در روز ۱۶ بهمن‌ماه اعلام کرد که عفو زندانیان اخیر به مناسبت سالگرد انقلاب ضدسلطنتی سا ۱۳۵۷، و مشروط به ابراز ندامت زندانیان بوده است و شامل پرونده‌هایی با اتهاماتی مانند ارتباط با گروه‌های معاند و برانداز و تخریب اموال دولتی نمی‌شود. این درحالی است که بسیاری از زندانیان آزادشده اظهار کردند که درخواست عفو نداده‌اند و ابراز ندامت نیز نکرده‌اند.[۴]

اتهام بغی

بر اساس گزارش کانون حقوق بشر ایران، در روز دوشنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۲، زندانی سیاسی فروغ تقی‌پور به همراه نسیم غلامی‌فرد و مرضیه فارسی که در بند زنان زندان اوین محبوس هستند، به دلیل هم‌کاری با گروه‌های مخالف رژیم ایران متهم به بغی شدند. این سه زندانی سیاسی چند روز پیش از این، یعنی در روز ۱۸ آذرماه، تفهیم اتهام شده بودند. مطابق قوانین رژیم ایران، حکم اتهام بغی می‌تواند منجر به احکام سنگین و یا اعدام شود.[۵]

۱۵ سال حبس مجدد

در روز ۲۵ بهمن ۱۴۰۲، وکیلان زندندانیان سیاسی فروغ تقی‌پور، و مرضیه فارسی به آن‌ها ابلاغ کردند که هر کدام به ۱۵ سال حبس به‌صورت غیابی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران محکوم شده‌اند. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات فروغ تقی‌پور و مرضیه فارسی بدون حضور آن‌ها در دادگاه برگزار شده بود. این دو زندانی سیاسی، دادگاه جمهوری اسلامی را به رسمیت نشناخته و از حضور در جلسه دادگاه امتناع کرده بودند. پیش از این دادسرای اوین خانم فروغ تقی‌پور را به ظن هم‌کاری با مخالفان نظام جمهوری اسلامی بابت اتهام بغی تفهیم کرده بودند. خانم مرضیه فارسی نیز از بیماری سرطان رنج می‌برد و در وضعیت جسمی نامناسبی به‌سر می‌برد.[۶]

زهرا صفایی نیز به ۵ سال حبس مجدد محکوم شده است.[۷]

اطلاعیه شورای ملی مقاومت

شورای ملی مقاومت ایران، روز ۱۷ بهمن ۱۴۰۲، با صدرو بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن حکم ۳۵ سال زندانی برای این ۳ زندانی سیاسی، به کمیسر عالی، شورای حقوق بشر، گزارشگران و دیگر ارگان‌های ذی‌ربط سازمان ملل متحد و مراجع مدافعین حقوق بشر و حقوق زنان فراخوان داد و خواهان اقدام فوری برای آزاد کردن زندانیان سیاسی به‌ویژه زندانیان زن و بازدید هیئت تحقیق بین‌المللی از زندان‌های تحت حاکمیت رژیم ایران و دیدار با زندانیان شد.[۷]

منابع