کاربر:Hossein/101صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هیئت مرگ | [[پرونده:اعضاء هیأت مرگ در قتل عام ۶۷.jpg|بندانگشتی|'''اعضای هیئت مرگ در قتل‌عام سال ۱۳۶۷''']] | ||
'''هیئت مرگ''' به کسانی گفته می‌شود که در تابستان ۱۳۶۷ از طرف [[روح‌الله خمینی|خمینی]] مأمور شدند تا بر اساس فتوای صادره از طرف خود او برای زندانیان سیاسی به خصوص زندانیان مجاهد سر موضع حکم اعدام صادر کنند. این هیئت در خطاب خمینی شامل حسینعلی نیری، مصطفی پورمحمدی، مرتضی اشراقی بود که ابراهیم رئیسی هم به آن اضافه شد. این هیئت در ماههای مرداد و شهریور ۶۷ در زندانهای اوین و گوهردشت که زندانهای تهران محسوب می‌شدند هر روزه حکم اعدام چند صد نفر را صادر می‌کردند. مشابه این هیئت در شهرستانها هم مرکب از یک حاکم شرع، دادستان، و نماینده [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] بود و مانند تهران حکم اعدام افراد سر موضع را صادر می‌کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران آمار اعدام شدگان در [[قتل عام ۶۷|قتل‌عام ۶۷]] را بیش از ۳۰ هزار نفر می‌داند. بیش از ۹۰٪ زندانیان اعدام شده متعلق به هواداران و اعضای سازمان مجاهدین بود. | |||
== اعضای هیئت مرگ == | |||
هیئت مرگ به صورت عملی پس از صدور فتوای خمینی مبنی بر کشتار زندانیان سر موضع و با ترکیب | |||
حسینعلی نیری (حاکم شرع) | |||
به | |||
استان: تهران | |||
شهر و زندان فعالیت: تهران – اوین | |||
حرفه: آخوند، حاکم شرع، قاضی، رئیس هیأت مرگ | |||
نام پدر وی شیخ هادی است. وی از شاگردان گلپایگانی بود. | |||
حسینعلی نیری متولد ۱۳۳۵، همزمان با پیروزی انقلاب یکی از طلاب مدرسه حقانی بود. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، علی قدوسی دادستان کل رژیم در سال ۱۳۵۹ به توصیه آخوند بهشتی که در آن زمان رئیس شورای عالی قضایی بود، نیّری را وارد دستگاه قضایی کرد. به این ترتیب نیّری همزمان با ورود لاجوردی به‌عنوان دادستان انقلاب اسلامی مرکز، به‌عنوان حاکم شرع یکی از شعبات دادگاه انقلاب وارد اوین شد. در این هنگام ریاست حکام شرع بر عهدهٴ آخوند محمدی گیلانی بود. نیّری از همان ابتدا رابطه بسیار نزدیکی با آخوند گیلانی داشت. با رفتن گیلانی از اوین آخوند نیّری با فرمان خمینی علیرغم سن کمی که داشت به‌ریاست حکام شرع اوین منصوب و جانشین گیلانی گردید. خمینی در مرداد ۱۳۶۷ طی حکمی آخوند نیری را به ریاست «هیأت مرگ» منصوب کرد. نیّری از عناصر کلیدی قتل‌عام سال ۱۳۶۷ بود | |||
مرتضی اشراقی (دادستان کل کشور) | |||
استان: تهران | |||
شهر و زندان فعالیت: تهران – اوین | |||
حرفه: دادستان، عضو هیأت مرگ | |||
وی متولد گلپایگان در دانشسرای گلپایگان تحصیل کرد و سپس در رشته حقوق تحصیلات خودش را ادامه داد. | |||
مرتضی اشراقی یکی از اعضای هیأت سه‌نفره مرگ در زندان اوین و گوهردشت بود. در اوایل دهه ۱۳۶۰ دادستان اصفهان شد و در سال ۱۳۶۵ به سمت دادستانی تهران رسید. در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ یکی از اعضای هیأت سه نفره مرگ بود، که در حکم خمینی از وی نامبرده شده است. | |||
[[ابراهیم رئیسی]] (معاون دادستان کل کشور)،<ref>[https://farsi.alarabiya.net/international/2021/08/12/%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%85%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%D9%87-%D8%AD%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C- سایت العربیه فارسی]</ref> | |||
(زاده‌ی۱۳۳۹در نوغان مشهد) با نام اصلی ابراهیم رئیس‌الساداتی بعد از اتمام دوره ابتدایی به حوزه علمیه مشهد رفت. تحصیلات غیرحوزوی او تا مقطع ششم ابتدایی است. ابراهیم رئیسی پس از پایان کلاس ششم وارد حوزه‌علمیه شد. وی در ۱۵ سالگی از حوزه علمیه مشهد به حوزه علمیه قم رفت. او پس از انقلاب ضدسلطنتی به عنوان قاضی شرع در دوران حاکمیت خمینی انتخاب شد و در سرکوب و صدور احکام اعدام برای مخالفین سیاسی مشارکت داشت. وی یکی از اعضای هیئت مرگ بود. این هیئت در سال ۱۳۶۷ به فرمان خمینی تشکیل شد و در عرض مدت کوتاهی بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی را به جوخه‌ی اعدام سپرد. | |||
مصطفی پورمحمدی (نماینده وزارت اطلاعات) | |||
تشکیل شد و طبق اطلاعات شاهدان از ۵ مرداد ۶۷ کار خودش را در زندان اوین آغاز کرد. در شروع کار زندانبان‌ها از آن با عنوان هیئت عفو یاد می‌کردند و در برخورد با زندانی از او می‌برسیدند که آیا هیئت عفو با تو برخورد کرده است یا نه. شاهدان عنوان می‌کنند بسیاری از زندانیان قبل از آن که ماهیت این هیئت برایشان بطور کامل مشخص شود گمان می‌کردند این هیئت، هیئت عفو است اما به زودی متوجه شدند که که این افراد برای اعدام همه زندانیان سیاسی به غیر از آنها که از موضع سازمانی خود دفاع نمی‌کنند آمده‌اند. به این ترتیب در ادبیات سیاسی ایران،این هیئت، هیئت مرگ نام گرفت.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/who-where-involved-in-1988-mass-execution-and-where-they-are-now/31545473.html سایت رادیو فردا فارسی]</ref> | |||
== محل کار هیئت مرگ == | == محل کار هیئت مرگ == | ||
هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت | [[پرونده:رئیسی و لاجوردی.JPG|بندانگشتی|'''رئیسی و لاجوردی در زندان اوین''']] | ||
هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت برای اجرای سریع فتوای خمینی که بر سرعت اعدام‌ها تاکید داشت اتاق‌هایی را از زندان انتخاب کردند که ویژگی آن نزدیکی به محل اجرای اعدام‌ها بود. به این ترتیب زندانیان در صفوف طولانی یک به یک وارد این اتاق می‌شدند و با چند سوال سرنوشت آنها مشخص می‌شد. زندانیانی که از طرف این هیئت سرموضع تشخیص داده می‌شدند از همان‌جا برای اجرای اعدام برده می‌شدند. اغلب این افراد کسانی بودند که دوره‌ی زندان آنها تمام شده و ملی‌کش نامیده می‌شدند یا چند سال از دوره‌ی حبس آنها باقی مانده بود. | |||
=== مکان هیئت مرگ در اوین === | === مکان هیئت مرگ در اوین === | ||
اتاق هیئت مرگ در زندان اوین در | اتاق هیئت مرگ در زندان اوین در ورودی بند ۲۰۹ قرار داشت. این اتاق در انتهای راهروی ورودی به بندهای ۳۲۵ واقع شده بود. | ||
=== مکان هیئت مرگ در گوهردشت === | === مکان هیئت مرگ در گوهردشت === | ||
اتاق هیئت مرگ در وسط راهروی اصلی | [[پرونده:هیئت مرگ.JPG|بندانگشتی|'''محل هیئت مرگ در زندان گوهردشت (رجایی‌شهر)''']] | ||
اتاق هیئت مرگ در وسط راهروی اصلی زندان گوهر دشت قرار داشت. | |||
== منابع == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۲۲
هیئت مرگ به کسانی گفته می‌شود که در تابستان ۱۳۶۷ از طرف خمینی مأمور شدند تا بر اساس فتوای صادره از طرف خود او برای زندانیان سیاسی به خصوص زندانیان مجاهد سر موضع حکم اعدام صادر کنند. این هیئت در خطاب خمینی شامل حسینعلی نیری، مصطفی پورمحمدی، مرتضی اشراقی بود که ابراهیم رئیسی هم به آن اضافه شد. این هیئت در ماههای مرداد و شهریور ۶۷ در زندانهای اوین و گوهردشت که زندانهای تهران محسوب می‌شدند هر روزه حکم اعدام چند صد نفر را صادر می‌کردند. مشابه این هیئت در شهرستانها هم مرکب از یک حاکم شرع، دادستان، و نماینده وزارت اطلاعات بود و مانند تهران حکم اعدام افراد سر موضع را صادر می‌کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران آمار اعدام شدگان در قتل‌عام ۶۷ را بیش از ۳۰ هزار نفر می‌داند. بیش از ۹۰٪ زندانیان اعدام شده متعلق به هواداران و اعضای سازمان مجاهدین بود.
اعضای هیئت مرگ
هیئت مرگ به صورت عملی پس از صدور فتوای خمینی مبنی بر کشتار زندانیان سر موضع و با ترکیب
حسینعلی نیری (حاکم شرع)
استان: تهران
شهر و زندان فعالیت: تهران – اوین
حرفه: آخوند، حاکم شرع، قاضی، رئیس هیأت مرگ
نام پدر وی شیخ هادی است. وی از شاگردان گلپایگانی بود.
حسینعلی نیری متولد ۱۳۳۵، همزمان با پیروزی انقلاب یکی از طلاب مدرسه حقانی بود. پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، علی قدوسی دادستان کل رژیم در سال ۱۳۵۹ به توصیه آخوند بهشتی که در آن زمان رئیس شورای عالی قضایی بود، نیّری را وارد دستگاه قضایی کرد. به این ترتیب نیّری همزمان با ورود لاجوردی به‌عنوان دادستان انقلاب اسلامی مرکز، به‌عنوان حاکم شرع یکی از شعبات دادگاه انقلاب وارد اوین شد. در این هنگام ریاست حکام شرع بر عهدهٴ آخوند محمدی گیلانی بود. نیّری از همان ابتدا رابطه بسیار نزدیکی با آخوند گیلانی داشت. با رفتن گیلانی از اوین آخوند نیّری با فرمان خمینی علیرغم سن کمی که داشت به‌ریاست حکام شرع اوین منصوب و جانشین گیلانی گردید. خمینی در مرداد ۱۳۶۷ طی حکمی آخوند نیری را به ریاست «هیأت مرگ» منصوب کرد. نیّری از عناصر کلیدی قتل‌عام سال ۱۳۶۷ بود
مرتضی اشراقی (دادستان کل کشور)
استان: تهران
شهر و زندان فعالیت: تهران – اوین
حرفه: دادستان، عضو هیأت مرگ
وی متولد گلپایگان در دانشسرای گلپایگان تحصیل کرد و سپس در رشته حقوق تحصیلات خودش را ادامه داد.
مرتضی اشراقی یکی از اعضای هیأت سه‌نفره مرگ در زندان اوین و گوهردشت بود. در اوایل دهه ۱۳۶۰ دادستان اصفهان شد و در سال ۱۳۶۵ به سمت دادستانی تهران رسید. در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ یکی از اعضای هیأت سه نفره مرگ بود، که در حکم خمینی از وی نامبرده شده است.
ابراهیم رئیسی (معاون دادستان کل کشور)،[۱]
(زاده‌ی۱۳۳۹در نوغان مشهد) با نام اصلی ابراهیم رئیس‌الساداتی بعد از اتمام دوره ابتدایی به حوزه علمیه مشهد رفت. تحصیلات غیرحوزوی او تا مقطع ششم ابتدایی است. ابراهیم رئیسی پس از پایان کلاس ششم وارد حوزه‌علمیه شد. وی در ۱۵ سالگی از حوزه علمیه مشهد به حوزه علمیه قم رفت. او پس از انقلاب ضدسلطنتی به عنوان قاضی شرع در دوران حاکمیت خمینی انتخاب شد و در سرکوب و صدور احکام اعدام برای مخالفین سیاسی مشارکت داشت. وی یکی از اعضای هیئت مرگ بود. این هیئت در سال ۱۳۶۷ به فرمان خمینی تشکیل شد و در عرض مدت کوتاهی بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی را به جوخه‌ی اعدام سپرد.
مصطفی پورمحمدی (نماینده وزارت اطلاعات)
تشکیل شد و طبق اطلاعات شاهدان از ۵ مرداد ۶۷ کار خودش را در زندان اوین آغاز کرد. در شروع کار زندانبان‌ها از آن با عنوان هیئت عفو یاد می‌کردند و در برخورد با زندانی از او می‌برسیدند که آیا هیئت عفو با تو برخورد کرده است یا نه. شاهدان عنوان می‌کنند بسیاری از زندانیان قبل از آن که ماهیت این هیئت برایشان بطور کامل مشخص شود گمان می‌کردند این هیئت، هیئت عفو است اما به زودی متوجه شدند که که این افراد برای اعدام همه زندانیان سیاسی به غیر از آنها که از موضع سازمانی خود دفاع نمی‌کنند آمده‌اند. به این ترتیب در ادبیات سیاسی ایران،این هیئت، هیئت مرگ نام گرفت.[۲]
محل کار هیئت مرگ
هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت برای اجرای سریع فتوای خمینی که بر سرعت اعدام‌ها تاکید داشت اتاق‌هایی را از زندان انتخاب کردند که ویژگی آن نزدیکی به محل اجرای اعدام‌ها بود. به این ترتیب زندانیان در صفوف طولانی یک به یک وارد این اتاق می‌شدند و با چند سوال سرنوشت آنها مشخص می‌شد. زندانیانی که از طرف این هیئت سرموضع تشخیص داده می‌شدند از همان‌جا برای اجرای اعدام برده می‌شدند. اغلب این افراد کسانی بودند که دوره‌ی زندان آنها تمام شده و ملی‌کش نامیده می‌شدند یا چند سال از دوره‌ی حبس آنها باقی مانده بود.
مکان هیئت مرگ در اوین
اتاق هیئت مرگ در زندان اوین در ورودی بند ۲۰۹ قرار داشت. این اتاق در انتهای راهروی ورودی به بندهای ۳۲۵ واقع شده بود.
مکان هیئت مرگ در گوهردشت
اتاق هیئت مرگ در وسط راهروی اصلی زندان گوهر دشت قرار داشت.