کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== آغاز تظاهرات ==
== آغاز تظاهرات ==
حسن الجهمی، متخصص حوزه انفورماتیک، روز جمعه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۱ (۸ بهمن ۱۳۸۹صفحه‌ای را در وب‌سایت اجتماعی فیس‌بوک خود ایجاد کرد و در آن خواستار شروع یک انقلاب سراسری در ۱۷ فوریه برای خلاص شدن از فقر در لیبی شد. به زودی صفحه وی شروع به گسترش کرد. او تشکیل شبکه ارتباطی با سایر فعالان در بیضاء، بنغازی و طرابلس را آغاز کرد و خواستار قیام مشابهی در کشور شد.
معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا،‌ بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.<ref>[https://web.archive.org/web/20110719061055/http://www.mesop.de/2011/01/16/libya-protest-over-housing-enters-its-third-day/ Libya protest over housing enters its third day], MESOP</ref><ref>[https://www.theguardian.com/world/2011/jan/16/muammar-gaddafi-condemns-tunisia-uprising Muammar Gaddafi condemns Tunisia uprising], The Guardian</ref>


همزمان با ظهور این تماس ها از طریق اینترنت ، در اوایل فوریه ، "کنفرانس ملی برای مخالفت لیبی" ادعا کرد که از منابع آگاه در مقامات لیبی یاد گرفته است که برنامه هایی برای شامل هرگونه حرکت احتمالی مردمی در آینده با اجرای تعدادی اصلاحات سیاسی و اجتماعی در کشور وجود دارد که شامل تشکیل دولت جدید برای توسعه است. قانون اساسی جدید و قانونی برای احزاب. در این کنفرانس همچنین در تاریخ 4 فوریه گفته شد که خطبه های جمعه در سراسر لیبی به موضوع امنیت و ثبات در این کشور پرداخته و بر آن تمرکز کرده است ، که آن را تلاشی دیگر برای مهار جنبش مردمی دانست. همچنین در اوایل فوریه ، مقامات رژیم بیش از یک بار با فعالان ، روشنفکران و نمایندگان قبایل لیبی دیدار کردند تا از آنها در مورد لزوم حفظ امنیت و ثبات ، و محافظت از مردم و شهروندان در برابر تماس های تحریک آمیز در اینترنت خبر دهند.
در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱ فوریه توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.<ref>[https://www.amnesty.org/en/press-releases/2011/02/libyan-writer-detained-following-protest-call/ Libyan writer detained following protest call], AMNESTY INTERNATIONAL</ref> در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.<ref>[https://eng-archive.aawsat.com/theaawsat/news-middle-east/gaddafi-ready-for-libyas-day-of-rage Gaddafi ready for Libya's Day of Rage], ASHARQ AL-AWSAT</ref>


اندکی قبل از شروع قیام ، احزاب ، سازمانها و نیروهای مختلف مخالف لیبی در خارج از کشور با ابتکار عمل و ترتیب هر یک از برچسبهای <nowiki><ref> که معتبر نیستند ، ملاقات کردند ؛ نامهای نادرست ، به عنوان مثال ، خیلی از رسانه ها و شاعران). ابراهیم جبریل (برنامه ریز استراتژیک) برای بحث و گفتگو درباره اوضاع سیاسی در کشور در روز دوشنبه ، 14 فوریه ، خود را اینگونه توصیف کرد: "سازمان های مستقل ، جناح ها و نیروهای سیاسی ، چهره های ملی لیبی و سازمان ها و نهادهای حقوق بشری و علاقه مند به امور عمومی لیبی." با هم ، این نهادها و سازمانها بیانیه تلفیقی را صادر كردند و از رهبر لیبی ، سرهنگ معمر قذافی ، خواستار كناره گیری از ریاست جمهوری و انتقال سیستم دولت به شیوه ای مسالمت آمیز ، بر اساس دموكراسی بودند.</nowiki>
=== گسترش تظاهرات ===
اعتراضات و درگیری‌های از ۲ فوریه ۲۰۱۱ (۱۳ بهمن ۱۳۸۹)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.<ref>[https://read.dukeupress.edu/boundary-2/article-abstract/39/1/137/55986/A-Revolution-of-Dignity-and-Poetry?redirectedFrom=PDF A Revolution of Dignity and Poetry], DUKEUpress</ref>


سرانجام ، در 14 فوریه ، یک روز قبل از شروع انقلاب ، مقامات لیبی وکیل فتحی تربل را در بنغازی دستگیر کردند که مخالف رژیم قذافی بود و مسئولیت رسیدگی به پرونده خانواده های قربانیان قتل عام زندان ابو سلیم در دستگاه قضایی بود ، علاوه بر چند تن دیگر از فعالان از جمله وبلاگ نویس فرج آل شررانی ، که مورد توجه قرار گرفت. اولین جرقه واقعی اعتراضات لیبی و بمب افکن اصلی آن.
۱۵ فوریه ۲۰۱۱،‌ حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور،‌ توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.<ref>[https://www.alarabiya.net/articles/2011/02/16/137834.html Clash breaks out as Libya braces for day of anger], العربیه</ref>
 
==== روز خشم ====


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۸

انقلاب لیبی یثهلخ

آغاز تظاهرات

معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا،‌ بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.[۱][۲]

در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱ فوریه توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.[۳] در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.[۴]

گسترش تظاهرات

اعتراضات و درگیری‌های از ۲ فوریه ۲۰۱۱ (۱۳ بهمن ۱۳۸۹)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.[۵]

۱۵ فوریه ۲۰۱۱،‌ حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور،‌ توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.[۶]

روز خشم

منابع