کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا، بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.<ref>[https://web.archive.org/web/20110719061055/http://www.mesop.de/2011/01/16/libya-protest-over-housing-enters-its-third-day/ Libya protest over housing enters its third day], MESOP</ref><ref>[https://www.theguardian.com/world/2011/jan/16/muammar-gaddafi-condemns-tunisia-uprising Muammar Gaddafi condemns Tunisia uprising], The Guardian</ref> | معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا، بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.<ref>[https://web.archive.org/web/20110719061055/http://www.mesop.de/2011/01/16/libya-protest-over-housing-enters-its-third-day/ Libya protest over housing enters its third day], MESOP</ref><ref>[https://www.theguardian.com/world/2011/jan/16/muammar-gaddafi-condemns-tunisia-uprising Muammar Gaddafi condemns Tunisia uprising], The Guardian</ref> | ||
در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱ فوریه توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.<ref>[https://www.amnesty.org/en/press-releases/2011/02/libyan-writer-detained-following-protest-call/ Libyan writer detained following protest call], AMNESTY INTERNATIONAL</ref> در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.<ref>[https://eng-archive.aawsat.com/theaawsat/news-middle-east/gaddafi-ready-for-libyas-day-of-rage Gaddafi ready for Libya's Day of Rage], ASHARQ AL-AWSAT</ref> | در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱۲ بهمن (۱ فوریه) توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.<ref>[https://www.amnesty.org/en/press-releases/2011/02/libyan-writer-detained-following-protest-call/ Libyan writer detained following protest call], AMNESTY INTERNATIONAL</ref> در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.<ref name=":0">[https://eng-archive.aawsat.com/theaawsat/news-middle-east/gaddafi-ready-for-libyas-day-of-rage Gaddafi ready for Libya's Day of Rage], ASHARQ AL-AWSAT</ref> | ||
=== گسترش تظاهرات === | === گسترش تظاهرات === | ||
اعتراضات و درگیری‌های از ۲ فوریه ۲۰۱۱ | اعتراضات و درگیری‌های از ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ (۲ فوریه ۲۰۱۱)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.<ref>[https://read.dukeupress.edu/boundary-2/article-abstract/39/1/137/55986/A-Revolution-of-Dignity-and-Poetry?redirectedFrom=PDF A Revolution of Dignity and Poetry], DUKEUpress</ref> | ||
۲۶ بهمن ۱۳۸۹، حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور، توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.<ref>[https://www.alarabiya.net/articles/2011/02/16/137834.html Clash breaks out as Libya braces for day of anger], العربیه</ref> | |||
==== روز خشم ==== | ==== روز خشم ۲۸ بهمن ۱۳۸۹ ==== | ||
روز خشم در لیبی توسط لیبیایی‌های در تبعید برای ۲۸ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ فوریه ۲۰۱۱) برنامه ریزی شده بود. کنفرانس ملی مخالفان لیبی از همه گروه‌های مخالف دولت خواستار تظاهرات در بنغازی شدند. در روزهای ۲۸ و ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ و ۱۸ فوریه ۲۰۱۱)، اوج اعتراضات در بنغازی دومین شهر بزرگ لیبی بود. مردم معترض با پیوستن برخی از نیروهای پلیس و ارتش به معترضان بخش‌هایی از شهر را به کنترل خود درآوردند. در شهر بیضا نیز معترضان با پلیس‌هایی که به کمک آن‌ها رفتند، دو پلیس را اعدام کردند. در طرابلس، معترضان ساختمان‌های امنیتی، ساختمان وزارت کشور را به آتش کشیدند.<ref name=":0" /><ref>[https://web.archive.org/web/20110213025301/http://www.maltatoday.com.mt/news/national/libyan-opposition-declares-day-of-rage-against-gaddafi Libyan opposition declares Day of Rage against Gaddafi], Maltatoday</ref><ref>[https://www.theguardian.com/world/2011/feb/18/libya-protests-massacres-reported Libya protests: Massacres reported as Gaddafi imposes news blackout], The Guardian</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۷
انقلاب لیبی یثهلخ
آغاز تظاهرات
معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا، بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.[۱][۲]
در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱۲ بهمن (۱ فوریه) توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.[۳] در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.[۴]
گسترش تظاهرات
اعتراضات و درگیری‌های از ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ (۲ فوریه ۲۰۱۱)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.[۵]
۲۶ بهمن ۱۳۸۹، حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور، توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.[۶]
روز خشم ۲۸ بهمن ۱۳۸۹
روز خشم در لیبی توسط لیبیایی‌های در تبعید برای ۲۸ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ فوریه ۲۰۱۱) برنامه ریزی شده بود. کنفرانس ملی مخالفان لیبی از همه گروه‌های مخالف دولت خواستار تظاهرات در بنغازی شدند. در روزهای ۲۸ و ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ و ۱۸ فوریه ۲۰۱۱)، اوج اعتراضات در بنغازی دومین شهر بزرگ لیبی بود. مردم معترض با پیوستن برخی از نیروهای پلیس و ارتش به معترضان بخش‌هایی از شهر را به کنترل خود درآوردند. در شهر بیضا نیز معترضان با پلیس‌هایی که به کمک آن‌ها رفتند، دو پلیس را اعدام کردند. در طرابلس، معترضان ساختمان‌های امنیتی، ساختمان وزارت کشور را به آتش کشیدند.[۴][۷][۸]
منابع
- ↑ Libya protest over housing enters its third day, MESOP
- ↑ Muammar Gaddafi condemns Tunisia uprising, The Guardian
- ↑ Libyan writer detained following protest call, AMNESTY INTERNATIONAL
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Gaddafi ready for Libya's Day of Rage, ASHARQ AL-AWSAT
- ↑ A Revolution of Dignity and Poetry, DUKEUpress
- ↑ Clash breaks out as Libya braces for day of anger, العربیه
- ↑ Libyan opposition declares Day of Rage against Gaddafi, Maltatoday
- ↑ Libya protests: Massacres reported as Gaddafi imposes news blackout, The Guardian