کاربر:Omid/صفحه تمرین1

انقلاب لیبی یثهلخ

آغاز تظاهرات

معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا،‌ بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.

در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱۲ بهمن (۱ فوریه) توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد. در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.

گسترش تظاهرات

اعتراضات و درگیری‌های از ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ (۲ فوریه ۲۰۱۱)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.

۲۶ بهمن ۱۳۸۹،‌ حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور،‌ توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.

روز خشم ۲۸ بهمن ۱۳۸۹

روز خشم در لیبی توسط لیبیایی‌های در تبعید برای ۲۸ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ فوریه ۲۰۱۱) برنامه ریزی شده بود. کنفرانس ملی مخالفان لیبی از همه گروه‌های مخالف دولت خواستار تظاهرات در بنغازی شدند. در روزهای ۲۸ و ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ و ۱۸ فوریه ۲۰۱۱)، اوج اعتراضات در بنغازی دومین شهر بزرگ لیبی بود. مردم معترض با پیوستن برخی از نیروهای پلیس و ارتش به معترضان بخش‌هایی از شهر را به کنترل خود درآوردند. در شهر بیضا نیز معترضان با پلیس‌هایی که به کمک آن‌ها رفتند، دو پلیس را اعدام کردند. در طرابلس، معترضان ساختمان‌های امنیتی، ساختمان وزارت کشور را به آتش کشیدند.

۳۰ اسفند

در روز ۳۰ بهمن ۱۳۸۹ (۱۹ فوریه ۲۰۱۱)، نیروهای امنیتی به یک مراسم ترحیم در شهر بنغازی که در حال سوگواری برای کشته‌شدگان درگیری‌های اخیر بین معترضان و دولت لیبی بودند، تیراندازی کردند. در جریان این تیراندازی دست‌کم ۱۵ نفر کشته شدند. یکی از از پزشکان بیمارستان الجله در شهر بنغازی به خبرنگار الجزیره گفته بود که ۱۵ جسد و تعداد زیادی مجروح به بیمارستان آورده شدند. وی اضافه کرد در ۳ روز اخیر ۴۴ جسد را تحویل گرفته‌اند و تمامی کشته‌شدگان و مجروحان از غیرنظامیان بین ۱۳ تا ۳۵ سال سن داشتند. پیش از این رویداد دیدبان حقوق بشر شمار کشته‌شدگان در اعتراضات ۳ روز را دست‌کم ۸۴ نفر اعلام کرده بود.

آغاز جنگ مسلحانه

جنگ مسلحانه برای نخستین بار در لیبی، چهارشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۸۹ (۲ مارس ۲۰۱۱)،‌ آغاز شد. در این جنگ ۵۰۰ وسیله نظامی از تیپ‌های قذافی به شهر بریقه حمله کردند. در جریان این جنگ که چند ساعت ادامه داشت، انقلابیون توانستند گردان‌های قذافی را دفع کنند. ۱۸ نفر از انقلابیون کشته شدند. تیپ‌های قذافی پس از این درگیری‌ها،‌ در روز پنجشنبه ۱۲ اسفند، شهرهای بریقه و اجدابیا را بمباران کردند.

در روز ۱۳ اسفند (۴ مارس)، انقلابیون توانستند کنترل برخی روستاها از جمله العقیله را به دست بگیرند.

نبردهای مسلحانه واقعی برای نخستین بار در لیبی روز چهارشنبه ، 2 مارس آغاز شد که 500 وسیله نقلیه نظامی از تیپ های قذافی به شهر برگا حمله کردند و بدین ترتیب نخستین نبرد بورقا را آغاز کردند که پس از چند ساعت به پایان رسید و شورشیان توانستند گردانها را در درگیری ها دفع کنند که منجر به 18 کشته و انقلابیون با استفاده از سلاح گرم شد. نور پس از این نبرد ، هزاران نفر از انقلابیون از عججبیه برای پشتیبانی از مبارزان در آنجا به برگا رفتند. تیپ های قذافی پس از این وقایع در روز پنجشنبه ، شهرهای آجدابیه و برگا را بمباران کردند. روز جمعه 4 مارس ، شورشیان کنترل روستاهای عقله و گرید را به دست گرفتند و در نتیجه شنیدن شکاف در ردیف گردانها ، آنها را به سمت شهر راس لنف راهپیمایی کردند و پس از یک نبرد شدید در شهر ، کنترل آنها را به دست گرفتند ، در حالی که حداقل 50 نفر قربانی درگیری های مداوم در شهر زاویه بودند. روز شنبه ، درگیری های شدیدی صورت گرفت که منجر به ده ها کشته شد ، در حالی که اهالی روستای النولفیا اعلام کردند که به اعتراضات پیوستند. روز یکشنبه ، نبردهای خشونت آمیز در شهر بن جواد پس از رسیدن انقلابیون به محور راهپیمایی به سمت غرب آغاز شد اما با پیروزی و کنترل آنها بر آنها پایان یافت.

پس از آن یک هفته کامل جنگهای سنگین در شهرهای زویا ، یافران ، نالوت و میتراتا در غرب و بن جواد در شرق ادامه یافت و در پایان ، نیروهای قذافی توانستند شهر زاویه را کنترل کنند و نبرد گوشه اول را به نفع خود پس از سرکوب قیام شهر در روز پنجشنبه 10 مارس به دست آورند ، ضمن اینکه شرق توانستند در آن پیروز شوند. نخستین نبرد بن جواد کنترل شهر را به دست گرفت و انقلابیون را با آن و راس لانوف در روز جمعه 11 مارس شکست داد ، در حالی که شهرهای Misurata و Yafran پس از این نبردهای طولانی در طول هفته تحت کنترل شورشیان بودند. شورشیان روز شنبه از شرق Egaila عقب نشینی کردند ، در حالی که شورشیان الزویه در غرب مجددا کنترل "میدان شهدا" را در مرکز شهر به دست آوردند ، در حالی که درگیری های شدید روز یکشنبه 13 مارس در برگا آغاز شد ، پس از رسیدن تیپ های قذافی به آنها ، و با نتیجه نامشخصی پس از ادعاهای بسیاری از طرفین درگیری به پایان رسید. درباره کنترل آنها از شهر. اما تا روز دوشنبه ، 14 مارس ، البرگ کاملاً تحت کنترل شورشیان بود و در عوض ، همسایه آجدابیه بمباران شد ، در حالی که این گردان ها در نبرد زووارا در غرب کشور ، شورشیان را شکست دادند و توانستند قیام شهر را کاملاً سرکوب کنند.

روز چهارشنبه شانزدهم مارس ، درگیری های شدید در میسترا آغاز شد که با کشته شدن نزدیک به 100 نفر از جمله شورشیان ، مزدوران و غیرنظامیان به پایان رسید و در روز جمعه نیز تکرار شد و باعث کشته شدن 25 نفر دیگر شد. در دوره سه شنبه - پنجشنبه ، شورشیان سرانجام برای شروع نخستین نبرد آژدابیا از شهر برگا عقب نشینی کردند و تیپ ها به سمت شرق پیشروی کردند که در طی آن همه این سه روز درگیری بسیار خشونت آمیز صورت گرفت که در طی آن ارتش ها شهر را محاصره کردند و آن را با توپخانه های زمینی ، کشتی ها با دریا و هواپیماها بمباران کردند ، در حالی که انقلابیون نیز برای اولین بار از هواپیماهای جنگی استفاده کردند. اولی ، آنها او را با استفاده از سه کشتی غرق کردند ، همچنین چندین وسیله نقلیه نظامی را منفجر کردند و نبرد با بیش از 50 کشته بین دو طرف به پایان رسید.