کاربر:Omid/صفحه تمرین1

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۸ توسط Omid (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انقلاب لیبی یثهلخ

آغاز تظاهرات

معترضین روز ۲۳ دی ۱۳۸۹ (۱۳ ژانویه ۲۰۱۱)، در اعتراض به فساد سیاسی و اقتصادی، در بنغازی، درنا،‌ بیضا و سایر شهرهای لیبی دست به اعتراض زدند. معترضین در شهر بیضا با پلیس درگیر شدند و به دفاتر دولتی حمله کردند.[۱][۲]

در اواخر ژانویه، جمال الحاجی، نویسنده، مفسر سیاسی و حسابدار، از طریق اینترنت فراخوان به تظاهرات برای حمایت از آزادی‌های بیشتر با الهام از انقلاب‌های تونس و مصر در لیبی می‌دهد. جمال الحاجی، در تاریخ ۱۲ بهمن (۱ فوریه) توسط ماموران پلیس شخصی دستگیر شد.[۳] در اوایل ماه فوریه، قذافی با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و چهره‌های رسانه‌ای دیدار و به آن‌ها در مورد ایجاد هرج و مرج در لیبی هشدار داد که آن‌ها را مسئول خواهد دانست.[۴]

گسترش تظاهرات

اعتراضات و درگیری‌های از ۱۳ بهمن ۱۳۸۹ (۲ فوریه ۲۰۱۱)، شدت بیشتری گرفت. معترضین و رسانه‌های خارجی اعتراضات و تظاهرات را، انقلاب کرامت لیبی نام‌گذاری کردند.[۵]

۲۶ بهمن ۱۳۸۹،‌ حدود ۶۰۰ تظاهرکننده در اعتراض به دستگیری وکیل حقوق بشر، فتحی تربیل، در مقابل مقر پلیس بنغازی تظاهرات کردند. جمعیت مسلح به بمب‌های بنزینی بودند و سنگ پرتاب می‌کردند. پلیس نیز به جمعیت با گاز اشک‌آور،‌ توپ آب و گلوله‌های پلاستیکی پاسخ داد. در جریان این درگیری ۳۸ نفر زخمی شدند. ۱۰ نفر از مجروحین از نیروهای امنیتی بودند.[۶]

روز خشم ۲۸ بهمن ۱۳۸۹

روز خشم در لیبی توسط لیبیایی‌های در تبعید برای ۲۸ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ فوریه ۲۰۱۱) برنامه ریزی شده بود. کنفرانس ملی مخالفان لیبی از همه گروه‌های مخالف دولت خواستار تظاهرات در بنغازی شدند. در روزهای ۲۸ و ۲۹ بهمن ۱۳۸۹ (۱۷ و ۱۸ فوریه ۲۰۱۱)، اوج اعتراضات در بنغازی دومین شهر بزرگ لیبی بود. مردم معترض با پیوستن برخی از نیروهای پلیس و ارتش به معترضان بخش‌هایی از شهر را به کنترل خود درآوردند. در شهر بیضا نیز معترضان با پلیس‌هایی که به کمک آن‌ها رفتند، دو پلیس را اعدام کردند. در طرابلس، معترضان ساختمان‌های امنیتی، ساختمان وزارت کشور را به آتش کشیدند.[۴][۷][۸]

۳۰ اسفند

در روز ۳۰ بهمن ۱۳۸۹ (۱۹ فوریه ۲۰۱۱)، نیروهای امنیتی به یک مراسم ترحیم در شهر بنغازی که در حال سوگواری برای کشته‌شدگان درگیری‌های اخیر بین معترضان و دولت لیبی بودند، تیراندازی کردند. در جریان این تیراندازی دست‌کم ۱۵ نفر کشته شدند. یکی از از پزشکان بیمارستان الجله در شهر بنغازی به خبرنگار الجزیره گفته بود که ۱۵ جسد و تعداد زیادی مجروح به بیمارستان آورده شدند. وی اضافه کرد در ۳ روز اخیر ۴۴ جسد را تحویل گرفته‌اند و تمامی کشته‌شدگان و مجروحان از غیرنظامیان بین ۱۳ تا ۳۵ سال سن داشتند. پیش از این رویداد دیدبان حقوق بشر شمار کشته‌شدگان در اعتراضات ۳ روز را دست‌کم ۸۴ نفر اعلام کرده بود.[۹]

آغاز جنگ مسلحانه

جنگ مسلحانه برای نخستین بار در لیبی، چهارشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۸۹ (۲ مارس ۲۰۱۱)،‌ آغاز شد. در این جنگ ۵۰۰ وسیله نظامی از تیپ‌های قذافی به شهر بریقه حمله کردند. در جریان این جنگ که چند ساعت ادامه داشت، انقلابیون توانستند گردان‌های قذافی را دفع کنند. ۱۸ نفر از انقلابیون کشته شدند. تیپ‌های قذافی پس از این درگیری‌ها،‌ در روز پنجشنبه ۱۲ اسفند، شهرهای بریقه و اجدابیا را بمباران کردند. در روز ۱۳ اسفند (۴ مارس)، انقلابیون توانستند کنترل برخی روستاها از جمله العقیله را به دست بگیرند.[۱۰][۱۱]

روز چهارشنبه ۲۵ اسفند،‌ درگیری‌های شدید در شهر مصراته آغاز شد که منجر به کشته شدن ۱۰۰ نفر از انقلابیون و غیرنظامیان شد. این درگیری‌ها روز جمعه ۲۷ اسفند نیز ادامه داشت که باعث کشته شدن ۲۵ نفر شد. در این جنگ انقلابیون برای اولین بار از هواپیماهای جنگی استفاده کردند.[۱۲][۱۳]

منابع