نهضت عیاران

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۵ توسط Safa (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نهضت عیاران
رهبرصفی‌قلی اشرفی
بنیانگذارصفی‌قلی اشرفی
شعارجامعه بی طبقه توحیدی
بنیانگذاری۱۳۵۸
مراماسلام-شیعه اثنی عشری
کشور ایران

نهضت عیاران در سال ۱۳۵۸ در شهرک سرخه‌حصار واقع در جاده مخصوص تهران-کرج توسط مجاهد شهید صفی‌قلی اشرفی بنیان‌گذاری شد.

اعضای جنبش از اقلیت مذهبی اهل حق بودند که صفی‌قلی اشرفی از تابستان سال ۱۳۵۷ رهبری آنها را بعهده گرفته بود. صفی قلی دراولین اقدام با تشکیل گروهی بنام رنجر درصدد کسب خبر از احوال پیروان و دادن رهنمود به آنها برآمد. و با مهاجرت همه‌ی پیروان به سرخه‌حصار درصدد ایجاد نمونه‌ای از جامعه‌ی آرمانی خود بود، که با آرمان جامعه بی‌طبقه‌ی توحیدی مجاهدین مشترک بود. صفی قلی و اعضای گروه پس از انقلاب گمشده خود را در مجاهدین یافتند و بسوی آن شتافتند.

دراین باره نه تنها صفی‌قلی اشرفی بلکه یاران وفادارش همچون دکتر صدرالله سیاه منصوری و دکتر غلامحسین رشیدی، در کلاس‌های تبیین جهان مسعود رجوی در تهران شرکت می‌کردند .

در حالی که اوخود پیر و رهبر این افراد بود و همه به طور مطلق از او فرمان می بردند با این حال اصلی ترین کار و رهنمودش هدایت افراد به سوی سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

در یک سخنرانی عمومی باتوجه به اینکه بیش از ۸۰ ٪  پیروانش کارگر و کشاورز بودند، با یک مثال ساده چنین می گوید:

«که اگرهدف نهایی کرج بوده باشد ممکن است ما از اتوبان زودتر به آنجا برسیم ولی سازمان از جاده مخصوص به هماجا خواهد رسید که هدف یکی می باشد و...»

نام مستعار صفی قلی اشرفی در تشکیلات کرج مهدی بود.

رژیم در سرخه حصار از ابتدای سال تحصیلی ۱۳۵۹ -۱۳۶۰ از طریق ماموری بنام مصباح که رئیس مدرسه‌ی ابتدائی اسد‌آبادی سرخه‌حصار بود در ارتباط با یک خانواده‌ی بریده و خائن فعال درجنبش شروع به جمع‌آوری اطلاعات و ضربه زدن به جنبش کرد. تمامی اعضای این جنبش توسط  نظام جمهوری اسلامی اعدام شدند. دکتر غلامحسین رشیدی در سال ۱۳۶۲ تیرباران شد.

۱۲ تن دیگر در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ تیرباران شدند.

گروه‌های ۱۲گانه جوانان در شهرک سرخه‌حصار

صفی قلی گفت که اولین کارش در سرخه‌حصار تشکیل یک گروه بنام رنجر از اقشار مختلف برای باخبر شدن از شرایط پیروان و دادن رهنمود و انتخاب کار به آنان بود. در اصل هجرت نیز از اول ۱۳۵۸ تا اول ۱۳۵۹ بوده و بعد از آن افراد به تدریج اضافه شدند و در سرخه‌حصار ساکن شدند ،از آنجا که صفی قلی اشرفی هدف از هجرت به سرخه‌حصار را ایجاد اولین سمبل، نمونه و پایگاه جامعه‌ی بی‌طبقه‌ی توحیدی مطرح کرده بود، در کلی‌ترین صورت ،با هدف نهایی و سمت و سوی سازمان مجاهدین خلق ایران، هدف مشترکی پیدا می‌کردند.

از طرف دیگر به رغم این که گروه‌ها و دسته‌جات گوناگون به وجود آمده بودند، اما بعد از قیام و انقلاب ۵۷، اقبال و بالندگی مجاهدین به اوج خود رسیده بود و کانون توجه، جلب و جذب نسل جوان گردیده بود. تعداد قابل توجهی از جوانان مهاجرین نیز هواداری از مجاهدین را برگزیده بودند. در این زمینه نه فقط خود صفی قلی اشرفی اشرفی بلکه یاران عاشقش همچون دکتر صدرالله سیاه منصوری و دکتر غلامحسین رشیدی، در کلاس‌های تبیین جهان در تهران شرکت می‌کردند.

پیش از ایجاد هسته‌های مقاومت ازطرف سازمان مجاهدین خلق ایران، وبعداز استقرار و اسکان اکثریت مهاجرین درسرخه‌حصار ،با رهنمود اشرفی در محلات مهاجرنشین سرخه‌حصار قریب به ۱۲ گروه ازجوانان مهاجر تشکیل شده بود.

مجاهد شهيد صفی‌قلی اشرفی-رهبر نهصت عیاران
مجاهد شهيد صفی‌قلی اشرفی-رهبر نهصت عیاران

اصلی ترین کار و رهنمود صفی‌قلی اشرفی هدایت افراد به سوی سازمان مجاهدین خلق ایران بود.

به همین دلیل در بدو ورود دربین پیروان خود گروه‌ها ،تیم‌ها و کمیته های مختلفی به‌وجود آورده بود و آموزش‌هایش نیز برهمین اساس منتقل می‌شد ،ازجمله کارهایی که انجام داد و راه‌‌اندازی کرد ورزش صبحگاهی بود که مجاهد شهید دکترصدرالله سیاه منصوری مسئولیت آن را به عهده گرفت. طبق برنامه ای که دکتر مشخص کرده بود ، صبح‌ها تقریبا ۱ ساعت قبل از رفتن کارگران به محل کارخود در کارخانجات ورزش شروع و تمام می‌شد.

تمامی مسئولین گروه‌های ۱۲ گانه وظیفه داشتند که قبل از زمان‌بندی مشخص شده اعضای گروه خود را بیدار ونتیجه‌ی حضور و غیاب را به دکتر بدهند و بعد از آن ورزش شروع می‌شد‌.

بعداز نرمش های اولیه توسط دکتر صدرالله، حرکت دوی جمعی به سمت زمین چمن آغاز می‌شد و بعد از اتمام دو مجددا به محل تجمع اولیه برمی‌گشتند و ورزش تمام و هر کس به دنبال کار خود می‌رفت..

وقتی ازطرف آقای اشرفی دستوری صادر می‌شد تمامی دست اندرکاران، ریل اجرای کار و تقسیم بندی تیم‌ها رامشخص می‌کردند.

در پروژه دیوارکشی اطراف استادیوم ورزشی سرخه‌حصار نیز کارها تقسیم و به گروه‌های ۱۲ گانه واگذار شد که بین گروه ها نیز با متراژ تقسیم و هر گروه قسمتی از دیوار را به عهده گرفت.

به دلیل کمبود بودجه قرارشد این دیوار با ۲ متر ارتفاع به صورت دیوار خشت و گلی ساخته شود.

در این کار جمعی، گروه عرفان با یک مسئول کار را آغاز کرد که باید خاک را از زمین می‌کند و با آب گل درست می‌کرد وبسیار سخت باید مدتی زیاد آن ملات را آماده می‌کردند که قوام داشته باشد تا بتوان دیوار خشتی را ۲ متر بالا برد و هر ردیف دیوار باید خشک می‌شد تا ردیف بعدی را بتوان چید.

در پرورش چمن برای زمین فوتبال هم، همان گروه ها بودند اما بازیکنان فوتبال در دو تیم جوانان و بزرگسالان، بعد از آماده سازی‌های اولیه و بذرپاشی حدود یک ماه شبانه روز به طور مستمر زمین چمن را آبیاری می‌کردند تا در اولین چین چمن که حدودا از اول شهریورماه تا اول مهرماه طول کشید ،وقتی چمن حدودا ۱۰، ۱۵ سانت بلند شد دیگر بعد از آن شیوه آبیاری متفاوت بود. این بازیکنان درمدت پرورش چمن چنان تیم بندی و تقسیم کار کرده بودند که درآن یک ماه هیچ وقت آبیاری ۲۴ ساعته قطع نشد.

گروه رنجر، این گروه،اولین گروهی بود که آقای اشرفی قبل از وفات پدرش، که رهبری پیروان خود را درسال ۱۳۵۷ به او واگذار کرده بود تشکیل داد.

بنابه گفته‌ای صفی‌قلی، این گروه از اقشار مختلف پیروان، برگزیده شدند که در زمان درگذشت پدرش قریب ۶ ماه با آنان کارکرده بود تا هم شخصیت آنها را از جنبه‌های گوناگون بشناسد و هم ازطریق آنان به پیروان خود دسترسی داشته باشد.

دراین ۵،۶ ماه اوایل در هفته یکبار و شاید هم بیشتر برای آنان نشست و جلسه می‌گذاشت و شاید هم بیشتر، و بعضا با ترتیب دادن تورهای مسافرتی سعی می‌کرد شخصیت واقعی افراد را بشناسد تا بتواند به آنان مسئولیت بدهد.

برخی از فعالیت‌های عیاران در سازندگی شهرک سرخه‌حصار

۱ ــ احداث وبرپاکردن مسجد صاحب الزمان

۲ ــ تعاونی مصرف محلی

۳ــ غسالخانه، به‌رغم این که مهاجرین ساخته بودند، اما درتمامی محورهای فوق اهالی سرخه‌حصا ر بصورت عمومی استفاده می‌کردند.

۴ ــ جدول‌بندی خیابان‌ها، درخت‌کاری و آسفالت‌کاری

۵- احداث استخر

۶ ــ خانه سازی و اهدای آن به افراد تهیدست مخصوصا با اقدام عملی و کار جهادی گروه ۱۲ گانه‌ای جوانان مهاجرین در محلات

۷ ــ جمع آوری وفراهم کردن جدول ازبیابان‌های شهریار و باباسلمان از پادگان‌های تخریب و مدفون شده در زمان شاه، برای جدول بندی خیابان‌ها

۸ ــ احداث و راه اندازی استادیوم ورزشی استاندارد،که از بهترین چمن‌ها در کشور می‌باشد.

۹ ــ تعاونی کشت و صنعت میثاق در همدان که به مساحت ۱۵۶ هکتاربا ۱۵حلقه چاه عمیق

۱۰ ــ به طور هفتگی خانه‌گردی ،جمع آوری زباله‌های خانه‌های مهاجرین در روزهای جمعه درهرهفته و...

۱۱ ــ کاشت، داشت، وجین کاری علف هرز و برداشت تمامی محصولات کشت و صنعت در همدان با مشارکت اهالی شهرک.

۱۲ ــ مشارکت بانوان در تعاونی همدان

لازم به ذکر است، تمامی این پروژه‌ها و کارهای عمرانی توسط مردم شهرک به رهبری صفی‌قلی اشرفی بدون ذره‌ای کمک یا مشارکت دولتی انجام شد.

صفی قلی اشرفی-رهبر عیاران
صفی قلی اشرفی-رهبر عیاران

تاسیس شرکت میثاق همدان

این تعاونی در استان همدان و در بخش فامنین تاسیس شده بود.

زیرمجموعه‌ها و بخش‌های آن عبارت بودند از:

ــ کشاورزی، دامداری، صنعت و...

مساحت این شرکت ۱۵۴۵۰ هکتار و دارای ۱۵ حلقه چاه عمیق فعال یود، این شرکت بر خلاف شرکت‌های مشابه که به طور قانونمند درچند سال اول راه اندازی سوددهی ندارند، بلکه بعضا در سال‌های اول و دوم زیان دهی دارند در اولین سال برداشت خود از محصولات سوددهی داشت و این شرکت ازطرف استانداری همدان مورد تشویق و یک دستگاه کامیون و تعدادی دستگاه‌های کشاورزی جایزه دریافت کرده بود. محصولات کشاورزی دراین شرکت به ترتیب ذیل بوده است .

گندم، جو‌، یونجه، شبدر، ذرت، گوجه فرنگی، سیب زمینی، خربزه و هندوانه و... که محصولاتی مانند: جو، یونجه ،شبدر و ذرت، نیاز بخش دامداری را تامین می‌کرد. تیم کارشناسی قوی ازجمله خود دکتر صدرالله محصولات را ازنظر کمی و کیفی زیر نظر داشتند. اصلی‌ترین محصول در بخش کشاورزی گندم بود. دامداری نیز به دو گروه دامداری و دامپروری تقسیم شده بود، کار دامداری، تکثیر و گسترش بود، کار دامپروری نیاز کشتارگاه‌ها را تامین می‌کرد.

در قسمت دامپروری، دکتر صدرالله سیاه‌منصوری یک کار تخصصی آغاز کرده بود او چون تخصصش ژنتیک دام بود برای نمونه، روی گروهی از گوسفندان کارکرده بود که درصورت موفق بودن کار تولید این نسل در دامداری را شروع کند ،او در مرحله‌ی اول موفق شده بود که گوسفند یک بار زایی در سال را دو بارزایی و دوقلوزایی کند.ولی رژیم جمهوری اسلامی به او مجال نداد و اعدام شد.

قسمت‌ها و بخش‌های صنایع در شرکت میثاق:

۱ــ تراشکاری :

تمامی دستگاه‌های مورد نیاز خریداری و در شرکت میثاق راه اندازی شده بود.

۲ــ کارگاه آهنگری :

کار اصلی این کارگاه در و پنجره‌سازی بود که در خود سرخه‌حصار، یکی از کارگاه‌های مطرح و پرکار بود که ازشهرک‌های اطراف نیز برای کارهای مورد نظر به این کارگاه مراجعه می کردند.

۳ــ کارگاه تانکرسازی:

کار اصلی این کارگاه ساختن منابع آب در سایزها و ابعاد گوناگون بود اعم از تانکرهای هوایی، برای خانه‌ها، زمینی و زیرزمینی و تانکر برای ماشین‌های سوخت رسان و...که این کارگاه نیز در بازاریابی و تولید کار فعال وپرکار بود.

۴ ــ کارگاه کابینت سازی :

این کارگاه هم چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی کارش عالی بود در اول کار با آلومینیوم کار می‌کرد و بعد کار باچوب را هم شروع کرد در ادامه‌ی کار دوگانه در نهایت تماما باچوب کارمی کرد چون قیمت وکیفیت کار بالابود.

۵ ــ چوب‌بری:

این کارگاه نیز پرکار بود ،به دلیل این که ازکارگاه‌های مختلف نجاری سفارش می‌گرفتند و کار می‌کردند ،در این کارگاه یک قسمت چوب خشک‌کن هم داشت که می‌توانست ازکارگاه‌های نجاری چوب تر هم بگیرد و خشک شده و برش خورده تحویل بدهد به همین دلیل همیشه فعال بود.

اعضای نهضت عیاران

عکس مزار شهدای نهضت عیاران در بهشت بی‌بی سکینه کرج
عکس مزار شهدای نهضت عیاران در بهشت بی‌بی سکینه کرج

۱- امان‌الله سیاه منصوری فرزند احمد علی، ۲۳ساله کشاورز ۲- احمد زنگی ۲۵ساله دیپلم

۳-روح‌الله اشرفیان، ۳۴ساله، کارمند بانک مرکزی تهران

۴-سیدحیدر نوری ۳۵ ساله، افسر فراری هوانیروز

او از چتربازان با تجربه ارتش بود

۵ـ بهرام تیموری (فرزند یوسفعلی) ۲۷ساله، دیپلم

۶ـ قربان علی‌درویش ۲۹ساله، شغل آزاد

۷ ـ دکتر صدرالله سیاه منصوری (فرزند رضا) شاغل در دانشگاه تهران

دکتر صدرالله سیاه‌منصوری پرفسور رشته ژنتیک و نویسنده چند جلد کتاب و استاد دانشگاه بود.

۸ـ غلامعلی تیموری (فرزند قریب علی) ۲۵ساله، دیپلم

۹ـ درویش علی تیموری (فرزند قریب‌علی) ۲۳ساله کشاورز

۱۰ـ حیدر تیموری (فرزند نظر علی) ۳۵ساله، راننده

۱۱ـ یحیی تیموری (فرزند ایاز) ۳۷ساله کشاورز

مزار شهدای نهضت عیاران واقع در بهشت بی‌بی سکینه کرج
مزار شهدای نهضت عیاران واقع در بهشت بی‌بی سکینه کرج

۱۲ـ حیدر سیاه‌منصوری ۳۵ساله (که حدود یک‌ماه پس از همرزمانش اعدام گردید)

۱۳ـ دکتر غلامحسین رشیدی ۲۹ساله (که در بهار سال ۶۲ اعدام شد)

او چند تن از مجاهدین که در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ مجروح شدند را در سرخ‌حصار درمان کرد.