۳۷۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
[[پرونده:تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی.jpg|بندانگشتی|تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳|جایگزین=تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳]] | [[پرونده:تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی.jpg|بندانگشتی|تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳|جایگزین=تظاهرات پناهندگان ایرانی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳]] | ||
==== در فرانسه | ==== در فرانسه ==== | ||
با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت، حامیان مجاهدین خودشان را به بازداشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضین از آنجا بهسوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته دیگر در مکانهای مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند که از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی جلوگیری کنند. آنها هر تعداد از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به کشورهای خودشان برمیگرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت بهبیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند. اسقف ژاک گایو از شخصیتهای مذهبی فرانسه بلافاصله بعد از شنیدن خبر تجمع ایرانیان در مقابل وزارت کشور به آن محل شتافت ولی مأموران به او اجازه حضور در جمع تظاهرکنندگان که توسط پلیس محصور شده بودند، را نداد. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس در کوچهگرد در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچهای که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصابغذاکنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچهگرد به کانون اخبار مربوط به ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاریها نمایندگان خود را به این محل گسیل داشتند.<ref name=":1">سایت مجاهد- ۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳</ref> | با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت، حامیان مجاهدین خودشان را به بازداشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضین از آنجا بهسوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته دیگر در مکانهای مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند که از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی جلوگیری کنند. آنها هر تعداد از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به کشورهای خودشان برمیگرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت بهبیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند. اسقف ژاک گایو از شخصیتهای مذهبی فرانسه بلافاصله بعد از شنیدن خبر تجمع ایرانیان در مقابل وزارت کشور به آن محل شتافت ولی مأموران به او اجازه حضور در جمع تظاهرکنندگان که توسط پلیس محصور شده بودند، را نداد. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس در کوچهگرد در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچهای که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصابغذاکنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچهگرد به کانون اخبار مربوط به ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاریها نمایندگان خود را به این محل گسیل داشتند.<ref name=":1">سایت مجاهد- ۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳</ref> | ||
خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
بخشی از صحبتهای احمد حسنی پدر ندا حسنی در سالگرد جان باختن دخترش: «ندا از ۷–۸ سالگی شروع به افشاگری علیه رژیم جنایتکار آخوندی کرد. در تمام پایتختهای اروپایی، در کانادا و در آمریکا، نقطهای نبود که ندا در آن نرفته باشد و جنایتهای رژیم را افشا نکرده باشد. در هر شرایطی چه در هوای گرم تابستان یا سرمای ۴۰درجه زیر صفر اتاوا که من خود شاهد بودم، گاهی تا ۱۲شب به این امر اشتغال داشت. فعالیت ندا زمانی بیشتر شد که همین دولتها مقاومت ایران را که با بانکدار مرکزی تروریسم مبارزه میکرد در لیست سازمانهای تروریستی گذاشتند. ندا معتقد بود که این یک بیعدالتی مضاعف است. دولت فرانسه در چنین روزی در سه سال پیش در یک زدوبند ننگین با رژیم آخوندی به دفتر شورای ملی مقاومت در فرانسه حمله کرد و رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم رجوی را دستگیر کرد. برای ندا و سایر دوستانش دیگر ممکن نبود که بهصورت معمول با این توطئه برخورد کنند. ندا، صدیقه، مرضیه، حمید، حشمت و محمد و همه مرغان عاشق دست به اقدامی زدند و با شعله وجودشان چنان رعد و برقی در جهان ایجاد کردند که کورترین چشمها و کرترین گوشها هم دیگر نمیتوانست آن را نادیده بگیرد. آنها با این کارشان شوکی به وجدان بشریت وارد کردند. وای که چه آتشی از وجودش برخاست، شعلههایش هنوز زبانه میکشد و از آتشش پلیدیها و نامردمیها تا دنیا دنیاست خواهد سوخت».<ref name=":5" /> | بخشی از صحبتهای احمد حسنی پدر ندا حسنی در سالگرد جان باختن دخترش: «ندا از ۷–۸ سالگی شروع به افشاگری علیه رژیم جنایتکار آخوندی کرد. در تمام پایتختهای اروپایی، در کانادا و در آمریکا، نقطهای نبود که ندا در آن نرفته باشد و جنایتهای رژیم را افشا نکرده باشد. در هر شرایطی چه در هوای گرم تابستان یا سرمای ۴۰درجه زیر صفر اتاوا که من خود شاهد بودم، گاهی تا ۱۲شب به این امر اشتغال داشت. فعالیت ندا زمانی بیشتر شد که همین دولتها مقاومت ایران را که با بانکدار مرکزی تروریسم مبارزه میکرد در لیست سازمانهای تروریستی گذاشتند. ندا معتقد بود که این یک بیعدالتی مضاعف است. دولت فرانسه در چنین روزی در سه سال پیش در یک زدوبند ننگین با رژیم آخوندی به دفتر شورای ملی مقاومت در فرانسه حمله کرد و رئیسجمهور برگزیده مقاومت، خانم رجوی را دستگیر کرد. برای ندا و سایر دوستانش دیگر ممکن نبود که بهصورت معمول با این توطئه برخورد کنند. ندا، صدیقه، مرضیه، حمید، حشمت و محمد و همه مرغان عاشق دست به اقدامی زدند و با شعله وجودشان چنان رعد و برقی در جهان ایجاد کردند که کورترین چشمها و کرترین گوشها هم دیگر نمیتوانست آن را نادیده بگیرد. آنها با این کارشان شوکی به وجدان بشریت وارد کردند. وای که چه آتشی از وجودش برخاست، شعلههایش هنوز زبانه میکشد و از آتشش پلیدیها و نامردمیها تا دنیا دنیاست خواهد سوخت».<ref name=":5" /> | ||
ندا حسنی در آخرین صحبتها بهمادرش میگوید: بگو خورشیدمان را آزاد کنند. | ندا حسنی در آخرین صحبتها بهمادرش میگوید: بگو خورشیدمان را آزاد کنند. <ref>سایت مجاهد- ۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳ - حمله پلیس فرانسه به مقر شورای ملی مقاومت ایران</ref> | ||
(۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳) | (۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳) |
ویرایش