۷٬۳۴۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
در سال ۱۳۴۰در فضای باز سیاسی موجود در ایران احزابی چون جبههی ملی دوم و نهضت آزادی فعالیتهای نسبی داشتند. اما در سال ۱۳۴۱ پس از انقلاب سفید، فضای باز سیاسی رو به بسته شدن میرفت. در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ با به رگبار بستن تظاهرات مسالمتآمیز مردم توسط نظامیان حکومت سلطنتی، فعالیت احزاب رفرمیست متوقف شد. آن احزاب دیگر قادر به پیشبرد مبارزه نبودند. به ترتیب از میان آنها تعدادی چون محمد حنیفنژاد تصمیم گرفتند تشکیلات دیگری را متناسب با شرایط موجود بنیانگذاری کنند. آنها ظرف پیشین را برای مبارزه نامناسب تشخیص داده و با جمعبندی مبارزات گذاشته سازمان مجاهدین خلق ایران را بنیان گذاشتند.<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/506 قیام مردمی ۱۵خرداد ۱۳۴۲، نقطه عطفی در تاریخ ایران]</ref> | در سال ۱۳۴۰در فضای باز سیاسی موجود در ایران احزابی چون جبههی ملی دوم و نهضت آزادی فعالیتهای نسبی داشتند. اما در سال ۱۳۴۱ پس از انقلاب سفید، فضای باز سیاسی رو به بسته شدن میرفت. در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ با به رگبار بستن تظاهرات مسالمتآمیز مردم توسط نظامیان حکومت سلطنتی، فعالیت احزاب رفرمیست متوقف شد. آن احزاب دیگر قادر به پیشبرد مبارزه نبودند. به ترتیب از میان آنها تعدادی چون محمد حنیفنژاد تصمیم گرفتند تشکیلات دیگری را متناسب با شرایط موجود بنیانگذاری کنند. آنها ظرف پیشین را برای مبارزه نامناسب تشخیص داده و با جمعبندی مبارزات گذاشته سازمان مجاهدین خلق ایران را بنیان گذاشتند.<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/506 قیام مردمی ۱۵خرداد ۱۳۴۲، نقطه عطفی در تاریخ ایران]</ref> | ||
== هفت اصل تشکیلات == | |||
اغلب تشکیلات انقلابی و مبارزاتی در ایران و جهان و از جمله تشکیلات سازمان مجاهدین خلق ایران دارای اصولی هفتگانه است.این اصول در سازمانهای مختلف مشابه هستند و تنها ممکن است بیشتر ارتقاء یافته و یا در اشکال مختلفی بکار گرفته شوند. | |||
=== سانترالیزم دموکراتیک === | |||
سانترالیزم دموکراتیک قانون عامی است که بر نحوهی ادارهی یک تشکیلات حاکم است. به عبارت دیگر تمامی تصمیمگیریها در یک تشکیلات به همین شیوهانجام میشود. | |||
سانترالیزم یعنی اجرای اجرای تصمیمی که نهایتا توسط راس هرم یک تشکیلات گرفته میشود برای تمامی افراد الزام آور است. جنبه دموکراتیک به این معنی است که هر عضو یک تشکیلات میتواند در مورد یک تصمیمگیری بحث و تبادل نظر کرده و آنرا به چالش بکشد.نظرات افراد از پایین به بالا منتقل میشود یا در جمعهای بزرگ علنا مطرح میشود اما نهایتا تمامی افراد ملزم هستند آنچه را که اکثریت به آن رای دادهاند بپذیرند. به این ترتیب از همهی اعضاء انتظار میرود از تصمیمی که بصورت جمعی گرفته شده است حمایت کنند. این جنبه از این قانون همان سانترالیزم یا تمرکز محوری را نشان میدهد. در جزوهی چه باید کرد نوشته ی لنین این موضوع بصورت مفصل توضیح داده شده است. این کتاب همچنان به عنوان یک مرجع برای نیروهای انقلابی در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرد.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Democratic_centralism</ref> | |||
=== انتقاد و انتقاد از خود === | |||
در تمامی تشکیلات تجاری، نظامی، آموزشی و... در جهان، هنگامی که از فرد خطایی بروز میکند، برای جلوگیری از استمرار آن با فرد خاطی برخودی متناسب با خطایی که انجام داده است، صورت میگیرد. این برخورد ممکن است تنبیه و توبیخ، تعویق از کار، جریمه و یا حتی اخراج و زندان باشد. در یک تشکیلات انقلابی و مبارزاتی که افراد داوطلبانه و آگاهانه به آن پیوستهاند، استفاده از چنین روشهایی امکانپذیر نیست. | |||
به این ترتیب اعضاء یک تشکیلات انقلابی، اختلافات میان خود، آزردگیها و کدورتها، ضعفها و نواقص و ... را با انتقاد کرد از عملکرد و رفتار خود و انتقاد کردن به عملکرد و رفتار دیگران حل کرده و بهبود میبخشند. انتقاد و انتقاد از خود روشی آگاهانه است که انسانها با پایبندی به آن نشان میدهند که قصد دارند رفتار و اخلاق خود را مستمرا ارتقاء داده و با کمک گرفتن و پذیرفتن صمیمانهی انتقادات دیگران به انسانی کاملتر تبدیل شوند. | |||
در سازمان مجاهدین خلق ایران پس از انقلاب ایدئولوژیک و تحت اشراف کلاسهای آموزشی مریم رجوی عبارت «انتقاد و انتقاد از خود» به [[عملیات جاری در سازمان مجاهدین خلق ایران|عملیات جاری]] تغییر کرده و شکل و نحوه اجرای متکاملتری پیدا کرد. علت این نامگذاری این است که سازمان مجاهدین آنرا معادل همان جهاداکبر دانسته و به امری برنامه ریزی شده تبدیل نمود که در نشستهای روزانه، در تیمها و گروه های کاری مختلف اجرا میشود تا افراد بطور مستمر و دائمی با یکدیگر مناسبات رفتاری شفاف و بدور از هرگونه فاصله داشته باشند و بتوانند پرقدرتتر و هماهنگتر و به قول مجاهدین بصورت پیکره ای واحد (تن واحد) از عهدهی مسئولیتهای خود برآیند. | |||
=== انظباط آهنین === | |||
=== فرمانپذیری === | |||
یک تشکیلات انقلابی، دارای سلسله مراتب فرماندهی است. به این ترتیب هر فرد در یک تشکیلات دارای یک مسئول است و ممکن است خود نیز دارای چند تحت مسئول باشد. این سلسله مراتب که در مسئول و تحت مسئول متجلی میشود، هرم یک تشکیلات را میسازد. در یک تشکیلات سالم و پرقدرت، کارها و خط و خطوط اجرایی و مبارزاتی از نوک هرم تشکیلات صادر شده و تا پایین ترین قاعدهی این هرم جاری میشود. هر فردم ملزم است به فرمان یا کاری که از طرف مسئولش به وی محول شده است به بهترین شکل عمل کند.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/ چند کلامی در مفهوم واقعی تشکیلات مجاهدین]</ref> قدرت شگفتانگیز هماهنگی و انسجام در یک تشکیلات دقیقا از همین نقطه بارز میشود. به این شکل که هرگز دو نفر کاری را خلاف جهت یکدیگر انجام نداده و همه افراد بصورتی منظم و هماهنگ برای پیشبرد استراتژی مشخص شده و تاکتیکهای آن کار میکنند. | |||
=== وحدت کار و مسئولیت === | |||
=== حرفهای بودن === | |||
برخلاف احزاب سیاسی که در آن افراد بصورت نیمه وقت کار کرده و حتی حق عضویت می پردازند، در یک تشکیلات انقلابی همهی افراد تمام وقت هستند. یعنی کاری جز مبارزه ندارند و تمامی وقت و انرژی خود را بصورت ۲۴ ساعته و بلاوقفه در راستای تحقق آرمان خود هزینه میکنند. در سال ۱۳۴۲ محمد حنیفنژاد و دیگر بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران به در مواد جمع بندی خود از مبارزات گذشته ذکر کردند که یکی از ضعفهای آن مبارزات و علل شکست آن حرفه ای نبودن افراد بوده است. به این ترتیب حرفهای بودن از آغاز به عنوان یکی از اصول تشکیلاتی در این سازمان پذیرفته و به اجراء گذاشته شد.<ref>[https://www.mojahedin.org/i/ چگونه مثل ”او“ باشیم (قسمت اول) - به قلم: حسین میرداماد]</ref> | |||
=== اعتماد === | |||
<blockquote></blockquote> | |||
==منابع == | ==منابع == | ||
<references /> | <references /> |