کاربر:Abbas/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=== انقلاب سفید شاه === | === انقلاب سفید شاه === | ||
شاه در دهه نخست | شاه در دهه نخست بعد از کودتای ۱۳۳۲ قدرت خود را تثبیت کرد. رهبران کودتا را به مناصب کلیدی گمارد. با کمک سیا، اف بی آی و موساد، ساواک را تشکیل داد. احزابی مانند حزب توده و جبهه ملی و احزاب مخالف دیگر را تارو مار کرد. مثلا حزب ایران ستون اصلی تشکیل دهنده جبهه ملی را در سال ۱۳۳۶ منحل کرد. با تشکیل کنسرسیوم نفت متشکل از غولهای بزرگ نفتی دنیا عملا جنبش ملی شدن نفت را ساقط کرده و نظارت و کنترل کاملی را بر تمام ارکان جامعه مسلط کرد. با نطارت کامل بر انتخابات عنان اختیار هر دو مجلس را در اختیار گرفت و بوسیله منوجهر اقبال و اسدالله علم مجلس را بین دو حزب سلطنت طلب ملیون و مردم تقسیم کرد که به احزاب «بله قربان » و «چشم قربان» معروف بودند. حق وتو برای شاه را وارد قانون اساسی کرد. ساواک با گسترش شبکههای خود توانست افرادی که به دانشگاهها و ادارات و کارخانه های عظیم دولتی وارد میشوند به طور کامل بازرسی و تفتیش کند. با طبقه روشنفکر و کارگر برخوردی قاطع داشت و عملا دیکتاتوری همه جانبه را بر جامعه حاکم کرده بود. | ||
ازطرفی نفوذ خانوادههای اشرافی زمین دار روز به روز بیشتر میشد به طوری که نسبت نمایندگان مجلس زمیندار از ۴۹درصد در دوره هفدهم ۱۳۳۲-۱۳۳۱ به ۵۱ درصد در دوره نوزدهم ۱۳۳۹-۱۳۳۵ رسید. | |||
شاه برای اجرای برنامههای خود از جمله هزینههای نظامی و کافی نبودن درآمد نفت و دچار شدن به کسر بودجه از سال ۱۳۳۳ به دریافت وامهای هنگفت روی آورد، که این سرآغاز بحران اقتصادی بود که در سال ۱۳۳۹ به اوج خود رسید. دراین زمان شاخص هزینه زندگی ۳۵ درصد افزایش پیدا کرد و به علت وامهای سنگین اندوختههای خارجی کشور خالی شد و ایران محتاج دریافت وام از صندوق بینالمللی پول و آمریکا گشت. دولت آمریکا به ریاست جمهوری کندی که سیاستش برای مهار انقلابات احتماعی وارد کردن اصلاحات لیبرالی در حکومتهای دیکتاتوری بود شرط کمک خود را وارد کردن لیبرالهای در ساختار حکومت ایران قرار داد . | |||
=== قیام ۱۵ خرداد گورستان رفرمیسم === | === قیام ۱۵ خرداد گورستان رفرمیسم === |
نسخهٔ ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۹
انقلاب ۱۳۵۷ ایران یا انقلاب ضد سلطنتی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ هجری شمسی ( ۱۱فوریه ۱۹۷۹) با قیام آحاد مردم ایران بر ضد حکومت پهلوی به پیروزی رسید و طی آن نظام شاهنشاهی پهلوی سرنگون و نظام جمهوری اسلامی جایگزین آن شد.
پیشینه تاریخی
بسیاری معتقدند که برای شناخت علل انقلاب ۱۳۵۷ ایران باید به گذشته برگشت و این علتها را از کمی دورتر یعنی از جنبش ملی شدن نفت و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بررسی کردو از آن تاریخ به بعد تحولات سیاسی اجتماعی ایران را دنبال کرد تا بتوان تصویر روشن و واضحی از وقوع انقلاب ضد سلطنتی پیدا کرد
جنبش ملی شدن نفت و کودتای ۲۸ مرداد ۳۲
در دوران بعد از جنگ جهانی دوم و خلع رضا شاه از سلطنت از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ یک فضای باز سیاسی در ایران پدید آمد که راه را برای بسیاری جنبشهای سیاسی و اجتماعی در ایران باز کرد، که در رأس آنها جنپش ملی شدن صنعت نفت ایران قرار داشت. این جنپش به رهبری دکتر محمد مصدق که خود نماینده مجلس شورای ملی و رییس کمیسیون نفت مجلس بود پیروز شد، زمرمههای این جنپس از سال ۱۳۲۸ شروع شد. دکتر حسین فاطمی از موسسین جبهه ملی ایران وقتی مذاکرات مربوط به لایحه نفت در مجلس به بن پست رسید پیشنهادملی کردن نفت را به مصدق داد و مبارزه برای محقق کردن آن شروع شد. خود مصدق در این رابطه گفت: «اگر ملی شدن صنعت نفت خدمت بزرگی است که به مملکت شده، باید از آن کسی که اول این را پیشنهاد کرد، سپاسگزاری نمود و آن کس شهید راه وطن، دکتر حسین فاطمی است».[۱]
مصدق سرانجام در تاریخ ۲۹ اسفند سال ۱۳۲۹ قانون ملیشدن نفت را از تصویب مجلس گذراند و در کمتر از ۴۰ روز بعد، قانون خلع ید از شرکت انگلیسی را نیز بهتصویب رساند. مصدق اقدامات خود را با حمایت تودههای مردم و تظاهرات و اعتصابات گسترده نفتگران خوزستان بهپیش میبرد. چنین بود که در اردیبهشت ۱۳۳۰ نخستوزیری مصدق بهمجلس و رژیم شاه تحمیل شد. اما اقدامات ملی و مردمی دکتر مصدق بهمذاق دربار و استعمار انگلیس خوشایندنبود، از همین رو شروع به توطئه علیه دکترمصدق کردند.[۲]
دولت انگلیس کشتیهای جنگی برای جلوگیری از صادرات نفت ایران اعزام کرد[۳] و دولت مصدق را تحت مضیقه شدید مالی قرار داد و از طرف دیگر از دولت ایران به دادگاه لاهه شکایت کرد که دکتر مصدق شخصا در دادگاه حضور پیدا کرد و دادگاه را فاقد صلاحیت برای رسیدگی به این دعوا دانست و در نهایت در این دعوای حقوقی پیروز شد. این یک ضربه مهلک به سیاست انگلیس بود. از طرفی مصدق برای کوتاه کردن دست شاه و دربار و خنثیساختن توطئههای استعمار، از یکسو و پیش بردن اصلاحات اجتماعی و اقتصادی از سوی دیگر، خواستار آن شد که پست وزارت جنگ را که تا آن زمان در دست شاه بود و همواره از آن بهعنوان ابزار اعمال فشار و اجرای توطئه علیه جنبش ضداستعماری مردم استفاده میکرد بر عهده بگیرد و اعلام کرد که در صورت تنندادن شاه به این شرط، از نخستوزیری استعفا خواهد داد. شاه که سلطنت خود را در خطر میدید، شدیداً با سپردن وزارت جنگ بهمصدق مخالفت کرد. دکتر مصدق در روز ۲۵تیر ۱۳۳۱، از نخستوزیری استعفا داد. با استعفای مصدق، شاه فرصت را غنیمت شمرده و قوامالسلطنه،کهنهکارترین مهره رژیم فئودالی و دربار استعماری را بهنخستوزیری برگزید. قوام طی اعلامیهای هرگونه مخالفت با دولت را ممنوع و مردم را تهدید به سرکوب کرد و ارتش و شهربانی را در خیابانها مستقر کرد. ٰاین گونه اقدامات و تهدیدات قوام نتیجهبخش نبود. موج اعتراضات تودهای علیه انتصاب قوام بهنخستوزیری از تهران و سایر نقاط کشور برخاست. سرانجام صبح روز سیام تیرماه سال۱۳۳۱، مردم تهران به خیابانها ریختند. انبوه مردم با فریادها و شعارهای "یا مرگ یا مصدق"، "مصدق پیروز است"، "مرگ بر قوام"، با نیروهای ارتش و شهربانی بهمقابله برخاستند. قیام مردمی با شدت و حدت ادامه پیدا کرد و سرانجام پس از کشته و مجروحشدن قریب به ۸۰۰ نفر از مردم تهران، شاه فرمان نخستوزیری قوام را لغو کرد و بهخواستهای دکتر مصدق گردن گذاشت.[۴]
درنهایت انگلیسیها به این نتیجه رسیدند که باید دولت مصدق را ساقط کنند و در این راه آمریکا را نیز با این استدلال که ادامه حکومت مصدق ایران را در آغوش کمونیسم قرار خواهد داد با خود همراه کردند. فرماندهی عملیات کودتا به عهده کرمیت روزولت مدیر بخش خاورمیانه سیا بود ابتدا در روز ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ اقدام به کودتا کردند که با لو رفتن کودتا ناکام ماند ولی در نهایت در روز ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ با هدایت سازمان سیا و اینتلیجنس سرویس و مشارکت ایادی دربار به خصوص اشرف پهلوی خواهر دوقلوی شاه و نظامیان وابسته به شاه و در رأس آنها سرلشگر فضل الله زاهدی و روحانیون از جمله کاشانی و اراذل و اوباشی مانند شعبان جعفری معروف به شعبان بی مخ کودتا انجام شد و دولت مصدق سرنگون شد.[۵]
جندی بعد دکتر مصدق دستگیر و در دادگاه نظامی به حبس و تبعید محکوم شد. روز ششم اسفند ۱۳۳۲دکتر حسین فاطمی دستگیر شد و روز ۱۹آبان ۱۳۳۳در حالی که ۴۰درجه تب داشت، با برانکارد به پای جوخه اعدام برده شد.[۶]
انقلاب سفید شاه
شاه در دهه نخست بعد از کودتای ۱۳۳۲ قدرت خود را تثبیت کرد. رهبران کودتا را به مناصب کلیدی گمارد. با کمک سیا، اف بی آی و موساد، ساواک را تشکیل داد. احزابی مانند حزب توده و جبهه ملی و احزاب مخالف دیگر را تارو مار کرد. مثلا حزب ایران ستون اصلی تشکیل دهنده جبهه ملی را در سال ۱۳۳۶ منحل کرد. با تشکیل کنسرسیوم نفت متشکل از غولهای بزرگ نفتی دنیا عملا جنبش ملی شدن نفت را ساقط کرده و نظارت و کنترل کاملی را بر تمام ارکان جامعه مسلط کرد. با نطارت کامل بر انتخابات عنان اختیار هر دو مجلس را در اختیار گرفت و بوسیله منوجهر اقبال و اسدالله علم مجلس را بین دو حزب سلطنت طلب ملیون و مردم تقسیم کرد که به احزاب «بله قربان » و «چشم قربان» معروف بودند. حق وتو برای شاه را وارد قانون اساسی کرد. ساواک با گسترش شبکههای خود توانست افرادی که به دانشگاهها و ادارات و کارخانه های عظیم دولتی وارد میشوند به طور کامل بازرسی و تفتیش کند. با طبقه روشنفکر و کارگر برخوردی قاطع داشت و عملا دیکتاتوری همه جانبه را بر جامعه حاکم کرده بود.
ازطرفی نفوذ خانوادههای اشرافی زمین دار روز به روز بیشتر میشد به طوری که نسبت نمایندگان مجلس زمیندار از ۴۹درصد در دوره هفدهم ۱۳۳۲-۱۳۳۱ به ۵۱ درصد در دوره نوزدهم ۱۳۳۹-۱۳۳۵ رسید.
شاه برای اجرای برنامههای خود از جمله هزینههای نظامی و کافی نبودن درآمد نفت و دچار شدن به کسر بودجه از سال ۱۳۳۳ به دریافت وامهای هنگفت روی آورد، که این سرآغاز بحران اقتصادی بود که در سال ۱۳۳۹ به اوج خود رسید. دراین زمان شاخص هزینه زندگی ۳۵ درصد افزایش پیدا کرد و به علت وامهای سنگین اندوختههای خارجی کشور خالی شد و ایران محتاج دریافت وام از صندوق بینالمللی پول و آمریکا گشت. دولت آمریکا به ریاست جمهوری کندی که سیاستش برای مهار انقلابات احتماعی وارد کردن اصلاحات لیبرالی در حکومتهای دیکتاتوری بود شرط کمک خود را وارد کردن لیبرالهای در ساختار حکومت ایران قرار داد .
قیام ۱۵ خرداد گورستان رفرمیسم
پبدابس سازمانهای انقلابی بعد از سرکوب قیام ۱۵خرداد ۴۲
وقایع سال ۱۳۵۶ و شروع اعتراضات و تظاهرات خیابانی
وقایع سال ۱۳۵۷و سرنگونی نظام شاهنشاهی
زمینههای شکل گیری انقلاب ۵۷
اقتصادی ـ اجتماعی
فرهنگی
سیاسی
گروهها و جریانات شرکت کننده در انقلاب
گروههای ملی گرا
گروههای مذهبی و روحانیون
گروههای چپ و انقلابی
وقایع مهم در جریان انقلاب ۵۷ (گاهشمار انقلاب)
شروع تظاهرات سلسله وار از آبان ۱۳۵۶
تظاهرات ۱۷ شهریور ۵۷ (جمعه سیاه)
تظاهرات ۱۳آبان ۵۷ دانشگاه تهران
کنفرانس گوادالوپ
نخست وزیری بختیار
خروج شاه از ایران
آزادی آخرین دسته زندانیان سیاسی
آمدن خمینی از پاریس به ایران
سقوط نظام شاهنشاهی و استقرار نظام جدید
فرجام انقلاب ۵۷ و تثبیت پایههای حکومت توسط خمینی
رفراندوم جمهوری اسلامی
تشکیل کمیتهها و سپاه پاسداران
تشکیل مجلس خبرگان به جای مجلس موسسان
اشغال سفارت آمریکا در تهران
رفراندوم قانون اساسی
انتخابات ریاست جمهوری و مجلس
سرکوب مخالفان
جنگ سرپوش اختناق
یکپایه کردن قدرت
سرفصل سی خرداد ۶۰
اهداف انقلاب ۵۷ و آنچه واقع شد
- ↑ دکتر حسین فاطمی، به دستور شاه اعدام شد
- ↑ قیام ۳۰ تیر مردم ایران در حمایت از مصدق
- ↑ همه مردان شاه ـ صفحه ۷۱
- ↑ قیام ۳۰ تیر مردم ایران در حمایت از مصدق
- ↑ همه مردان شاه
- ↑ دکتر حسین فاطمی، به دستور شاه اعدام شد