کاربر:Ehsan/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

در این پروسه یعنی از آوریل ۲۰۱۱ تا دسامبر همین سال، سازمان مجاهدین یک کمپین گسترده بین المللی را علیه ضرب الأجل دولت عراق آغاز کرد. دامنه این فعالیت‌ها از آمریکا تا اروپا گسترش داشت. در نتیجه‌ی این فعالیت‌ها یک حمایت بین المللی گسترده برای جلوگیری از یک درگیری دیگر در قرارگاه اشرف ایجاد شد. ازجمله دولت آمریکا از سوی نمایندگان پارلمان و سنا برای ایجاد یک راه حل تحت فشار قرار داشت.سرانجام بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل از نوری مالکی خواهان لغو ضرب الأجل شد. به این ترتیب ۱۰ روز پیش از پایان مدت ضرب الأجل، نوری المالکی تعویق این ضرب الأجل را زیر فشارهای بین المللی اعلام کرد. هم‌زمان یک دادگاه آمریکایی وزارت خارجه‌ی آمریکا را وادار به خارج کردن نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست سازمان‌های تروریستی کرد. هیلاری کلینتون وزیر خارجه‌ی آمریکا انجام این عمل را منوط به همکاری اعضای سازمان مجاهدین خلق برای جابجایی از قرارگاه اشرف به [[کمپ لیبرتی]] در راستای پرهیز از درگیری‌های احتمالی دانست. <ref>[https://hambastegimeli.com/اخبار-ايران/143-اشرف-لیبرتی/41005-22-2012 افشاگری طاهر بومدرارئیس دفتر حقوق بشر یونامی ( هیل -نشریه کنگره آمریکا- 22 اوت 2012)]</ref>

به این ترتیب اولین ستون ۴۰۰ نفره‌ی  مجاهدین خلق صبح ۲۹ بهمن ۱۳۹۰( ۸ فوریه ۲۰۱۲) به سمت کمپ لیبرتی حرکت کردند. دومین ستون مجاهدین خلق در ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ به سمت [[کمپ لیبرتی]] حرکت کردند. پس از آن ستون‌های سوم و چهارم و پنجم در اسفند ۱۳۹۰ ، فروردین ۱۳۹۱، و اردیبهشت ماه همین سال به کمپ لیبرتی حرکت کردند. در این جابجایی‌ها یکی از مهمترین مشکلات ممانعت دولت عراق از انتقال وسایل و اموال شخصی مجاهدین به کمپ جدید بود. دولت عراق همچنین با فروش این اموال در اشرف نیز مخالفت کرده و در آن کارشکنی می‌کرد. با ممانعت دولت عراق از انتقال تانکرهای آب و فاضلاب از اشرف به لیبرتی، اعضای مجاهدین حرکت خود به سمت کمپ لیبرتی را متوقف کردند. خواست مجاهدین خروج از لیست، عدم ممانعت از انتقال اموال و جابجایی امن و بدون تنش به قرراگاه لیبرتی بود. سرانجام در در ۱۷ اوت ۲۰۱۲ (۲۷مرداد۱۳۹۱) در یک توافق چهارجانبه میان مجاهدین خلق، دولت آمریکا، سازمان ملل و دولت عراق، یک توافق به عمل آمد. بر این اساس باقی مانده اعضای مجاهدین با پاسخ گرفتن برخی خواسته‌هایشان به لیبرتی منقل می‌شدند. همچنین بر اساس این توافق ۱۰۰ نفر از اعضای مجاهدین برای فروش اموال مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف باقی می‌ماندند.

این توافق توسط مسعود رجوی به اطلاع اعضای مجاهدین رسیده و پس از انجام یک رأی‌گیری مجاهدین موافقت خود را با آن اعلام کردند. بر این اساس در شهریور ماه ۱۳۹۱ مجاهدین باقی مانده در قرارگاه اشرف به استثنای ۱۰۰ نفر برای فروش اموال، به لیبرتی منتقل شدند.<ref>[https://www.iranncr.org/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7/%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/132-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%80%D9%87-%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84% بیانیـه سی و دومین سالگرد تأسیس شـورای ملی مقاومت ایـران]</ref>

 

۱۰۰ نفر از اعضای باقی مانده در اشرف با موانع زیاید برای فروش ده‌ها میلیون دلار از اموال مجاهدین خلق مواجه بودند. دولت عراق اجازه ورود هیچ تاجری را به اشرف نداد. سرانجام در دهم شهریور ماه ۱۳۹۲  مجاهدین باقی مانده در قرارگاه اشرف مورد حمله‌ی افرادی که لباس‌های وزارت کشور عراق را بر تن کرده بودند قرار گرفتند. در این حمله که  [[قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ اشرف|قتل عام ۱۰ شهریور ۱۳۹۲]] شناخته می‌شود ۵۲ تن از مجاهدین جان باختند. سرانجام در روز ۲۰ شهریور ۱۳۹۲ آخرین گروه از مجاهدین باقی مانده در اشرف به درخواست مریم رجوی قرارگاه اشرف را ترک کردند و به کمپ لیبرتی رفتند. این کاروان در مسیر خود مورد یک حمله تروریستی دیگر نیز قرار گرفت اما بدون هیچ آسیبی به لیبرتی رسید.