کاربر:Javad/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

فعالیت‌های فکری در رژیم‌های توتالیتر نظیر رژیم ایران به سختی، امکان‌پذیر است و هر فرد مجبور است خود را با الگویی که نظام می‌خواهد وفق دهد. و چنین جبری افراد را از خلاقیت باز‌ می‌دارد و به افراد اجازه پرورش شخصیت نمی‌دهد و مانع پیشرفت و اعتلای آن می‌شود. به صورتی که مشاهده می‌کنیم در ایران امروز هر هنرمندی باید چه از لحاظ شکل و چه از نظر محتوی خود را در قالبی که نظام می‌گوید، انطباق دهد. به همین دلیل است که شمار کسانی که می‌توانند در برابر چنین فشار و اختناقی مقاومت کنند کم است و اگر هم باشند، یا در زندانند یا تحت پیگرد هستند و مجبور به مهاجرت به خارج از کشور می‌شوند. چنان‌چه در آمار نیز دیده می‌شود هر دوره‌ای فرار مغزها و متخصصین به خارج از کشور ایران افزوده می‌شود، ضمن اینکه واکنش نظام به مقاومت کنندگان در برابر فشار چیزی جز توسل به زور نیست. به همین دلیل نظام‌های توتالیتر بدون توسل به نیروی قهر و سرکوب یعنی پلیس، وزارت اطلاعات و بخش‌های موازی این وزارت‌خانه، دادگاه‌های فرمایشی، احکام خودسرانه، اعدام‌هایی جهت ایجاد رعب در جامعه، ترورهای سازمان‌یافته، نمی‌تواند به بقای خود ادامه دهد. اما در مقابل هم استفاده از این روشهای قهر‌آمیز چون علی‌رغم میلی باطنی افراد است ممکن است در هر دوره‌ای متوقف شود یا باعث صف‌بندی مقابل حکومت شود.