۱٬۶۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹۱: | خط ۲۹۱: | ||
== جنبش طبقه کارگر در قرن نوزدهم == | == جنبش طبقه کارگر در قرن نوزدهم == | ||
=== شکلگیری طبقه کارگر === | |||
در نتیجه انقلاب صنعتی، سرمایهداری به عصر جدیدی از تکامل خود، عصر تولید ماشن گام نهاد. روابط تولید سرمایهداری به تدریج به صورت روابط مسلط در جامعه درآمد و مبارزه کارگران (پرولتاریا) و بورژوازی عصر تاریخی تازهای را اعلام نمود. ولی تفوق روابط تولید سرمایهداری جریانی ساده و خودبهخودی نبود. زادهی مبارزهی اقتصادی و سیاسی دیرینهای بود که میان طبقات جدید و طبقات حاکمهی کهن از آغاز قرن هفدهم تا نیمه اول قرن نوزدهم ادامه داشت. بورژوازی پس از تصرف قدرت نهتنها از لحاظ اقتصادی بلکه از نظر سیاسی نیز به صورت طبقه مسلط درآمد. | |||
در پایان قرن هیجدهم و به ویژه در طی نیمه اول قرن نوزدهم، طبقه کارگر به مبارزه مستقل خود علیه بورژوازی به صورت یک طبقه آغاز کرد. در این دوره ایدئولوژی و سازمانهای سیاسی مربوط به این طبقه تشکیل و مستحکم گشت. | |||
==== اشکال مبارزه طبقه کارگر ==== | |||
در سده نوزدهم کارگران از شیوههای گوناگون مبارزه از جمله راهپیمایی، گردهمایی، اعتصابات و قیامهای مسلحانه برای دفاع از منافع اقتصادی و سیاسی خود استفاده میکردند. از این رو دو شکل مبارزهی طبقه کارگر مشخص شدهاند: یکی مبارزه اقتصادی یعنی مبارزه برای منافع بیواسطه و فوری، دوم مبارزه سیاسی یعنی مبارزه برای تغییر سیاست حکومت و نظام موجود. در طی این مبارزه کارگران سازمانهای خود مانند اتحادیههای صنفی و تشکلهای گوناگون دیگر را به وجود آوردند. | |||
== امپریالیسم == | |||
امپریالیسم مرحله خاصی از سرمایهداری است. امپریالیسم، سرمایهداری انحصاری، ایستا و محتضر است. امپریالیسم از لحاظ اقتصادی، عبارت از سرمایهداری انحصاری و ادامه تکامل مشخصات اساسی سرمایهداری است و از اینرو قوانین اقتصادی سرمایهداری در سرمایهداری انحصاری نیز به طور کلی عمل میکند. در طی دوره امپریالیسم عمل قوانین اقتصادی سرمایهداری به تشدید تضادهای آن منجر میگردد. به ویژه تضاد میان خصلت اجتماعی تولید و شکل سرمایهداری و خصوصی برداشت ثمرات تولید که تضاد اساسی سرمایهداری را تشکیل میدهد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> |
ویرایش