مرتضی حنانه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:آرامگاه استاد حنانه در امام زاده طاهر کرج.jpg|بندانگشتی|آرامگاه استاد حنانه در امام زاده طاهر کرج]]

مرتضی حنانه(زاده‌ی ۱۱ اسفند ۱۳۰۱ تهران  - درگذشته‌ی ۲۴ مهر ۱۳۶۸) موسیقیدان، آهنگساز خلاق و نوآور ایرانی است. او در تهران متولد شد.<ref name=":0" />پدر وی مهندس محمد حنانه، از خدمتگزاران به علم و هنر ایران مؤسس دبیرستان ایرانشهر بود.<ref name=":2">همشهری - [http://hamshahrionline.ir/details/310529/Culture/Artnews زندگینامه: مرتضی حنانه (۱۳۰۱-۱۳۶۸)]</ref> مرتضی حنانه در طول زندگی خود آثار بسیار زیبایی خلق کرد. از جمله موسیقی مشهور فیلم هزار دستان از آثار اوست. وی همچنین برخی از سرود‌های [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] را در ابتدای انقلاب تنظیم کرد. او در دوران حکومت رژیم جمهوری اسلامی هرگز نتوانست هم‌چون گذشته در زمینه موسیقی فعالیت کند. وی سر انجام در روز سه شنبه  ۲۴ مهر ۱۳۶۸براثر بیماری سرطان درگذشت.  

در همین دوره‌ی زمانی، مرتضی حنانه، «هورن» را به عنوان ساز تخصصی خویش انتخاب کرد. هم‌زمان آموزش فلوت و هورن (ساز بادی برنجی) را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز کرد.<ref name=":0" />

[[پرونده:حنانه.jpg|بندانگشتی|حنانه]]<blockquote>«این­که می­گویند موسیقی شرقی ذاتاً تک­ صدایی­ است و موسیقی غربی ماهیتاً چند صدایی، درست نیست. اولاً موسیقی غرب نیز در آغاز تک صدایی    «مونوتون» بوده و موسیقیدانان آن را ارتقاء داده­ و به­ مرحله­ ی چند صدایی رسانده ­اند، ثانیاً در بسیاری ار ملودیهای روستایی در مشرق زمین از جمله ایران، دست­کم می­توان ملودیهای دو صدایی پیدا­ کرد که گوشها نیز به­ شنیدن آن عادت کرده است.<ref>[http://www.bbc.com/persian/arts/2014/10/141019_l51_hannaneh_music_anni] - مرتضی حنانه؛ بیست و پنجمین سالمرگ</ref> ضعف دانش موسیقی و تنها به­ شیوه­ ی اجرا اندیشیدن سبب شده است که ما ابتدایی باقی مانده و آهنگسازان از امکان بازی با اصوات و در نتیجه ترکیب آنها غافل بمانند... از زمان علینقی وزیری اما به ­تدریج ارزشها و امکانات موسیقی ملی ما آشکار شده است. تقلید از آنچه از اجدادمان یاد گرفته­ ایم، هنر نیست، سنت است. هدایت چرا بزرگ است، برای آن­که دنبال زال و رستم و اسفندیار، لیلی و مجنون و شیخ صنعان نرفته است. زمان جاری، احساس، اندیشه، موضوع و تکنیک ویژه­ ی خویش را دارد و هنر یعنی همین. امروز اگر کسی بخواهد مثل حافظ و مولوی شعر بگوید، یک شاهی ارزش ندارد... اگر نیما، نیما می­شود برای آن است که زحمت می­کشد، فکرش را به­کار می­اندازد و شیوه­ ی خاص خودش را پیدا می­کند. موسیقی ما طفیلی شعر است و آن­گونه که باید پیشرفت نمی­کند. وقتی از زیر بار شعر بیرون آمد آن­وقت، فی­ نفسه می­شود موسیقی»</blockquote>

مرتضی حنانه روز سه‌شنبه ۲۴ مهر ۱۳۶۸ در پی ممانعت حکومت جمهوری اسلامی از سفر او به خارج برای درمان بیماری‌اش، براثر بیماری سرطان درگذشت.<ref name=":0">سازمان مجاهدین خلق ایران - [https://event.mojahedin.org/events/ درگذشت استاد مرتضی حنانه]</ref>