سیاست حقوق‌‌ بشر کارتر: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از کشورهایی که بیشترین تاثیر را از این سیاست پذیرفت ایران بود. دیکتاتوری پهلوی به عنوان یک دیکتاتوری وابسته اساسا  متکی به حمایت و پشتیبانی آمریکا بود. مردم ایران دارای یک سابقه‌ی طولانی از زمان [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه]] در جنگ با استبداد و به منظور رسیدن به دموکراسی  بودند. جنبش‌های اجتماعی متعددی از جمله قیام [[شیخ محمد خیابانی|خیابانی]]، [[نهضت جنگل]]، قیام [[محمدتقی‌ پسیان|پسیان]]، [[نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران|نهضت ملی شدن صنعت]] نفت و قیام پانزده خرداد تا آن زمان رخ داده بود. این جنبش‌ها همگی سرکوب شده بودند. بر اساس این سابقه طولانی و شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و  عکس‌العمل در برابر فشار و اختناق حاکم و هم چنین پیدایش سازمان‌های مسلح چریکی مانند [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] و [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران|سازمان چریک‌های فدایی خلق]] که سرنگونی تمامیت دیکتاتوری را نشانه‌گرفته بودند، جامعه ایران آماده‌ی یک انقلاب اجتماعی عظیم یود. دستگاه حاکم پهلوی با تکیه بر اختناق پلیسی خود که اساسا بر [[ساواک]] استوار بود و همچنین قدرت نظامی ارتش، کنترل خود را بر تمامی ارکان اجتماعی حفظ می‌کرد.