۸٬۸۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
=== شعر جمهورینامه === | === شعر جمهورینامه === | ||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{شعر}}{{ب|چه ذلتها کشید این ملت زار|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
ترقی اندرین کشور محال است | {{ب|ترقی اندرین کشور محال است|که در این مملکت قحطالرجال است}} | ||
{{ب|خرابیاز جنوب و از شمال است|بر این مخلوق آزادی وبال است}} | |||
{{ب|بباید پرده بگرفتن ز اسرار|که گردد شرح بدبختی پدیدار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|اگر پیدا شود در ملک یک فرد|به مانند رضاخان جوانمرد}} | |||
{{ب|کنندش دوره فوراً چند ولگرد|به فکر اینکه باید ضایعش کرد}} | |||
{{ب|بگویند از سر شه تاج بردار|به فرق خویشتن آن تاج بگذار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|نخستین بار، سازیم آفتابی|علامتهای سرخ انقلابی}} | |||
{{ب|که جمهوری بود حرفی حسابی|چو گشتی تو رئیس انتخابی}} | |||
{{ب|بباید گفت کاین مرد فداکار|بود خود پادشاهی را سزاوار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|حقیقت بارکالله، چشم بد دور|مبارک باد این جمهوری زور}} | |||
{{ب|ازین پس گوشها کر چشمها کور|چنین جمهوری بر ضد جمهور}} | |||
{{ب|ندارد یادکس، در هیچ اعصار|نباشد هیچ در قوطی عطار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|چو جمهوری شود آقای دشتی|علمدارش بود شیطان رشتی}} | |||
{{ب|تدین آن سفیه کهنه مشتی|نشیند عصرها در توی هشتی}} | |||
{{ب|کند کور و کچلها را خبردار|ز حلاج و ز رواس و ز مسمار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|صبا، آن بیشعور بدقیافه|نماید . . . جمهوری کلافه}} | |||
{{ب|زند صد لاف در زیر ملافه|که جمهوری شود دارالخلافه}} | |||
{{ب|ولیکن بیخبر از لحن بازار|ز علاف و ز بقال و ز نجار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|ز عدل الملک بشنو یک حکایت|که آن بالا بلند بی کفایت}} | |||
{{ب|میانجی گشته بین بول و غایط|کندگاهی تدین را حمایت}} | |||
{{ب|شود گاهی سلیمان را مددکار|که سازد این دو را با یکدگر یار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|ببین آن کهنه الدنگ قلندر|نموده نوحهٔ جمهوری از بر}} | |||
{{ب|عجب جنسی است این! الله اکبر|گهی عرعر نماید چون خر نر}} | |||
{{ب|زمانی پاچه گیرد چون سگ هار|ولی غافل زگردنبند و افسار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
از ایران رهنما گشته روانه|برای کارهای محرمانه}} | |||
{{ب|گرفته پولهای بینشانه|زده در بصره و بغداد چانه}} | |||
{{ب|که جمهوری شود این ملک ادبار|نه من گویم خودش کرده است اقرار}} | |||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
{{ب|تقلاها نماید اندرین بین|جلنبر زادهٔ شیخ العراقین}} | |||
{{ب|کند فریادها با شور و با شین|که جمهوری بود برگردنم دین}} | |||
{{ب|ادا بایست کرد این دین ناچار|بباید جست از دست طدکار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|ضیاء الواعظین آن لوس ریقو|کند از بهر جمهوری هیاهو}} | |||
{{ب|چه جمهوری! عجب دارم من از او|مگر او غافل است از قصد یارو}} | |||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|که میخواهد نشیند جای قاجار|همانطوری که کزد آن مرد افشار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
ز | {{ب|دبیر اعظم، آن رند سیاسی|ز کمپانی نماید حقشناسی}} | ||
{{ب|زند تیپا به قانون اساسی|به افسونهای نرم دیپلوماسی}} | |||
{{ب|به سردار سپه گو به اصرار|که جمهوری نباشد کار دشوار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|نمایش میدهد این هفته عارف|به همراهی اعضای معارف}} | |||
که | {{ب|شود معلوم با جزئی مصارف|که جمهوری ندارد یک مخالف}} | ||
{{ب|مدلل میشود با ضرب و با تار|که مشروطه ندارد یک طرفدار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|نمودم من جراید را اداره|شفق، کوشش، وطن، گلشن، ستاره}} | |||
{{ب|قیامت میشود با یک اشاره|دگر معنی ندارد استخاره}} | |||
{{ب|همین فردا شود غوغا پدیدار|به زورکنفرانس و نطق و اشعار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|به عالم پیش رفته بالاصاله|تمام کارها با قاله قاله}} | |||
{{ب|به زور نطق و شعر و سرمقاله|بباید کرد جمهوری اماله}} | |||
از | {{ب|برین مخلوق بیعقل ولنگار|بدون وحشت از اعیان و تجار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|که مستوفی است شخصی لاابالی|مشیرالدوله مرعوب و خیالی}} | |||
{{ب|وثوقالدوله جایش هست خالی|بود فیروز هم در فارس والی}} | |||
{{ب|قوامالسلطنه مطرود سرکار|به غیر از ذات اشرف لیس فیالدار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|بود حاجی معین محتاط و معقول|امین الضرب در عدلیه مشغول}} | |||
{{ب|علی صراف هم مستغرق پول|فقیه التاجرین هم میخورد گول}} | |||
{{ب|اهمیت ندارد صنف بازار|ز خراز و ز رزاز و بنکدار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|تدین گفته مجلس هست با من|نماییم اکثریت را معین}} | |||
{{ب|شود این کار پیش از عید روشن|به جمهوری بگیرم رای قطعاً}} | |||
{{ب|نه قانون میشود مانع نه افکار|به زور مشت فیصل میدهم کار}} | |||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
{{ب|به تعلیم قشون اندر ولایات|مهیا تلگرافات و شکایات}} | |||
{{ب|ز جمهوری اشارت و کنایات|ز ظلم شاه و دربارش روایات}} | |||
مسلسل میرسد با سیم و چاپار|ز بلدان و ز اقطار و ز امصار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|زتبریز و ز قزوین و ز زنجان|زیردستان وکرمانشاه وگیلان}} | |||
{{ب|بروجرد و عراق و یزد وکرمان|ز شیراز و صفاهان و خراسان}} | |||
{{ب|ز بجنورد و ز کاشان و قم و لار|تقاضاها رسد خروار خروار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
ز | {{ب|ز ملاها جوی وحشت نداریم|قشون با ماست ما دهشت نداریم}} | ||
{{ب|حذر از جنبش ملت نداریم|شب عید است ما فرصت نداریم}} | |||
به | {{ب|سلام عید را بایست این بار|بگیرد حضرت اشرف به دربار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|به تهران نیست یک تن انقلابی|بجز مشروطهخواهان حسابی}} | |||
{{ب|که از وحشت نگردند آفتابی|اگرکردند قدری بد لعابی}} | |||
{{ب|بیاویزیمشان بر چوبهٔ دار|بنام ارتجاعیون و اشرار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|موافق گشته لندن این سخن را|که فوری خواست سرپرسی لرن را}} | |||
{{ب|بود گر شومیاتسکی سوء ظن را|فرستم پیششان استاد فن را}} | |||
{{ب|همان مهتر نسیم رند عیار|کریم رشتی آن شیاد طرار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|نباید کرد دیگر هیچ مس مس|بباید رفت فوری توی مجلس}} | |||
{{ب|اگر حرفی شنیدیم از مدرس|جوابش گفت باید رطب و یابس}} | |||
{{ب|وگر مقصود خود را کرد تکرار|بپیچیمش به دور حلق دستار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|به قدری این سخنها کارگر شد|که سردار سپه عقلش ز سر شد}} | |||
{{ب|به جمهوری علاقهمندتر شد|بنای انتشار سیم و زر شد}} | |||
به | {{ب|به مبعوثان و مطبوعات و احرار|ز آقای صبا تا شیخ معمار}} | ||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
{{ب|نمایان شد تجمعهای فردی|علم در دست، گرم دورهگردی}} | |||
{{ب|علمها سرخ و زرد و لاجوردی|عیان سرخی و پنهان رنگ زردی}} | |||
به | {{ب|به جمهوریت ایران هوادار|ولو گشته میان کوچه بازار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|ازین افکار مالیخولیایی|به مجلس اکثریت شد هوایی}} | |||
{{ب|تدین کرد خیلی بیحیایی|به یک دم بین افرادش جدایی}} | |||
{{ب|فتاد از یک هجوم نابهنجار|از آن سیلی که خورد آن مرد دیندار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|از آن سیلی ولایت پر صدا شد|دکاکین بسته و غوغا بپا شد}} | |||
{{ب|به روز شنبه مجلس کربلا شد|به دولت روی اهل شهر وا شد}} | |||
{{ب|که آمد در میان خلق سردار|برای ضرب و شتم و خشم وکشتار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
به | {{ب|ز جمهوری به ما یک گام ره بود|خدا داند که این سیلی گنه بود}} | ||
{{ب|که این سیلی زدن خدمت به شه بود|تدین خصم سردار سپه بود}} | |||
بود | {{ب|رفاقت بد بود با عقرب و مار|خطر دارد چو نادان اوفتد یار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|قشونی خلق را با نیزه راندند|ولی مردم به جای خویش ماندند}} | |||
{{ب|رضاخان را به جای خود نشاندند|به جای گل بر او آجر پراندند}} | |||
{{ب|نشاید کرد با افکار پیکار|بباید خواست از مخلوق زنهار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|بپا شد در جماعت شور و شرها|شکستازخلقمسکیندستو سرها}} | |||
{{ب|رضاخان در قبال این هنرها|شنید از ناظم مجلس تشرها}} | |||
{{ب|که این کارت چه بود ای مرد غدار|چرا کردی به مجلس اینچنین کار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|بسی پیر وجوان سر نیزه خوردند|گروهی را سوی نظمیه بردند}} | |||
{{ب|چهل تن اندرین هنگامه مردند|برای حفظ قانون جان سپردند}} | |||
به | {{ب|دو صد تن تاکنون هستند بیمار|به ضرب ته تفنگ و زیر آوار}} | ||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
به | {{ب|رضاخان شد از این حرکت پشیمان|به سعدآباد رفت از شهر تهران}} | ||
{{ب|از آنجا شد به سوی قم شتابان|حجج بستند با او عهد و پیمان}} | |||
ز جمهوری | {{ب|که باشد بعد از این بر خلق غمخوار|ز جمهوری نگوید هیچ گفتار}} | ||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|ز قم برگشت و عاقل شد ولی حیف|که گردش باز اغوا ناصر سیف}} | |||
{{ب|به مجلس کرد توهین از سر کیف|ولیکن بیخبر بود از کم و کیف}} | |||
{{ب|که مجلس نیست با ایشان وفادار|بجز شش هفت تن بیکار و بیعار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|از او بالمره مجلس بدگمان شد|عقاید جملگی از او رمان شد}} | |||
{{ب|بسوی رود هن آخر چمان شد|همان چیزی که میدیدم همان شد}} | |||
{{ب|کشیده شد میان مملکت جار|که از میدان بدر رفته است سردار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|به مجلس قاصدی از راه آمد|که اکنون تلگراف از شاه آمد}} | |||
{{ب|رضاخان عزل بی اکراه آمد|شه از مجلس عقیدتخواه آمد}} | |||
{{ب|که قانون اساسی چون شده خوار|دگر کس ملک را باید پرستار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|به تعلیمات مرکز با گزافات|رسید از احمد آقا تلگرافات}} | |||
{{ب|که سرباز لرستان و مضافات|نمایند از رضاخان دفع آفات}} | |||
{{ب|قشون غرب گردد زور سیار|سوی مرکز پی تنبیه احرار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|امیر لشکر شرق آن یل راد|یک اولتیماتوم از مشهد فرستاد}} | |||
به | {{ب|به مبعوثان دو روزه مهلتی داد|که آمد جیش تا فراشآباد}} | ||
{{ب|بباید بر مراد ما شود کار|ولی بر توپ خانی نیست آثار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | |||
{{ب|وکیلان این تشرها چون شنیدند|ز جای خوبش از وحشت پریدند}} | |||
{{ب|به تنبانهای خود از ترس ریدند|نود رای موافق آفریدند}} | |||
{{ب|بر این جمعیت مرعوب گه کار|سلیمان بن محسن شد علمدار}} | |||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | {{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}} | ||
{{ب|ولیکن چارده مرد مصمم|نترسیدند از توپ دمادم}} | |||
{{ب|به آزادی ببسته عهد محکم|اقلیت از ایشان شد فراهم}} | |||
{{ب|وطنخواهی از ایشان گشت پادار|رضاخان را زبون کردند ازین کار}} | |||
{{ب|دریغ از راه دور و رنج بسیار}}{{پایان شعر}} | |||
دریغ از راه دور و رنج بسیار | |||
این اشعار از میرزاده عشقی است که به گواه اشعارش شاید نتوان شاعری در دوره معاصر یافت که جسورانهتر از او در رابطه با سوءاستفاده از دین نوشته باشد. | این اشعار از میرزاده عشقی است که به گواه اشعارش شاید نتوان شاعری در دوره معاصر یافت که جسورانهتر از او در رابطه با سوءاستفاده از دین نوشته باشد. | ||
ویرایش