کاربر:Khosro/صفحه تمریش شعبان بی‌مخ: تفاوت میان نسخه‌ها

شعبان جعفری در سال ۱۳۰۰، در محله درخونگاه در منطقه سنگلج تهران زاده شد. وی پس از تحصیل کوتاه مدت در مدارسی مانند عنصری، بصیرت و اسلام، به‌دلیل شرارت اخراج شد و تحصیل را رها کرد. او از همان دوران به شعبان بی‏‌مخ شهرت یافت. وی پس  از ترک تحصیل به کارهای مختلفی روی آورد؛ اما در آن‌ها نیز موفق نبود و به‌خاطر علاقه زیاد، به ورزش باستانی روی آورد.  

شعبان جعفری که در محله‌ی خود، دسته‌ای از اوباش را همراه خود کرده بود، در سن ۱۵ سالگی به خاطر شرارت به زندان افتاد. در سال ۱۳۱۹ به‌خاطر اجباری بودن نظام وظیفه، به سربازی رفت و به‌علت فرار مکرر از خدمت سربازی، دوران دو سال سربازی او ۴ سال طول کشید. پس از ورود متفقین به ایران، شعبان جعفری از پادگان فرار کرد و دیگر برای ادامه خدمت سربازی نرفت و پس از مدتی به همراه یکی دیگر از کشتی‏گیران در میدان شاهپور، باشگاه ورزشی به نام باشگاه آهن، راه انداخت؛ سپس در مسابقات قهرمانی ورزش‌های باستانی کشور سال ۱۳۲۲ به قهرمانی در رشته‌ی کباده و چرخ دست یافت. شعبان جعفری از سال ۱۳۲۶، با بر هم زدن نمایشی به‌نام  ''مردم'' ، به کارگردانی عبدالحسین نوشین در تئاتر فردوسی تهران، برای حاکمیت و دربار محبوب شد؛ و نه‌تنها به جرم ایجاد آشوب و اخلال در نظم عمومی زندانی نشد، بلکه با دریافت وجه دستی بنابر دستور اداره‌ی آگاهی، مدتی از تهران به شهرستان لاهیجان رفت؛ و در لاهیجان زورخانه‏ای را اداره می‏کرد و پس از یک سال به تهران بازگشت.<ref name=":0">[https://www.samatak.com/cinema/biography/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B4%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%DB%8C-%D9%85%D8%AE.html بیوگرافی شعبان جعفری - سایت سماتک]</ref>  

شعبان جعفری معروف به شعبان بی‌مخ، یکی از نام‌های جنجالی تاریخ معاصر ایران و از بازیگران اصلی کودتای ۲۸ مرداد بود. او زورخانه دار و باستانی کاری بود که بیشتر به‌خاطر حضورش در جنجال‌های سیاسی به‌ویژه در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ معروف شده بود. شعبان جعفری از اوباشان بنامِ تهران بود. لمپنیسم سیاسی جریانی است که شاهان پهلوی به کمک آن توانستند فرایند دموکراسی‌خواهی را در ایران سالیان درازی به عقب بیندازند، در این بین نقش شعبان جعفری در کودتای ۲۸ مرداد بیش از همه شناخته شده‌تر است.<ref name=":0" />

لقب شعبان بی مخ از ده دوازده سالگی به او داده شد. شعبان جعفری خودش در باره‌ی لقب بی‌مخ می‌گوید:  

دهه سی، برای شعبان جعفری، فرصت طلایی بود. در سال ۱۳۲۹، به استقبال آیت‏الله کاشانی که از تبعید بازمی‏گشت رفت، در بین جمعیت طرفداران کاشانی، شایع شد که شعبان به قصد قتل او در این مراسم حضور یافته است؛ و همین مسئله منجر به ضرب و جرح شعبان بی‌مخ از سوی طرف‌داران کاشانی گشت و مدتی نیز در بیمارستان بستری بود. پس از این ماجرا به حمایت از نهضت ملی شدن نفت و دکتر محمد مصدق برخواست. او به همراه گروه لات‌های خود در روز ۱۴ آذر ۱۳۳۰، به دفتر روزنامه‏های چپ و توده‏ای و مخالف دولت دکتر محمد مصدق، مثل دفتر روزنامه چلنگر، مردم، شورش، بدر حمله کرده و این دفاتر را غارت و ویران کردند. شعبان جعفری در پی این آشوب مدتی به زندان قصر افتاد. پس از آزاد شدن دوباره راه خود را در پیش گرفت، در جریان ۳۰ تیر ۱۳۳۱ به فعالیت برای بازگرداندن دکتر محمد مصدق بر مسند نخست ‏وزیری پرداخت؛ اما به فاصله کوتاهی از دکتر مصدق روی برگرداند و ماجرای ۹ اسفند ۱۳۳۱ اتفاق افتاد. در این روز به پیشنهاد دکتر محمد مصدق، محمدرضا شاه قصد خروج از کشور و سفر به عتبات را داشت که شعبان بی‌مخ به همراه گروهی از اوباش خود، با تجمع در مقابل کاخ مرمر از این خروج شاه جلوگیری کردند؛ و با تهدید بازاریان، بازار تعطیل شد و این گروه به مقابل خانه دکتر مصدق رفته و در منزل وی را شکستند. این ماجرا منجر به زندانی شدن شعبان بی‌مخ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ شد.<ref name=":0" />