۵٬۹۵۱
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین سهراب سپهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== خانواده و دوران کودکی == | == خانواده و دوران کودکی == | ||
سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است که سهراب سپهری خودش در این باره می‌گوید:<blockquote>«مادرم می‌داند که من روز چهاردهم مهر به دنیا آمده ام. درست سر ساعت ۱۲. مادرم صدای اذان را می‌شندیده است.»<ref name=":0">[https://bahariran.com/%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D9%86-%DA%AF%D9%85-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A5/ سهراب سپهری: شهر من گم شده است! - سایت بهار ایران]</ref> </blockquote>پدربزرگ سهراب سپهری، میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدر سهراب، اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو آن‌ها اهل هنر و شعر بودند. پدر سهراب سپهری کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود که در زمان بچگی سهراب به بیماری فلج مبتلا شد و در سال ۱۳۴۱، درگذشت. در اسفند همین سال بود که سهراب از تمامی مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این او با حضور بیشتر در زمینه‌ی شعر و نقاشی، آثار بسیاری آفرید و راه خود را پیدا کرد. | سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است که سهراب سپهری خودش در این باره می‌گوید:<blockquote>«مادرم می‌داند که من روز چهاردهم مهر به دنیا آمده ام. درست سر ساعت ۱۲. مادرم صدای اذان را می‌شندیده است.»<ref name=":0">[https://bahariran.com/%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D9%86-%DA%AF%D9%85-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A5/ سهراب سپهری: شهر من گم شده است! - سایت بهار ایران]</ref> </blockquote> | ||
[[پرونده:سهرااااااا.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|جوانی سهراب سپهری]] | |||
پدربزرگ سهراب سپهری، میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدر سهراب، اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو آن‌ها اهل هنر و شعر بودند. پدر سهراب سپهری کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود که در زمان بچگی سهراب به بیماری فلج مبتلا شد و در سال ۱۳۴۱، درگذشت. در اسفند همین سال بود که سهراب از تمامی مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این او با حضور بیشتر در زمینه‌ی شعر و نقاشی، آثار بسیاری آفرید و راه خود را پیدا کرد. | |||
سهراب سپهری درباره‌ی پدرش می‌گوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار می‌نواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.»<ref name=":0" /> </blockquote>مادر سهراب نیز که اهل شعر و ادب هم بود، در خردادماه سال ۱۳۷۳، درگذشت. منوچهر سپهری، برادر ارشد و تنها برادر سهراب که هم‌بازی دوران کودکی‌اش بود، نیز در سال ۱۳۶۹، درگذشت. سهراب سپهری سه خواهر به نام‌های همایون‌دخت، پریدخت و پروانه دارد.<ref name=":1">[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/biography-sohrabsepehri-32.html زندگی‌نامه سهراب سپهری - سایت سرپوش]</ref> | سهراب سپهری درباره‌ی پدرش می‌گوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار می‌نواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.»<ref name=":0" /> </blockquote>مادر سهراب نیز که اهل شعر و ادب هم بود، در خردادماه سال ۱۳۷۳، درگذشت. منوچهر سپهری، برادر ارشد و تنها برادر سهراب که هم‌بازی دوران کودکی‌اش بود، نیز در سال ۱۳۶۹، درگذشت. سهراب سپهری سه خواهر به نام‌های همایون‌دخت، پریدخت و پروانه دارد.<ref name=":1">[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/biography-sohrabsepehri-32.html زندگی‌نامه سهراب سپهری - سایت سرپوش]</ref> | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۷: | ||
== تحصیلات و شغل == | == تحصیلات و شغل == | ||
[[پرونده:سهرا19.JPG|بندانگشتی|270x270پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
سهراب سپهری دوره‌ی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دوره‌ی دوساله‌ی دانش‌سرای مقدماتی پسران، استخدام اداره‌ی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دوره‌ی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت؛ و هم‌زمان در شرکت نفت تهران مشغول کار شد که پس از ۸ ماه استعفا داد.<ref name=":3">[https://vista.ir/w/a/34/mbru2 بیوگرافی سهراب سپهری - مجله ویستا]</ref> | سهراب سپهری دوره‌ی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دوره‌ی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دوره‌ی دوساله‌ی دانش‌سرای مقدماتی پسران، استخدام اداره‌ی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دوره‌ی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت؛ و هم‌زمان در شرکت نفت تهران مشغول کار شد که پس از ۸ ماه استعفا داد.<ref name=":3">[https://vista.ir/w/a/34/mbru2 بیوگرافی سهراب سپهری - مجله ویستا]</ref> | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۸: | ||
== ویژگی های اخلاقی == | == ویژگی های اخلاقی == | ||
[[پرونده:سهرا16.JPG|بندانگشتی|180x180پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
یکی از ویژگی‌های اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعت‌ها در یک جمع، خاموش می‌نشست و اغلب فکر می‌کرد. به خاطر همین هیچ‌کس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشی‌هایش متجلی می‌شد، انگار شعر و نقاشی دو بال پرواز وی برای رسیدن به افق‌های دوردست و زیبا بود. سهراب در این سیرسلوک و پویایی به موفقیت‌های نادری دست یافت. | یکی از ویژگی‌های اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعت‌ها در یک جمع، خاموش می‌نشست و اغلب فکر می‌کرد. به خاطر همین هیچ‌کس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشی‌هایش متجلی می‌شد، انگار شعر و نقاشی دو بال پرواز وی برای رسیدن به افق‌های دوردست و زیبا بود. سهراب در این سیرسلوک و پویایی به موفقیت‌های نادری دست یافت. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۴: | ||
== سفرهای سهراب سپهری == | == سفرهای سهراب سپهری == | ||
[[پرونده:سهرا13.JPG|بندانگشتی|180x180پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
سهراب سپهری دهه‌ی اول و دوم زندگی خویش را به فراگیری علم و هنر سپری کرد. دهه‌ی سوم زندگی خود را به کسب تجربه و سفر پرداخت؛ و دهه‌ی چهارم زندگی‌اش را بیشتر به سفرهای طولانی اختصاص داد. در این دوره بود که سهراب بارها به کشورهای ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هندوستان، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای وی در واقع سیر و سلوک عرفانی بود. این بینش ویژه سهراب سپهری از سفر، به ویژه سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا، اشعار او را تحت تأثیر قرار داد. سهراب در این دوره به عنوان شاعری صاحب سبک، از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. هم‌چنین وی را شاعر طبیعت نیز لقب داده‌اند.<ref name=":1" /> | سهراب سپهری دهه‌ی اول و دوم زندگی خویش را به فراگیری علم و هنر سپری کرد. دهه‌ی سوم زندگی خود را به کسب تجربه و سفر پرداخت؛ و دهه‌ی چهارم زندگی‌اش را بیشتر به سفرهای طولانی اختصاص داد. در این دوره بود که سهراب بارها به کشورهای ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هندوستان، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای وی در واقع سیر و سلوک عرفانی بود. این بینش ویژه سهراب سپهری از سفر، به ویژه سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا، اشعار او را تحت تأثیر قرار داد. سهراب در این دوره به عنوان شاعری صاحب سبک، از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. هم‌چنین وی را شاعر طبیعت نیز لقب داده‌اند.<ref name=":1" /> | ||
سهراب سپهری به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه‌ی ویژه‌ای داشت؛ و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن داشت. وی مدتی را در ژاپن سپری کرد و هنر حکاکی روی چوب را در آن‌جا فراگرفت. سهراب سپهری هم‌چنین به شعر کهن سایر زبان‌ها هم علاقه داشت؛ و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی نیز انجام داد. | سهراب سپهری به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه‌ی ویژه‌ای داشت؛ و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، چین و ژاپن داشت. وی مدتی را در ژاپن سپری کرد و هنر حکاکی روی چوب را در آن‌جا فراگرفت. سهراب سپهری هم‌چنین به شعر کهن سایر زبان‌ها هم علاقه داشت؛ و ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی نیز انجام داد. | ||
[[پرونده:سهرا12.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|سهراب سپهری و خواهرش]] | |||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۶، از راه زمینی عازم کشورهای اروپایی شد؛ و به پاریس و لندن رفت. او هم‌چنین در مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس در رشته‌ی لیتوگرافی مشغول آموختن شد. سهراب در دورانی که در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد؛ و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه‌ی نقاشی، مجبور به کار شد و به کار پاک کردن شیشه‌ی آپارتمان‌های آسمان‌خراش پرداخت.<ref name=":3" /> | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۶، از راه زمینی عازم کشورهای اروپایی شد؛ و به پاریس و لندن رفت. او هم‌چنین در مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس در رشته‌ی لیتوگرافی مشغول آموختن شد. سهراب در دورانی که در پاریس بود، بورس تحصیلی‌اش قطع شد؛ و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه‌ی نقاشی، مجبور به کار شد و به کار پاک کردن شیشه‌ی آپارتمان‌های آسمان‌خراش پرداخت.<ref name=":3" /> | ||
* سفرهای سهراب سپهری به خارج از کشور به ترتیب سال: | * سفرهای سهراب سپهری به خارج از کشور به ترتیب سال: | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۵: | ||
== سبک شعر == | == سبک شعر == | ||
[[پرونده:سهرا24.JPG|بندانگشتی|243x243پیکسل]] | |||
سهراب سپهری در آغاز به سبک نیمایی شعر می‌سرود، اما بعدها سبک خودش را باز شناخت. در این رویه‌ی جدید، سهراب بر دیدگاه انسان‌مدارانه و آموزش‌هایی که از فلسفه‌ی ذن فرا گرفته بود، به شیوه‌ی جدیدی دست یافت که مجموعه شعر ''حجم سبز'' شیوه‌ی تکامل یافته‌ی سبکش محسوب می‌شود.<ref name=":3" /> | سهراب سپهری در آغاز به سبک نیمایی شعر می‌سرود، اما بعدها سبک خودش را باز شناخت. در این رویه‌ی جدید، سهراب بر دیدگاه انسان‌مدارانه و آموزش‌هایی که از فلسفه‌ی ذن فرا گرفته بود، به شیوه‌ی جدیدی دست یافت که مجموعه شعر ''حجم سبز'' شیوه‌ی تکامل یافته‌ی سبکش محسوب می‌شود.<ref name=":3" /> | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۷: | ||
== آثار سهراب سپهری == | == آثار سهراب سپهری == | ||
[[پرونده:هشت کتاب2.JPG|بندانگشتی|170x170پیکسل|هشت کتاب شامل مجموعه اشعار]] | |||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعه‌ی شعر خود را به نام ''مرگ رنگ'' منتشر کرد. مجموعه‌ی شعر ''مرگ رنگ'' به سبک چهارپاره و نیمایی است. این دو سبک شعری جدید هستند؛ و طی سده‌های گذشته شکل گرفته‌اند. عناوین شعرهای این مجموعه عبارت اند از: در قیر شب، دود می‌خیزد، سپیده، مرغ معما، روشن شب و سراب. سهراب سپهری در این مجموعه تحت تأثیر نیما یوشیج بوده؛ و هر مضمون و محتوایی از غنایی تا سیاسی و اجتماعی را در این قالب سروده است.<ref name=":1" /> | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعه‌ی شعر خود را به نام ''مرگ رنگ'' منتشر کرد. مجموعه‌ی شعر ''مرگ رنگ'' به سبک چهارپاره و نیمایی است. این دو سبک شعری جدید هستند؛ و طی سده‌های گذشته شکل گرفته‌اند. عناوین شعرهای این مجموعه عبارت اند از: در قیر شب، دود می‌خیزد، سپیده، مرغ معما، روشن شب و سراب. سهراب سپهری در این مجموعه تحت تأثیر نیما یوشیج بوده؛ و هر مضمون و محتوایی از غنایی تا سیاسی و اجتماعی را در این قالب سروده است.<ref name=":1" /> | ||
آثار به جا مانده از سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که معروف‌ترین شعر او صدای پای آب و مسافر است. | آثار به جا مانده از سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که معروف‌ترین شعر او صدای پای آب و مسافر است. | ||
[[پرونده:مرگ رنگ1.JPG|بندانگشتی|165x165پیکسل|مرگ رنگ]] | |||
شهرت سهراب سپهری در سال ۱۳۴۴، با انتشار شعر ''در صدای پای آب'' آغاز شد که این شعر همراه با شعر ''مسافر'' جزو معروف‌ترین شعرهای او است. صدای پای آب، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است. این شعر که بر شهرت و محبوبیت او افزود، نخستین بار در فصلنامه‌ی آرش درآبان‌ماه ۱۳۴۴، منتشرشد. در سال ۱۳۴۵، شعر بلند مسافر که بیانگر سیرو سفر و بینش فلسفی زندگیش بود، منتشر شد که از درخشان‌ترین شعرهای فارسی معاصر است. | شهرت سهراب سپهری در سال ۱۳۴۴، با انتشار شعر ''در صدای پای آب'' آغاز شد که این شعر همراه با شعر ''مسافر'' جزو معروف‌ترین شعرهای او است. صدای پای آب، کنایه از صدای پای مسافری در سفر زندگی است. این شعر که بر شهرت و محبوبیت او افزود، نخستین بار در فصلنامه‌ی آرش درآبان‌ماه ۱۳۴۴، منتشرشد. در سال ۱۳۴۵، شعر بلند مسافر که بیانگر سیرو سفر و بینش فلسفی زندگیش بود، منتشر شد که از درخشان‌ترین شعرهای فارسی معاصر است. | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۵، تمام هشت دفتر و منظومه‌ی اشعار خود را در ''هشت کتاب ''گردآورد. هشت کتاب نموداری کامل از سیر معنوی این شاعر جویای حقیقت است؛ و یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌ها، در تاریخ شعر نو ایران است.<ref name=":4" /> | سهراب سپهری در سال ۱۳۵۵، تمام هشت دفتر و منظومه‌ی اشعار خود را در ''هشت کتاب ''گردآورد. هشت کتاب نموداری کامل از سیر معنوی این شاعر جویای حقیقت است؛ و یکی از تأثیرگذارترین مجموعه‌ها، در تاریخ شعر نو ایران است.<ref name=":4" /> | ||
[[پرونده:مسافر1.JPG|بندانگشتی|165x165پیکسل|مسافر]] | |||
آثار سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که عبارتند از: | آثار سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که عبارتند از: | ||
* مرگ رنگ | * مرگ رنگ | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۸: | ||
* جای پای دوست (گردآوری نامه‌های دوستان سهراب سپهری به کوشش پریدخت سپهری) | * جای پای دوست (گردآوری نامه‌های دوستان سهراب سپهری به کوشش پریدخت سپهری) | ||
* اتاق آبی (نثر)<ref name=":2" /> <ref>[https://www.beytoote.com/scientific/scientist/sohrabsepehri.html زندگی‌نامه سهراب سپهری - سایت بیتوته]</ref> | * اتاق آبی (نثر)<ref name=":2" /> <ref>[https://www.beytoote.com/scientific/scientist/sohrabsepehri.html زندگی‌نامه سهراب سپهری - سایت بیتوته]</ref> | ||
[[پرونده:صدای پای آب1.JPG|بندانگشتی|175x175پیکسل|صدای پای آب]] | |||
== ترجمه اشعار سهراب سپهری به زبان‌های دیگر == | == ترجمه اشعار سهراب سپهری به زبان‌های دیگر == | ||
| خط ۱۳۶: | خط ۱۴۴: | ||
== سیری در اشعار سهراب سپهری == | == سیری در اشعار سهراب سپهری == | ||
[[پرونده:اتاق آبی1.JPG|بندانگشتی|155x155پیکسل|اتاق آبی (نثر)]] | |||
برخلاف تصور برخی‌ها سهراب سپهری غرق در طبیعت مطلق نبود، او از طبیعتی حرف می‌زند که با انسان | برخلاف تصور برخی‌ها سهراب سپهری غرق در طبیعت مطلق نبود، او از طبیعتی حرف می‌زند که با انسان | ||
| خط ۱۵۹: | خط ۱۶۸: | ||
غم من، لیک، غمی غمناک است | غم من، لیک، غمی غمناک است | ||
[[پرونده:سهرا18.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
سهراب سپهری شاهد انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، بود. شاید یکی از دلایل انزوای او در پیچ و خم | سهراب سپهری شاهد انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، بود. شاید یکی از دلایل انزوای او در پیچ و خم | ||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۹۶: | ||
آیتی بهتر از این نخواهید خواست | آیتی بهتر از این نخواهید خواست | ||
[[پرونده:سهرا10.JPG|بندانگشتی|191x191پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
سهراب سپهری اگر از روزگار ناامید می‌شود؛ و اگر همه چیز برایش پوچ می‌شوند، منکر صدای نفس پرده نمی‌شود؛ و امیدی می‌کارد و از عبور می‌گوید: | سهراب سپهری اگر از روزگار ناامید می‌شود؛ و اگر همه چیز برایش پوچ می‌شوند، منکر صدای نفس پرده نمی‌شود؛ و امیدی می‌کارد و از عبور می‌گوید: | ||
| خط ۲۲۳: | خط ۲۳۲: | ||
=== طبیعت در شعر سپهری === | === طبیعت در شعر سپهری === | ||
قصد سهراب سپهری از توصیف طبیعت، فقط وصف ساده و ارائه‌ی تصا ویری زیبا از طبیعت نیست، بلکه | [[پرونده:سهرا20.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل]] | ||
قصد سهراب سپهری از توصیف طبیعت، فقط وصف ساده و ارائه‌ی تصا ویری زیبا از طبیعت نیست، بلکه او در این طبیعلت گرایی به دنبال رمز و رازی است که در زندگی شهری نمی‌یابد و به همین خاطر به طبیعت پناه می‌برد: | |||
او در این طبیعلت گرایی به دنبال رمز و رازی است که در زندگی شهری نمی‌یابد و به همین خاطر به طبیعت پناه می‌برد: | |||
می رویید | می رویید | ||
| خط ۲۶۶: | خط ۲۷۴: | ||
دریافت. | دریافت. | ||
[[پرونده:سهرا23.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
'''[[سیمین بهبهانی]]''' شاعر برجسته‌ی معاصر ایران درباره‌ی سهراب سپهری می‌گوید:<blockquote>«سپهری شاعری با کلامی بسیار ساده و روان. این شعر در عین سادگی و روانی دارای یک زبان کنایه‌ای هم هست. او بیشتر مایل است تا با کنایه سخن گوید مثلاً این شعر که می‌گوید: من قطاری دیدم، که سیاست می‌برد، و چه خالی می‌رفت؛ این واقعاً یک جور کنایه است. این کلام به حد محاوره نزدیک می‌شود، اما در عین حال در پشت سر خود عمقی را هم دارد. آشنایی او با خاور دور، مسافرتش به ژاپن و آشناییش به بودیزم موجب شد تا در شعر سپهری ما به نوعی عرفان برخورد کنیم. آرامشی که او دارد</blockquote><blockquote>استفاده‌ای که از لحظه لحظه زندگی می‌کند و نهراسیدن از مرگ به شعرهای سپهری خصوصیتی عارفانه</blockquote><blockquote>می‌دهد. اندیشه در شعر سپهری جای خاصی دارد که بیشتر از آن‌که مادی باشد ماورای طبیعی است. او از محسوسات به معقولات متوجه می‌شد؛ و می‌توان گفت که از این جهت شاعر بسیار خوبی است. باید دانست که او یک نقاش بود و در شعرهای اولیه‌اش، شما با تصاویری سطحی آشنا می‌شوید که عمقی را در پشت سر خود ندارند. او همان‌طور که در تابلوهایش اناری، گل و یا بوته‌ای را نشان می‌داد در شعرهای اولیه‌اش هم سعی داشت تا چنین کند، اما در اشعار بعدیش این تصاویر بعد دیگری پیدا می کند؛ به طوری‌که شما می‌توانید در پشت آن تصاویر پیام‌های دیگری را ببینید. البته برای پاسخ به این چنین پر سش‌هایی نیاز به مطالعه‌ای دقیق برای پاسخ گفتن هست و به صورت گفت وگویی که اکنون ما داریم بی شک آن فرصت لازم وجود ندارد، اما اگر بخواهیم تحول را در کار سپهری مورد بررسی قرار بدهیم تنها می‌توانیم این اشاره را بکنیم که تصاویرش از سطح گذشته و به عمق دست یافتند اما اندیشه کم و بیش در اشعار اولیه سپهری هم نقش قابل توجهی دارد.»<ref name=":0" /> </blockquote> | '''[[سیمین بهبهانی]]''' شاعر برجسته‌ی معاصر ایران درباره‌ی سهراب سپهری می‌گوید:<blockquote>«سپهری شاعری با کلامی بسیار ساده و روان. این شعر در عین سادگی و روانی دارای یک زبان کنایه‌ای هم هست. او بیشتر مایل است تا با کنایه سخن گوید مثلاً این شعر که می‌گوید: من قطاری دیدم، که سیاست می‌برد، و چه خالی می‌رفت؛ این واقعاً یک جور کنایه است. این کلام به حد محاوره نزدیک می‌شود، اما در عین حال در پشت سر خود عمقی را هم دارد. آشنایی او با خاور دور، مسافرتش به ژاپن و آشناییش به بودیزم موجب شد تا در شعر سپهری ما به نوعی عرفان برخورد کنیم. آرامشی که او دارد</blockquote><blockquote>استفاده‌ای که از لحظه لحظه زندگی می‌کند و نهراسیدن از مرگ به شعرهای سپهری خصوصیتی عارفانه</blockquote><blockquote>می‌دهد. اندیشه در شعر سپهری جای خاصی دارد که بیشتر از آن‌که مادی باشد ماورای طبیعی است. او از محسوسات به معقولات متوجه می‌شد؛ و می‌توان گفت که از این جهت شاعر بسیار خوبی است. باید دانست که او یک نقاش بود و در شعرهای اولیه‌اش، شما با تصاویری سطحی آشنا می‌شوید که عمقی را در پشت سر خود ندارند. او همان‌طور که در تابلوهایش اناری، گل و یا بوته‌ای را نشان می‌داد در شعرهای اولیه‌اش هم سعی داشت تا چنین کند، اما در اشعار بعدیش این تصاویر بعد دیگری پیدا می کند؛ به طوری‌که شما می‌توانید در پشت آن تصاویر پیام‌های دیگری را ببینید. البته برای پاسخ به این چنین پر سش‌هایی نیاز به مطالعه‌ای دقیق برای پاسخ گفتن هست و به صورت گفت وگویی که اکنون ما داریم بی شک آن فرصت لازم وجود ندارد، اما اگر بخواهیم تحول را در کار سپهری مورد بررسی قرار بدهیم تنها می‌توانیم این اشاره را بکنیم که تصاویرش از سطح گذشته و به عمق دست یافتند اما اندیشه کم و بیش در اشعار اولیه سپهری هم نقش قابل توجهی دارد.»<ref name=":0" /> </blockquote> | ||
== نقاشی‌های سهراب سپهری == | == نقاشی‌های سهراب سپهری == | ||
[[پرونده:سهرا9.JPG|بندانگشتی|221x221پیکسل|سهراب سپهری درحال نقاشی]] | |||
سهراب سپهری در نقاشی از دستاوردهای زیبایی شناختی شرق و غرب بهره گرفته بود که این تأثیرها در آثارش به چشم می‌خورد. سهراب در آثار نقاشی‌اش رویکرد نوین و متفاوتی داشت، به طوری‌که فرم‌های هندسی نخودی و خاکستری رنگش با تمامی نقاشان سبک فیگوراتیو هم‌زمانش متفاوت بود. وی در هنر نقاشی به شیوه‌ای موجز، نیمه انتزاعی دست یافت که برای بیان مکاشفه‌های شاعرانه‌اش در طبیعت کویری کارگشا بود. | سهراب سپهری در نقاشی از دستاوردهای زیبایی شناختی شرق و غرب بهره گرفته بود که این تأثیرها در آثارش به چشم می‌خورد. سهراب در آثار نقاشی‌اش رویکرد نوین و متفاوتی داشت، به طوری‌که فرم‌های هندسی نخودی و خاکستری رنگش با تمامی نقاشان سبک فیگوراتیو هم‌زمانش متفاوت بود. وی در هنر نقاشی به شیوه‌ای موجز، نیمه انتزاعی دست یافت که برای بیان مکاشفه‌های شاعرانه‌اش در طبیعت کویری کارگشا بود. | ||
| خط ۲۷۶: | خط ۲۸۵: | ||
سهراب سپهری استعداد ویژه‌ای در نقاشی شرقی و هم غربی داشت که این استعدادها در اشعارش نمایان هستند. نقاشی‌های سهراب جلوه‌هایی ویژه و متفاوت و رویکردی نوین دارند؛ و می‌توان در آثارش تجلی از شعرهایش را دید. | سهراب سپهری استعداد ویژه‌ای در نقاشی شرقی و هم غربی داشت که این استعدادها در اشعارش نمایان هستند. نقاشی‌های سهراب جلوه‌هایی ویژه و متفاوت و رویکردی نوین دارند؛ و می‌توان در آثارش تجلی از شعرهایش را دید. | ||
سهراب سپهری هم‌چنین رکورددار قیمت نقاشی مدرن ایرانی است. دو تابلوی او به نام‌های تابلو ''تنه درختان '' و تابلوی ''انتزاعی'' به قیمت یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان به فروش رسید. یکی دیگر از نقاشی‌های سهراب سپهری در سال ۱۳۹۷، به قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان در حراج تهران به فروش رسید.<ref name=":2" /> | سهراب سپهری هم‌چنین رکورددار قیمت نقاشی مدرن ایرانی است. دو تابلوی او به نام‌های تابلو ''تنه درختان '' و تابلوی ''انتزاعی'' به قیمت یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان به فروش رسید. یکی دیگر از نقاشی‌های سهراب سپهری در سال ۱۳۹۷، به قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان در حراج تهران به فروش رسید.<ref name=":2" /> | ||
[[پرونده:سهرا15.JPG|بندانگشتی|227x227پیکسل|سهراب با تابلو نقاشی‌اش]] | |||
سهراب سپهری در طول عمر خود بیش از ۳۰ نمایشگاه نقاشی برگزار کرد. نقاش‌های سهراب متمرکز بر طبیعت است که اکنون در برخی موزهای مشهور جهان نگهداری می‌شود. یکی از نقاشی‌های او در سال ۱۳۹۷، به قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان در حراج تهران به فروش رسید. | سهراب سپهری در طول عمر خود بیش از ۳۰ نمایشگاه نقاشی برگزار کرد. نقاش‌های سهراب متمرکز بر طبیعت است که اکنون در برخی موزهای مشهور جهان نگهداری می‌شود. یکی از نقاشی‌های او در سال ۱۳۹۷، به قیمت پنج میلیارد و صد میلیون تومان در حراج تهران به فروش رسید. | ||
| خط ۲۹۱: | خط ۳۰۰: | ||
=== نمایشگاه‌های نقاشی سهراب سپهری === | === نمایشگاه‌های نقاشی سهراب سپهری === | ||
سهراب سپهری در طول عمر خود بیش از ۳۰ نمایشگاه نقاشی برگزار کرد. نقاش‌های سهراب متمرکز بر طبیعت است که اکنون در برخی موزهای مشهور جهان نگهداری می‌شود. | سهراب سپهری در طول عمر خود بیش از ۳۰ نمایشگاه نقاشی برگزار کرد. نقاش‌های سهراب متمرکز بر طبیعت است که اکنون در برخی موزهای مشهور جهان نگهداری می‌شود. | ||
[[پرونده:سهرا4.JPG|بندانگشتی|سهراب با تابلوهای نقاشی‌اش|جایگزین=|214x214پیکسل]] | |||
نمایشگاه‌های نقاشی که سهراب سپهری در آن‌ها شرکت داشت، شامل نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بودند که به ترتیب سال و مکان عبارتند از: | نمایشگاه‌های نقاشی که سهراب سپهری در آن‌ها شرکت داشت، شامل نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی بودند که به ترتیب سال و مکان عبارتند از: | ||
[[پرونده:سهرا11.JPG|بندانگشتی|215x215پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
* نخستین دوسالانه‌ی تهران (فروردین‌ماه ۱۳۳۷) | * نخستین دوسالانه‌ی تهران (فروردین‌ماه ۱۳۳۷) | ||
* دوسالانه‌ی ونیز (خردادماه ۱۳۳۷) | * دوسالانه‌ی ونیز (خردادماه ۱۳۳۷) | ||
| خط ۳۱۰: | خط ۳۲۰: | ||
* نمایشگاه جشنواره‌ی روایان، فرانسه (۱۳۴۷) | * نمایشگاه جشنواره‌ی روایان، فرانسه (۱۳۴۷) | ||
* نمایشگاه هنر معاصر ایران، باغ مؤسسه گوته، تهران (خردادماه ۱۳۴۷) | * نمایشگاه هنر معاصر ایران، باغ مؤسسه گوته، تهران (خردادماه ۱۳۴۷) | ||
* نمایشگاه دانشگاه شیراز (شهریورماه ۱۳۴۷) | * نمایشگاه دانشگاه شیراز (شهریورماه ۱۳۴۷) | ||
* جشنواره‌ی بین‌المللی نقاشی، دریافت امتیاز ویژه، فرانسه (۱۳۴۸) | * جشنواره‌ی بین‌المللی نقاشی، دریافت امتیاز ویژه، فرانسه (۱۳۴۸) | ||
* نمایشگاه گروهی، ربریج همپتن، آمریکا (۱۳۴۹) | * نمایشگاه گروهی، ربریج همپتن، آمریکا (۱۳۴۹) | ||
| خط ۳۲۶: | خط ۳۳۸: | ||
آرامگاه سهراب سپهری در صحن امام‌زاده سلطان علی بن محمدباقر، روستای مشهد اردهال، واقع در اطراف کاشان است. | آرامگاه سهراب سپهری در صحن امام‌زاده سلطان علی بن محمدباقر، روستای مشهد اردهال، واقع در اطراف کاشان است. | ||
[[پرونده:سهرا5.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|مزار سهراب سپهری]] | |||
در آغاز یک کاشی فیروزه‌ای بر مزار سهراب سپهری نصب شد؛ و سپس با حضور خانواده‌ی او سنگ سفیدرنگی جایگزین آن گردید که بر روی آن قسمتی از شعر ''واحه‌ای در لحظه'' از کتاب حجم سبز حکاکی شده بود: | در آغاز یک کاشی فیروزه‌ای بر مزار سهراب سپهری نصب شد؛ و سپس با حضور خانواده‌ی او سنگ سفیدرنگی جایگزین آن گردید که بر روی آن قسمتی از شعر ''واحه‌ای در لحظه'' از کتاب حجم سبز حکاکی شده بود: | ||
| خط ۳۴۷: | خط ۳۵۹: | ||
== منتخبی از اشعار سهراب سپهری == | == منتخبی از اشعار سهراب سپهری == | ||
[[پرونده:سهرا17.JPG|بندانگشتی|196x196پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
چه کسی می داند | چه کسی می داند | ||
| خط ۴۳۷: | خط ۴۵۰: | ||
این قطعه شعر سهراب سپهری توسط خوانندگان پاپ موسیقی ایران، محمد نوری و محمد اصفهانی، آهنگسازی و اجرا شده است. | این قطعه شعر سهراب سپهری توسط خوانندگان پاپ موسیقی ایران، محمد نوری و محمد اصفهانی، آهنگسازی و اجرا شده است. | ||
[[پرونده:سهرا14.JPG|بندانگشتی|181x181پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
'''***''' | '''***''' | ||
| خط ۴۸۴: | خط ۴۹۷: | ||
<nowiki>***</nowiki> | <nowiki>***</nowiki> | ||
[[پرونده:سهرا8.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
=== زندگی === | === زندگی === | ||
| خط ۵۷۶: | خط ۵۹۰: | ||
چه درونم تنهاست | چه درونم تنهاست | ||
[[پرونده:سهرا01.JPG|بندانگشتی|221x221پیکسل|سهراب سپهری]] | |||
'''***''' | '''***''' | ||