کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

آدولف هیتلر در سال ۱۹۰۷ به وین و به آکادمی هنرهای زیبای آنجا رفت ولی دو بار در امتحان ورودی رد شد که همین مسئله باعث عصبانیت او شد. وی بعد از درگذشت مادرش مجدداً به وین بازگشت، ابتدا با یک دوست موفق (کوبیزک) زندگی کرد و سپس بعنوان یک شخص ولگرد از این خوابگاه به آن خوابگاه روزگار می‌گذراند. چندی بعد او بهبود یافت و در  یک جامعه" خانه مردان" ساکن شد و هنر خود را با ارزان فروشی تأمین کرد.

آدولف هیتلر در شرایطی بود که تحت تأثیر عوام فریبی کارل لوگر، شهردار کاملا یهود ستیزی وین و شخصی که از نفرت برای ایجاد حزب حمایت جمعی استفاده میکرد، قرار گرفت. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال ها، سوسیالیست ها، کاتولیک ها و یهودیان قرار داشت. نفرت آدولف هیتلر غیرمعمول نبود، بلکه به سادگی بخشی از ذهنیت عمومی بود.

بعد از این که آدولف هیتلر برای بار دوم از موسسهٔ هنرهای زیبا اخراج شد، دچار فقر مالی شدیدی شد. او در ۱۹۰۹به دنبال سرپناهی میگشت و در خانه ای که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود در سال ۱۹۱۰ در آن جا زندگی کرد. آدولف هیتلر در سال ۱۹۱۳، برای اجتناب از خدمت سربازی در ارتش اتریش- مجارستان به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم نژادان آلمانی او نیز با چنین مشکلی مواجه بودند. بعدها ارتش اتریش او را دستگیر کرد و مورد آزمایش جسمانی قرار داد که برای خدمت سربازی نامناسب تشخیص داده شد و توانست به مونیخ بازگردد ولی در اوت ۱۹۱۴ وقتی امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد.

آدولف هیتلر یک سرباز وظیفه فعال بود که در فرانسه و بلژیک بعنوان پیغام آور در معرض دید آتش دشمن خدمت کرد. با این که خدمت او قابل تقدیر بود ولی بخاطر مفقود شدن تابعیت آلمانی اش هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. وی به علت شجاعتی که در جنگ داشت، دومرتبه نشان صلیب آهنی، درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵ و صلیب آهنی، درجه یک( به ندرت به سرجوخه ها اعطا می شود)، در اوت ۱۹۱۸ را دریافت کرد.

آدولف هیتلر در سال ۱۹۲۰ میلادی بعنوان یک کهنه سرباز نشان دار جنگ جهانی اول به حزب نازی پیوست و به ریاست آن در سال ۱۹۲۱ رسید. او بخاطر شرکت در کودتایی نافرجام معروف به «کودتای آبجوفروشی مونیخ» در سال ۱۹۲۳ بمدت ۵ سال زندان شد و کتاب نبرد من را در همین دوران نوشت. او بعد از این که از زندان آزاد شد، حامیان بسیاری را با ترویج ایده های ملی گرایی، ضد کمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی های پرشور بر ضد پیمان ورسای، در کشور آلمان بدست آورد. در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر به مقام صدراعظمی رسید.

در زمان صدارت آدولف هیتلر، مجموعهٔ ارتشی- صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و در زمان خود، آنرا به یکی از قدرت های برتر اروپا تبدیل نماید. آدولف هیتلر با هدف سیاست لبنسراوم، سیاست خارجی خود را دنبال نمود و در سال ۱۹۳۹ یکی از علل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به لهستان بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و اروپا و سایر نقاط دنیا در طی این مدت شاهد ویرانی ها و تلفات این جنگ بودند. هرچند آلمان و نیروهای متحدش در عرض سه سال، بیشتر مناطق اروپا، بخش های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند ولی از سال ۱۹۴۲ به بعد، نیروهای متفقین از آنان پیشی گرفته و رایش آلمان بزرگ را از هر سو در سال ۱۹۴۵ احاطه نمودند.