کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

او به خاطر مصدومیت حمله شیمیایی به وسیله گاز خردل در بیمارستان صحرایی بستری بود و به‌طور موقّت دچار نابینایی شده بود که خبر شکست آلمان را شنید. آلمان در نوامبر سال ۱۹۱۸ تسلیم شده بود. هیتلر به خاطر تسلیم شدن آلمان دچار شوک شدیدی شد زیرا امپراطوری آلمان دیگروجود نداشت وکمونیستها و شورشیان برپایتخت مسلط شده بودند. هیتلر در این زمان در اوج نا‌امیدی بود. هیتلر سیاستمداران جمهوری وایمار را مسبب اصلی این شکست می‌دانست و نسبت به آنها بدبین بود. در ژانویه ۱۹۲۳ فرانسه منطقه‌ی صنعتی روهر آلمان را بدلیل عدم پرداخت غرامت جنگ جهانی اول اشغال کرد. پس از آن ایالت بایرن خواهان جدایی از آلمان و تشکیل حکومت کاتولیک و پیروی از فرانسه شد که نخست‌وزیر هم موافقت کرد.

روند ترقی هیتلر با عضویت او در حزب کارگران آلمان شکل گرفت. این حزب گروه کوچکی از ملی‌گرایان آلمانی بود که در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول تشکیل شد. در اوایل سال ۱۹۱۸ تحت تاثیر افکار انقلاب کمونیستی کارگری روسیه که در اروپا رواج یافته بود، ابتدا در برمن گروهی با نام: کمیته آزاد برای صلح کارگران آلمان (به آلمانی: Freier Ausschuss einen für deutschen Arbeiterfrieden) اعلام موجودیت کرد. آنتون درکسلر قفل‌سازی ساده و از اعضای ارتش در جنگ اول جهانی در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۱۹ به همراه چند تن از دوستان نزدیکش و بیست کارگر از راه آهن مونیخ به بحث دربارهٔ ایجاد حزبی مستقل از کمیته آزاد برای صلح، بر اساس اصول سیاسی که درکسلر مطرح کرد بحث و گفتگو کردند. این گفتگو سرانجام به تأسیس حزبی جدید انجامید. درکسلر در تاریخ ۷ مارس ۱۹۱۸ در مونیخ شعبه‌ای از این گروه را تشکیل داد. حزب کارگران آلمان، یک گروه کوچک با ۵۵ عضو بود. اما دولت وایمار که فعالیت‌های حزب را مشکوک به براندازی می‌دانست و به همین خاطر جاسوسانی را به درون حزب فرستاد. هیتلر که پس از جنگ جهانی اول در قسمت تبليغات ارتش به كار مشغول بود، در سال ۱۹۱۹ به توصیه فرماندهش بعنوان مامور خبر‌چین به حزب کارگران پیوست تا از نزدیک تحولات آن را گزارش کند. او به مرور جذب دیدگاه‌های ملی‌گرایانه حزب شد. هیتلر قدرت سخنوری خوبی داشت و به یکی از سخنگویان ماهر حزب تبدیل شد. در میان اعضای اولیه حزب می‌توان به رودلف هس، هانس فرانک و آلفرد روزنبرگ اشاره کرد که بعدها همگی از سران حزب نازی شدند. هیتلر به مرور به یکی از ستون‌های اصلی حزب تبدیل شد و از سازمان اطلاعات ارتش خارج و به حزب پیوست. او در اولین گام طی یک ابتکار عمل تبلیغاتی تعداد اعضای حزب را که ۵۵ نفر بود از ۵۵۵ شروع کرد. این اولین و بزرگترین ترفند وی برای تبلیغ حزب بود. دومین اقدام هیتلر در ۲۴ فوریه ۱۹۲۰ افزودن واژه سوسیالیست ملی به نام حزب بود که با نام حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان (به اختصار: NSDP) معرفی شد. هیتلر با اجرای سخنرانی‌های آتشین به جذب هر چه بیشتر افراد به حزب کمک بزرگی می‌کرد. هیتلر پرچم حزب نازی و نماد اِسواستیکا (صلیب شکسته) را خود طراحی کرد و آن را در یک دایره‌ی سفید روی زمینه قرمز گذاشت.   

حزب کارگران آلمان به وسیله یک کمیته هفت نفره اداره می‌شد که هیتلر یکی از اعضای آن بود. هیتلر توانست درکسلر را متقاعد کند که شورای هفت نفره مدیریت حزب منحل شود؛ با انحلال این شورا هیتلر به عنوان رئیس جدید حزب توانست برنامه‌های خود را به خوبی پیش ببرد و حزب ناسیونال سوسالیست را بعنوان اولین و تنها حزب قانونی کشور تثبیت کند. نخستین اقدام هیتلر پس از ریاست بر حزب، تشکیل گروه شبه نظامی به نام اس آ بود. در گام بعد هیتلر اعلام کرد که دو هدف کلی دارد: اولین هدف پیشرفت آلمان و دومین هدف مقابله با دشمنان درجه اول آلمان یعنی فرانسه - انگلیس و شوروی است که در چنگال سرمایه یهودیان اسیر هستند. در سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲ حزب نازی رشد قابل ملاحظه‌ای کرد.

سال ۱۹۳۲ هیتلر برای ریاست جمهوری در برابر پل‌فون هیندن‌بورگ به رقابت پرداخت. او در هر دو دور انتخابات دوم شد و در دور نهایی بیش از ۳۶ درصد آرا را به خود اختصاص داد. نتایج این انتخابات هیتلر را به یک نیروی سیاسی قوی در آلمان تبدیل کرد. هیندن‌بورگ با بی‌میلی قبول کرد هیتلر را به عنوان صدر اعظم منصوب کند تا تعادل سیاسی در کشور برقرار شود.

۱۹۳۳ - ۹ مارس، تصویب قانون اختیارات که هیتلر را پیشوای آلمان کرد.