ژاندارک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ژاندارک'''، با القاب ''ژان''، ''دوشیزه‌ی اورلئان''، (زاده‌ی ۶ ژانویه ۱۴۱۲میلادی برابر با پانزدهم دیماه ۷۹۰ خورشیدی، دومرمی فرانسه – درگذشته‌ی ۳۰ ماه می ۱۴۳۱، برابر با هشتم خرداد ۸۱۰ خورشیدی، شهر ''روآن'' فرانسه) قهرمان ملی فرانسه بود که در جنگ صدساله علیه ظلم و ستم پادشاه انگلستان به مردم فرانسه، فرماندهی نیروهای فرانسه را به عهده داشت. ژاندارک دختر یک مزرعه‌دار در ''دومرِمی'' بود. او در مأموریتی که برای مقابله با سپاه انگلیس و متحدان بورگاندی‌شان داشت، احساس کرد با صدای قدیسینی مانند ''میکائیل مقدس''، ''کاترین مقدس'' و ''مارگارت آنتیوش'' راهنمایی می‌شود. ژاندارک شجاعت قابل تحسین و هم‌چنین ویژگی‌های شخصیتی زنان آگاه و روشن‌بین عصر خود را داشت. ویژگی‌هایی نظیر پرهیزکاری و اعتماد به نفس در رابطه با حضور خدا بود که خلاف نظر کشیش‌ها و کلیسا بود. ژاندارک در ۱۳ فوریه در لباس مردان با شش مرد مسلح از سرزمین اشغال شده توسط سپاه انگلیس عبور کرد تا به شینون برسد. در این منطقه شارل هفتم ارتشی نظامی را در اختیار وی گذاشت. او با نیروهای فرانسوی به سمت دژ انگلیسی‌ها در شرق شهر اورلئان حرکت کردند و توانستند این دژ را فتح کنند. پس از دو روز ژاندارک به مسیر خود ادامه داد و قلعه بعدی را هم فتح کرد. پس از این پیروزی‌های بزرگ، شهرت ژاندارک در بین نیروهای فرانسوی بسیار زیاد شد. ژاندارک در نبرد با ارتش بورگاندی به اسارت گرفته شد؛ و در ازدحام و هیاهوی جمعیت وی را به قلعه‌ی ''بوْروی'' منتقل کردند. در دادگاهی که ژاندارک محاکمه می‌شد، باید علیه ۷۰ اتهامی که به وی زده بودند، از خود دفاع می‌کرد. اتهاماتی مانند لباس پوشیدن مردان، جادوگری، الحاد و… در می سال ۱۴۳۱، ژاندارک پس از یک سال اسارت و تهدید شدن به مرگ، تسلیم شد و به اتهام خود اعتراف و هرگونه هدایت الهی را تکذیب کرد. اما پس از چند روز ژاندارک اعتراف خود را پس گرفت و در نتیجه به مرگ محکوم شد. سرانجام ژاندارک در روز ۳۰ می، در سن ۱۹ سالگی، به بازار قدیمی روئَن منتقل و سوزانده شد؛ و خاکسترش را به رود سن ریختند. ژاندارک پیش از مرگ، در میان شعله‌های آتش چنین گفت: «نداهای من از جانب خداوند آمده بودند؛ و هر کاری که کردم مطابق دستور پروردگار بود… مرا پیش خداوند بفرستید همان کسی که از پیش او آمده‌ام». شهرت ژاندارک نه تنها پس از مرگش چندین برابر گشت، بلکه ۲۰ سال بعد، شارل هفتم دادگاه جدیدی برپا کرد؛ و نام ژاندارک را از این گناهان پاک نمود. ژاندارک خیلی پیش از آن‌که توسط پاپ در سال ۱۹۲۰، تقدیس شود، شهرت و اعتباری افسانه‌ای به دست آورده بود.

ژاندارک در شهر ''دُم‌رمی'' در حاشیه‌ی شهرستان ''شامپانی'' و ''لورن'' بزرگ شد. این شهر در آن‌سوی رودخانه‌ی ''موزل'' قرار داشت و همراه با شهر ''بورگاندی''، بسیار به آرمان فرانسه وفادار بود. ژاندارک سومین فرزند در بین ۵ فرزند بود. پدرش ''ژاک دارک''، مردی با شخصیت و معتقد و مشهور بود. وی گاهی به جمع‌آوری مالیات‌ها می‌پرداخت و از احترام مالکین اطراف برخوردار بود. ژاندارک کودکی خود را در مزارع صرف گله‌های پدرش کرد؛ و هم‌چنین امور مذهبی و فنون خانه‌داری را از مادرش ''ایزابل'' که زنی پرهیزکار بود، می‌آموخت. ژاندارک در فرانسه‌ای متولد شد که مرگ و کشتار طی شکست‌های صد سال جنگ، انسان‌های بسیاری را به کام مرگ برده بود؛ که اصطلاحاً مرگ سیاه نام گرفته بود. آن‌زمان پادشاهی در فرانسه وجود نداشت که مردم و میهن‌پرستان را متحد کند تا برای استقلال کشورشان بجنگند. شارل ششم در سال ۱۴۲۲، مرده بود و ۲ سال پیش از مرگش مجبور شده بود که هانری پنجم انگلستان را به عنوان ولایت عهد و وارث تاج و تحت خود معرفی کند.<ref name=":1">[https://www.bartarinha.ir/fa/news/758881/%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D8%B1%D8%A7-%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%AF ژاندارک؛ دختری که فرانسه را نجات داد ـ سایت برترینها]</ref>  

در چنین شرایطی که هیچ امیدی به پیروزی فرانسوی‌ها وجود نداشت، ژاندارک دختر نوجوان روستایی به عنوان یک نجات دهنده، ظاهر و وارد میدان شد و ورق را برگرداند. ژاندارک که نوجوانی بیش بنود، نظاره‌گر حملات پیاپی نیروهای انگلیس به زادگاهش و کشتار و چپاول و تجاوز آن‌ها بود. در همین اوضاع گروهی معتقد بودند که تنها راه نجات فرانسه، بر تخت نشستن دوفن است. چرا که فرانسه نیاز به یک تکیه‌گاه و متحدکننده داشت که دوفن تنها کسی بود که این امر را محقق کند. اما دوفن نیز تردید در پذیرش این مسئولیت داشت؛ و از قدرت نظامی انگلستان و هم‌چنین برخی از اشراف فرانسوی که هوادار انگلیس بودند، می‌هراسید.

ژاندارک درباره‌ی صداهایی که می‌شنید، گفته است:<blockquote>«۱۳ ساله بودم که صدایی از جانب خدا برای کمک و راهنمایی را شنیدم. نخستین بار که این صدا را شنیدم بسیار ترسیده بودم. در نیمه‌های یک روز تابستانی در باغ پدرم بود.»<ref name=":3">[http://wiki.5040.ir/fa/content/%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86/%D9%85%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86/1975-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-% زندگینامه ژاندارک ـ سایت ویکی ۵۰۴۰]</ref> </blockquote>یکی از صداهایی که ژاندارک می‌شنید؛ و مدعی بود که هدایتش می‌کند، صدای کاترین مقدس بود که خود در سن ۱۸ سالگی و هزار سال قبل از ژاندارک به شهادت رسید. ژاندارک می‌گفت، کاترین مقدس او را به سوی شمشیر خود هدایت کرده که پشت محراب کلیسایی به نام خودش پیدا شده بود.<ref name=":4" />  

== مأموریت ژاندارک ==

== پیروزی‌های ژاندارک ==

خود ژاندارک نیز، پرچم به دست، در میدان نبرد می‌تاخت و فرانسوی‌ها را به مقاومت و پایداری دعوت می‌کرد. پس از چند روز، شهر اورلئان به دست سپاهیان فرانسوی فتح شد؛ این نخستین پیروزی نمایان قشون فرانسه، پس از مدت‌ها شکست و عقب‌نشینی بود. با ورود ژاندارک این پیروزی‌ها تداوم یافت. زیاد طولی نکشید که نام ژاندارک یا دوشیزه اورلئان، در خرقه‌ی بانویی قدیس که پیروزی‌ها را به ارمغان می‌آورد، بر سر زبان‌ها افتاد. دوفن با اتکاء به پیروزی‌های ارتش خود، در ۱۷ ژوئیه ۱۴۲۹(۲۶ تیرماه ۸۰۸ خورشیدی) در شهر رنس فرانسه با نام شارل هفتم، تاجگذاری و لقب اشرافی ''دوک دولیس'' را به خاندان ژاندارک اعطا کرد. روستای زادگاه ژاندارک از مالیات معاف شد؛ و ظاهراً همه چیز بر وفق مردا پیش می‌رفت.<ref name=":0" />  

== اسارت ژاندارک ==

هنگامی که کشیش‌ها از او پرسیدند که مگر خدا برای نجات فرانسه به کمک سربازها نیاز دارد، در پاسخ گفت:<blockquote>«به نام خداوند سربازها می‌جنگند؛ و پروردگار به آن‌ها پیروزی می‌دهد… من به پوآتیه نیامده‌ام که به شما معجزه نشان دهم. مرا به اورلئان ببرید تا در آن‌جا نشانه‌هایی را که برای آن‌ها فرستاده شده‌ام به شما نشان بدهم… من در همه امور به آفریدگارم به خداوند توکل میکنم و او را از ته قلبم دوست دارم .»<ref name=":5" /> </blockquote>در می سال ۱۴۳۱، ژاندارک پس از یک سال اسارت و تهدید شدن به مرگ، تسلیم شد و به اتهام خود اعتراف و هرگونه هدایت الهی را تکذیب کرد. اما پس از چند روز ژاندارک اعتراف خود را پس گرفت و با پوشیدن لباس مردانه دوباره قوانین را زیر پا گذاشت و به مرگ محکوم شد.<ref name=":4" />  

 

ژاندارک درباره‌ی پس گرفتن اعتراف خود گفت:<blockquote>«نداهایم به من گفتند که خطای بزرگی مرتکب شدم که اعتراف به اشتباه بودن اعمالم کردم. هر چیزی که در روز چهارشنبه گفتم به خاطر ترس از آتش بود.»<ref name=":5" /></blockquote>

هنگامی که به ژاندارک خبر حکم مرگ او را ابلاغ کردند، گریست و گفت:<blockquote>«آه! ترجیح می‌دادم که هفت بار سرم را بزنند تا این‌که مرا در آتش بسوزانند. افسوس! که بدن پاک و سالم من که هرگز آلوده نشد، امروز باید بسوزد و تبدیل به خاکستر شود.» </blockquote>ژاندارک در هنگام سوزناندش خطاب به مردم گفت:

ژاندارک به‌لحاظ نظامی در تغییر سرنوشت جنگ‌های صدساله، به سود فرانسه کمک قابال توجهی کرد. در سال ۱۴۵۳، چارلز هفتم تمام خاک فرانسه را به‌جز کالایس که در سال ۱۵۵۸، از آن ترک دعوی شد، بازپس گرفت. در سال ۱۹۲۰، کلیسای کاتولیک رم، ژاندارک را یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان ملی تاریخ فرانسه و یک مسیحی مقدس تشخیص داد.<ref>[https://www.zanrooz.com/1388/06/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%8A%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%83/ زندگینامه ژاندارک ـ مجله اینترنتی زن روز]</ref>  

== پایان جگ صدساله ==