۵٬۹۰۸
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین سیمین بهبهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
کاربر:Khosro/صفحه تمرین سیمین بهبهانی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۵
، ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۰بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''سیمین بهبهانی'''، با نام اصلی سیمین خلیلی (زاده‌ی۲۸ تیرماه ۱۳۰۶، تهران ــ درگذشته‌ی ۲۸ مردادماه ۱۳۹۳، تهران)، نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایران و از اعضای کانون نویسندگان بود، پدرسیمین بهبهانی عباس خلیلی، نویسنده و مترجم و روزنامه‌نگار معروف دوره رضاشاه و اوایل دوره محمدرضا شاه و مادرش فخر عظمی ارغوان، بانویی اهل فرهنگ و قلم بود. سیمین بهبهانی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات ایران است. او دارای مدرک لیسانس رشته‌ی حقوق در دانشگاه ایران بود. از سیمین بهبهانی آثار زیادی به‌جا مانده است که برخی از این آثار عبارتند از: سه‌تار شکسته، جای پا، رستاخیز، دشت ارژنگ. سیمین بهبهانی از مؤثرترین و مبتکرترین شاعران عرصه‌ی غزل معاصر است. او به‌خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه، به '' نیمای غزل'' معروف است. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی همچون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. او شعر معروف ''دوباره می‌سازمت وطن'' را در سال ۱۳۵۹ سرود. سیمین بهبهانی در انقلاب ضدسلطنتی توانایی‌های شعری خود را در خدمت وطن به کار گرفت و تعدادی شعر انقلابی نوشت که به سرودهای دانشجویان معترض دانشگاه‌های کشور در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ تبدیل شد. غزل‌های سیمین پس از انقلاب در موضوعاتی چون ناامیدی، عشق و صلح ادامه یافت. وی موفق به دریافت چندین جایزه در خارج از ایران شد. سیمین بهبهانی در ۱۷ اسفند ۱۳۸۸ هنگامی که قرار بود برای سخنرانی درباره فمینیسم در روز جهانی زن به پاریس برود، مأموران امنیتی گذرنامه‌ی وی را توقیف و به او اعلام کردند که ممنوع الخروج است. سیمین بهبهانی سرانجام روز سه شنبه، ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. پیکر او با حضور مردم و ادیبان و هنرمندان از مقابل تالار وحدت تشییع شد و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. | '''سیمین بهبهانی'''، با نام اصلی سیمین خلیلی (زاده‌ی۲۸ تیرماه ۱۳۰۶، تهران ــ درگذشته‌ی ۲۸ مردادماه ۱۳۹۳، تهران)، نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایران و از اعضای کانون نویسندگان بود، پدرسیمین بهبهانی عباس خلیلی، نویسنده و مترجم و روزنامه‌نگار معروف دوره رضاشاه و اوایل دوره [[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه]] و مادرش فخر عظمی ارغوان، بانویی اهل فرهنگ و قلم بود. سیمین بهبهانی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات ایران است. او دارای مدرک لیسانس رشته‌ی حقوق در دانشگاه ایران بود. از سیمین بهبهانی آثار زیادی به‌جا مانده است که برخی از این آثار عبارتند از: سه‌تار شکسته، جای پا، رستاخیز، دشت ارژنگ. سیمین بهبهانی از مؤثرترین و مبتکرترین شاعران عرصه‌ی غزل معاصر است. او به‌خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه، به '' نیمای غزل'' معروف است. سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی همچون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. او شعر معروف ''دوباره می‌سازمت وطن'' را در سال ۱۳۵۹ سرود. سیمین بهبهانی در [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]] توانایی‌های شعری خود را در خدمت وطن به کار گرفت و تعدادی شعر انقلابی نوشت که به سرودهای دانشجویان معترض دانشگاه‌های کشور در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ تبدیل شد. غزل‌های سیمین پس از انقلاب در موضوعاتی چون ناامیدی، عشق و صلح ادامه یافت. وی موفق به دریافت چندین جایزه در خارج از ایران شد. سیمین بهبهانی در ۱۷ اسفند ۱۳۸۸ هنگامی که قرار بود برای سخنرانی درباره فمینیسم در روز جهانی زن به پاریس برود، مأموران امنیتی گذرنامه‌ی وی را توقیف و به او اعلام کردند که ممنوع الخروج است. سیمین بهبهانی سرانجام روز سه شنبه، ۲۸ مرداد ۱۳۹۳، در سن ۸۷ سالگی درگذشت. پیکر او با حضور مردم و ادیبان و هنرمندان از مقابل تالار وحدت تشییع شد و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. | ||
== خانواده سیمین بهبهانی == | == خانواده سیمین بهبهانی == | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
سیمین بهبهانی با موسیقی از سن سیزده سالگی آشنا شد؛ و آموزش موسیقی را با نواختن چندقطعه فرنگی نزد ایرج عباسی آغاز کرد.<ref name=":2">[https://www.kar-online.com/node/2249 سیمین بهبهانی - سایت کار آنلاین]</ref> | سیمین بهبهانی با موسیقی از سن سیزده سالگی آشنا شد؛ و آموزش موسیقی را با نواختن چندقطعه فرنگی نزد ایرج عباسی آغاز کرد.<ref name=":2">[https://www.kar-online.com/node/2249 سیمین بهبهانی - سایت کار آنلاین]</ref> | ||
سیمین بهبهانی از سال ۱۳ – ۱۴ سالگی شروع به سرودن شعر کرد و در دوره دبیرستان، آشنایی و رفت و آمد خانوادگی با پروین اعتصامی باعث شد از او الهام بگیرد و فعالیت خود را ادامه دهد.<ref name=":3">[https://photokade.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%A8%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%B4/ بیوگرافی سیمین بهبهانی - سایت فتوکده]</ref> | سیمین بهبهانی از سال ۱۳ – ۱۴ سالگی شروع به سرودن شعر کرد و در دوره دبیرستان، آشنایی و رفت و آمد خانوادگی با [[پروین اعتصامی]] باعث شد از او الهام بگیرد و فعالیت خود را ادامه دهد.<ref name=":3">[https://photokade.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%A8%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%B4/ بیوگرافی سیمین بهبهانی - سایت فتوکده]</ref> | ||
سیمین بهبهانی از در سال ۱۳۳۰، که ۲۴ ساله بود، به‌عنوان دبیر فیزیک، شیمی و ادبیات مشغول به تدریس شد. او در سال ۱۳۳۰ توانست اولین کتاب داستان و شعر خود به‌نام ''سه تار شکسته'' را منتشر کند که به‌خاطر شعرهایی درباره صلح، موفق به گرفتن جایزه شعر صلح از نیما یوشیج شد.<ref name=":3" /> | سیمین بهبهانی از در سال ۱۳۳۰، که ۲۴ ساله بود، به‌عنوان دبیر فیزیک، شیمی و ادبیات مشغول به تدریس شد. او در سال ۱۳۳۰ توانست اولین کتاب داستان و شعر خود به‌نام ''سه تار شکسته'' را منتشر کند که به‌خاطر شعرهایی درباره صلح، موفق به گرفتن جایزه شعر صلح از نیما یوشیج شد.<ref name=":3" /> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
وی در کنار تدریس مدتی در اداره روزنامه امید ایران، پرواز و تهران مصور همکاری داشت و در سال ۱۳۴۵، شروع به همکاری با رادیو کرد. سیمین بهبهانی در سال دوم دانشگاه به‌خاطر انتشار مقاله‌ای علیه رئیس دانشگاه در یک روزنامه، این شائبه بوجود آمد که به‌خاطر فعالیت پدر سیمین در روزنامه‌نگاری، این مقاله توسط وی نوشته شده است. با احضار سیمین بهبهانی به اتاق رئیس دانشگاه کار به کتک کاری و زد خورد با رئیس دانشگاه کشید که در نهایت باعث اخراج او از دانشگاه شد.<ref name=":3" /> | وی در کنار تدریس مدتی در اداره روزنامه امید ایران، پرواز و تهران مصور همکاری داشت و در سال ۱۳۴۵، شروع به همکاری با رادیو کرد. سیمین بهبهانی در سال دوم دانشگاه به‌خاطر انتشار مقاله‌ای علیه رئیس دانشگاه در یک روزنامه، این شائبه بوجود آمد که به‌خاطر فعالیت پدر سیمین در روزنامه‌نگاری، این مقاله توسط وی نوشته شده است. با احضار سیمین بهبهانی به اتاق رئیس دانشگاه کار به کتک کاری و زد خورد با رئیس دانشگاه کشید که در نهایت باعث اخراج او از دانشگاه شد.<ref name=":3" /> | ||
سیمین بهبهانی درسال ۱۳۴۸ به عضویت شورای شعر و موسیقی درآمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی و فریدون | سیمین بهبهانی درسال ۱۳۴۸ به عضویت شورای شعر و موسیقی درآمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رؤیایی، بیژن جلالی و [[فریدون مشیری]]، شورای شعر و موسیقی را داره می‌کردند. سیمین در سال ۱۳۵۷ عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت.<ref name=":0" /> | ||
پس از انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷، با انقلاب فرهنگی از مقام استادی دانشگاه بازنشسته و کنار گذاشته شد. سیمین تا سال ۱۳۵۷ نزدیک به ۳۰۰ تصنیف برای خوانندگان مختلف سرود. سیمین بهبهانی پس از انقلاب ضدسلطنتی از سال ۱۳۶۰، دست به انتشار مجموعه کتاب‌های شعر و داستان خود زد و تا سال ۱۳۹۱ توانست ۱۵ جلد به چاپ برساند. وی در طول عمرش ۲۰ کتاب منتشر کرد. سیمین بهبهانی در سال ۱۳۲۵، دو سه ماه پس از اخراج از دانشگاه با فردی به‌نام حسن بهبهانی ازدواج کرد و از آن زمان فامیلی همسرش را به‌عنوان نام خانوادگی خود برگزید. ثمره‌ی این زندگی دو پسر به‌نام‌های حسین و علی و یک دختر به‌نام امید بود. وی در سال ۱۳۴۹، پس از ۲۴ زندگی مشترک از حسن بهبهانی جدا شد؛ و همان سال با هم‌کلاس دوران دانشگاه خود، منوچهر کوشیار ازدواج کرد که او در سال ۱۳۶۳، بر اثرا سکته قلبی درگذشت. <ref name=":3" /> | پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]] در سال ۱۳۵۷، با انقلاب فرهنگی از مقام استادی دانشگاه بازنشسته و کنار گذاشته شد. سیمین تا سال ۱۳۵۷ نزدیک به ۳۰۰ تصنیف برای خوانندگان مختلف سرود. سیمین بهبهانی پس از انقلاب ضدسلطنتی از سال ۱۳۶۰، دست به انتشار مجموعه کتاب‌های شعر و داستان خود زد و تا سال ۱۳۹۱ توانست ۱۵ جلد به چاپ برساند. وی در طول عمرش ۲۰ کتاب منتشر کرد. سیمین بهبهانی در سال ۱۳۲۵، دو سه ماه پس از اخراج از دانشگاه با فردی به‌نام حسن بهبهانی ازدواج کرد و از آن زمان فامیلی همسرش را به‌عنوان نام خانوادگی خود برگزید. ثمره‌ی این زندگی دو پسر به‌نام‌های حسین و علی و یک دختر به‌نام امید بود. وی در سال ۱۳۴۹، پس از ۲۴ زندگی مشترک از حسن بهبهانی جدا شد؛ و همان سال با هم‌کلاس دوران دانشگاه خود، منوچهر کوشیار ازدواج کرد که او در سال ۱۳۶۳، بر اثرا سکته قلبی درگذشت. <ref name=":3" /> | ||
== جوایز و مدال‌های جهانی == | == جوایز و مدال‌های جهانی == | ||
| خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی همچون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. سیمین به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به ''نیمای غزل'' معروف است. «سایت شماها» | سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی همچون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. سیمین به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به ''نیمای غزل'' معروف است. «سایت شماها» | ||
در مقاله‌ای که در تیرماه ۱۳۳۵ منتشر شد، ایرج علی‌آبادی، علاوه بر تحسین قوه درک هنری سیمین بهبهانی و استعداد او در سرودن غزل، به نقد منطق ضعیف این مجموعه می‌پردازد و رویکرد مشاجره‌انگیز او را نسبت به رابطه بین هنر و جامعه و تأثیر هنر بر تغییرات اجتماعی را نقد می‌کند. مجموعه‌ی او در سال ۱۳۵۰ بازنشر شد و تحسین خسرو | در مقاله‌ای که در تیرماه ۱۳۳۵ منتشر شد، ایرج علی‌آبادی، علاوه بر تحسین قوه درک هنری سیمین بهبهانی و استعداد او در سرودن غزل، به نقد منطق ضعیف این مجموعه می‌پردازد و رویکرد مشاجره‌انگیز او را نسبت به رابطه بین هنر و جامعه و تأثیر هنر بر تغییرات اجتماعی را نقد می‌کند. مجموعه‌ی او در سال ۱۳۵۰ بازنشر شد و تحسین [[خسرو گلسرخی]] را به‌دنبال داشت که مهارت سیمین بهبهانی را در استفاده از پتانسیل فرم‌های کلاسیک برای منتقل کردن موضوعات نو و مسائل اجتماعی پیچیده تحسین کرد.<ref name=":4" /> | ||
=== سیمین بهبهانی از نگاه روزنامه الشرق الاوسط === | === سیمین بهبهانی از نگاه روزنامه الشرق الاوسط === | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
== آثار سیمین بهبهانی == | == آثار سیمین بهبهانی == | ||
[[پرونده:011.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|مجموعه آثار سیمین بهبهانی]] | [[پرونده:011.JPG|بندانگشتی|220x220پیکسل|مجموعه آثار سیمین بهبهانی]] | ||
[[پرونده:06.JPG|بندانگشتی|225x225پیکسل|رستاخیز]] | |||
نخستین دفتر از سروده‌های شاعر به همراه برگزیده‌ای از نثرهای داستانی او با عنوان ” سه‌تار شکسته” در اسفندماه ۱۳۲۹ منتشر شد. با انتشار دو دفتر دیگر از اشعارش ” جای پا / ۱۳۳۵″ و ” چلچراغ / ۱۳۳۶″ به‌عنوان شاعری مسلط بر کلام، مطرح گردید؛ و پس از آن دفترهای “رستاخیز/ ۱۳۵۲ “، “خطی ز سرعت و آتش ۱۳۶۰” و “یک دریچه آزادی / ۱۳۷۴” از او منتشرگردید.<ref name=":1" /> | نخستین دفتر از سروده‌های شاعر به همراه برگزیده‌ای از نثرهای داستانی او با عنوان ” سه‌تار شکسته” در اسفندماه ۱۳۲۹ منتشر شد. با انتشار دو دفتر دیگر از اشعارش ” جای پا / ۱۳۳۵″ و ” چلچراغ / ۱۳۳۶″ به‌عنوان شاعری مسلط بر کلام، مطرح گردید؛ و پس از آن دفترهای “رستاخیز/ ۱۳۵۲ “، “خطی ز سرعت و آتش ۱۳۶۰” و “یک دریچه آزادی / ۱۳۷۴” از او منتشرگردید.<ref name=":1" /> | ||
| خط ۲۱۴: | خط ۲۱۵: | ||
== گزیده‌ی اشعار سیمین بهبهانی == | == گزیده‌ی اشعار سیمین بهبهانی == | ||
=== دوباره می‌سازمت وطن === | |||
دوباره می‌سازمت وطن یکی از اشعار بسیار معروف سیمین بهبهانی است که توسط داریوش اقبالی نیز خوانده شده است: | دوباره می‌سازمت وطن یکی از اشعار بسیار معروف سیمین بهبهانی است که توسط داریوش اقبالی نیز خوانده شده است: | ||
[[پرونده:07.JPG|بندانگشتی|225x225پیکسل|جای پا تا آزادی]] | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|دوباره می سازمت، وطن!|اگرچه با خشت جان خویش}} | {{ب|دوباره می سازمت، وطن!|اگرچه با خشت جان خویش}} | ||
| خط ۲۳۶: | خط ۲۳۹: | ||
{{ب|دوباره می سازمت به جان|اگر چه بیش از توان خویش}} | {{ب|دوباره می سازمت به جان|اگر چه بیش از توان خویش}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
[[پرونده:کتاب-یاد-بعضی-نفرات-انتشارات-انتشارات-البرز-سیمین-بهبهانی--1.jpg|بندانگشتی|230x230پیکسل]] | |||
=== چرا رفتی؟ === | |||
یکی از معروف‌ترین شعرهای سیمین بهبهانی با نام ” چرا رفتی” توسط همایون شجریان با همین نام، به زیبایی اجرا شده است: | یکی از معروف‌ترین شعرهای سیمین بهبهانی با نام ” چرا رفتی” توسط همایون شجریان با همین نام، به زیبایی اجرا شده است: | ||
| خط ۲۵۴: | خط ۲۵۹: | ||
به تو راز درون خسته ی خویش؟ | به تو راز درون خسته ی خویش؟ | ||
[[پرونده:کتاب-زنی-با-دامنی-شعر-(جشن-نامه-سیمین-بهبهانی)-انتشارات-انتشارات-نگاه-سیمین-بهبهانی--1.jpg|بندانگشتی|230x230پیکسل|زنی با دامنی شعر]] | |||
خروش از چشم من نشنید گوشت؟ | خروش از چشم من نشنید گوشت؟ | ||
| خط ۲۷۲: | خط ۲۷۷: | ||
ز ماه و پرتو سیمینه ی او | ز ماه و پرتو سیمینه ی او | ||
[[پرونده:کتاب-چلچراغ-.jpg|بندانگشتی|230x230پیکسل|چلچراغ]] | |||
حریری اوفتد بر سینه ی او | حریری اوفتد بر سینه ی او | ||
| خط ۳۱۹: | خط ۳۲۴: | ||
مرا تنها رها کن با خیالت | مرا تنها رها کن با خیالت | ||
=== '''سنگ گور''' === | |||
'''سنگ گور | |||
ای رفته ز دل رفته ز بر، رفته ز خاطر | ای رفته ز دل رفته ز بر، رفته ز خاطر | ||
| خط ۳۷۹: | خط ۳۸۱: | ||
سنگی ست که من بر سر آن گور نهادم | سنگی ست که من بر سر آن گور نهادم | ||
=== شلوار تا خورده === | |||
شلوار تا خورده دارد، مردی که یک پا ندارد | شلوار تا خورده دارد، مردی که یک پا ندارد | ||
| خط ۴۱۹: | خط ۴۱۸: | ||
رفته است و خالی است جایش، مردی که یک پا ندارد | رفته است و خالی است جایش، مردی که یک پا ندارد | ||
=== رفیق === | |||
من با تو ام ای رفیق! با تو | من با تو ام ای رفیق! با تو | ||
| خط ۴۶۹: | خط ۴۶۷: | ||
من با تو، تو با منی هماهنگ | من با تو، تو با منی هماهنگ | ||
=== سورا خواهد آمد === | |||
سوار خواهد آمد. سرای رفت و رو کن | سوار خواهد آمد. سرای رفت و رو کن | ||
| خط ۵۱۴: | خط ۵۱۱: | ||
نماز عاشقی را به خون دل وضو کن | نماز عاشقی را به خون دل وضو کن | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||