کاربر:Abbas/صفحه تمرین3: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
پس از اعلام نتایج انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدی‌نژاد، سلسله تظاهرات‌هایی در تهران و سایر شهرهای ایران، آغاز گردید. این تظاهرات‌ها نخست با شعار «رای من کو؟!» در اعتراض به شمارش آرا و نتایج آن بود، اما کم‌کم با شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» رنگ و بوی ضدحکومتی گرفت. | پس از اعلام نتایج انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدی‌نژاد، سلسله تظاهرات‌هایی در تهران و سایر شهرهای ایران، آغاز گردید. این تظاهرات‌ها نخست با شعار «رای من کو؟!» در اعتراض به شمارش آرا و نتایج آن بود، اما کم‌کم با شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» رنگ و بوی ضدحکومتی گرفت. | ||
تظاهرات و اعتراضات از روز ۲۳ خرداد، توسط هزاران تن و در تهران و شهرهای دیگر از جمله اصفهان، کرج، شیراز، ساری و | تظاهرات و اعتراضات از روز ۲۳ خرداد، توسط هزاران تن و در تهران و شهرهای دیگر از جمله اصفهان، تبریز، کرج، شیراز، یاسوج، ساری ،ارومیه و دیگر شهرها، از فردای روز انتخابات آغاز گردید و روز ۲۵ خرداد در تهران حدود ۳ میلیون نفر به خیابان آمدند. این تظاهرات‌ها بعد از انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷ بزرگترین تظاهرات ضدحکومتی به‌شمار میرفت. نیروهای سرکوب دولتی از جمله پلیس ضدشورش، لباس شخصی‌ها، بسیج و سپاه جهت سرکوب این تظاهرات‌ها بکار گرفته شدند که در نتیجه آن تعداد زیادی دستگیر، مجروح و جان باختند. | ||
== پیش زمینه == | == پیش زمینه == | ||
نسخهٔ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۵
تظاهرات سال ۸۸
پس از اعلام نتایج انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدی‌نژاد، سلسله تظاهرات‌هایی در تهران و سایر شهرهای ایران، آغاز گردید. این تظاهرات‌ها نخست با شعار «رای من کو؟!» در اعتراض به شمارش آرا و نتایج آن بود، اما کم‌کم با شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» رنگ و بوی ضدحکومتی گرفت.
تظاهرات و اعتراضات از روز ۲۳ خرداد، توسط هزاران تن و در تهران و شهرهای دیگر از جمله اصفهان، تبریز، کرج، شیراز، یاسوج، ساری ،ارومیه و دیگر شهرها، از فردای روز انتخابات آغاز گردید و روز ۲۵ خرداد در تهران حدود ۳ میلیون نفر به خیابان آمدند. این تظاهرات‌ها بعد از انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷ بزرگترین تظاهرات ضدحکومتی به‌شمار میرفت. نیروهای سرکوب دولتی از جمله پلیس ضدشورش، لباس شخصی‌ها، بسیج و سپاه جهت سرکوب این تظاهرات‌ها بکار گرفته شدند که در نتیجه آن تعداد زیادی دستگیر، مجروح و جان باختند.