واروژان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۷: خط ۶۷:


== واروژان از زبان دیگران ==
== واروژان از زبان دیگران ==
ایرج جنتی عطائی : <blockquote>«در روزهای اول كه با او و كارش آشنا شدم، در زمینه‌ی آهنگ‌سازی هنرمند موفقی نبود، ولی از آن‌جائی كه در تنظیم و اركستراسیون بی‌هم‌تا بود، خیلی زود به یك آهنگ‌ساز و تنظیم‌كننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت «واروژان»، اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.»</blockquote>
ایرج جنتی عطائی: <blockquote>«در روزهای اول كه با او و كارش آشنا شدم، در زمینه‌ی آهنگ‌سازی هنرمند موفقی نبود، ولی از آن‌جائی كه در تنظیم و اركستراسیون بی‌هم‌تا بود، خیلی زود به یك آهنگ‌ساز و تنظیم‌كننده‌ی بی‌نظیر بدل شد. در واقع می‌توان گفت «واروژان»، اعتبار ترانه‌ی نوین ایران بود.»</blockquote>
[[پرونده:1811961 948.jpg|جایگزین=واروژان، داریوش و شهریار قنبری|بندانگشتی|واروژان، داریوش و شهریار قنبری]]
[[پرونده:1811961 948.jpg|جایگزین=واروژان، داریوش و شهریار قنبری|بندانگشتی|واروژان، داریوش و شهریار قنبری]]
شهیار قنبری: </blockquote>«او با زبان موسیقی روز جهان به‌خوبی آشنا بود. با او، موسیقی مردمی سرزمین ما رنگ تازه‌ئی می‌گیرد، رنگ موسیقی روز دنیا را»</blockquote>
شهیار قنبری: <blockquote>
 
«او با زبان موسیقی روز جهان به‌خوبی آشنا بود. با او، موسیقی مردمی سرزمین ما رنگ تازه‌ئی می‌گیرد، رنگ موسیقی روز دنیا را»</blockquote>
داریوش اقبالی<blockquote>«با آهنگ‌های او ترانه‌های بسیاری خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یك روز برای تمرین ترانه‌ی «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی كه پیانو می‌نواخت، چشمم به قاب عكسی افتاد كه بالای پیانو بود. عكس یك پسر بچه‌ئی كه با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب كرد.و به او گفتم:واروژ! ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتادهكه او در پاسخ گفت:اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده.و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهكار است و به راستی كه جایش خالی است.»</blockquote>بابک بیات<blockquote>«به‌جرأت می‌‏توانم بگویم که «واروژان» یک عمر در موسیقی ایران جاری است. او یک عمر زحمت کشید تا در موسیقی ترانه‌‏ئی مملکت ما، لحظه‏‌های زیبا خلق کند. بسیاری از تنظیم‌‏کنندگان موسیقی ایران که بعد از «واروژان» شروع به کار کردند، راه «واروژان» را ادامه دادند. او آن‌قدر بی‌‏عقده بود که پیش‌رفت هر هنرمندی، او را خشنود می‌‏کرد. یادم می‌‏آید وقتی موسیقی فیلم «برهنه تا ظهر با سرعت» را به تنهائی می‌‏ساختم، او مرتب نگران من بود که مبادا نتوانم کار خوبی ارائه دهم ولی وقتی موسیقی فیلم را شنید از جا بلند شد، مرا بوسید و گفت: معلوم است که خیلی زحمت کشیده‏‌ای!
داریوش اقبالی<blockquote>«با آهنگ‌های او ترانه‌های بسیاری خواندم و از او چیزهای زیادی آموختم، یك روز برای تمرین ترانه‌ی «بوی خوب گندم» به منزل او رفته بودم و در حالی كه پیانو می‌نواخت، چشمم به قاب عكسی افتاد كه بالای پیانو بود. عكس یك پسر بچه‌ئی كه با چشمان گریان به اطراف خود خیره شده بود نظرم را جلب كرد.و به او گفتم:واروژ! ببین این بچه هم از نواختن تو به گریه افتادهكه او در پاسخ گفت:اتفاقاً این آهنگ از گریه‌های او ساخته شده.و واقعاً موسیقی پاپ به او بدهكار است و به راستی كه جایش خالی است.»</blockquote>بابک بیات<blockquote>«به‌جرأت می‌‏توانم بگویم که «واروژان» یک عمر در موسیقی ایران جاری است. او یک عمر زحمت کشید تا در موسیقی ترانه‌‏ئی مملکت ما، لحظه‏‌های زیبا خلق کند. بسیاری از تنظیم‌‏کنندگان موسیقی ایران که بعد از «واروژان» شروع به کار کردند، راه «واروژان» را ادامه دادند. او آن‌قدر بی‌‏عقده بود که پیش‌رفت هر هنرمندی، او را خشنود می‌‏کرد. یادم می‌‏آید وقتی موسیقی فیلم «برهنه تا ظهر با سرعت» را به تنهائی می‌‏ساختم، او مرتب نگران من بود که مبادا نتوانم کار خوبی ارائه دهم ولی وقتی موسیقی فیلم را شنید از جا بلند شد، مرا بوسید و گفت: معلوم است که خیلی زحمت کشیده‏‌ای!
و این بوسه و این جمله برای من جاودانه شد.»</blockquote>
و این بوسه و این جمله برای من جاودانه شد.»</blockquote>
۸٬۹۹۶

ویرایش