بهرام عالیوندی: تفاوت میان نسخه‌ها

بهرام عالیوندی از کودکی به نقاشی علاقمند بود، در مدرسه نقشه جغرافی می‌کشید که آنها را به دیوار کلاس یا دفتر مدرسه نصب می‌کردند. بعد از شش سال دبستان، دبیرستان را در شیراز شروع می‌کند و طبق گفته خود برای امرار معاش از روی نقاشی‌های دیگران کپی می‌کند و برای تأتر دکور می‌زند و پلاکارد سینما می‌سازد اما در هیچ‌کدام موفقیتی نداشته‌است.<ref name=":3">نقاشی که در زمستان آمد و در بهار رفت - [https://bahramalivandi.org/index.php/بیوگرافی بیوگرافی استاد بهرام عالیوندی]</ref><ref name=":4">فصلنامه هنر شماره 4 پاییز ۱۳۶۲ - [https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/171926/%D9%BE%D8%A7%DB%8C-%D8%B5%D8%AD%D8%A8%D8%AA-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B5%D8%B1--%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%B3-%D8%BA%D8%A8%D8%A7%D8%B1 پای صحبت بهرام عالیوندی نقاش معاصر]</ref>

پس از پایان دبیرستان و خدمت سربازی به [[تهران]] آمد و یک‌سالی به کارهای مختلف پرداخت و عصرها به هنرستان [[کمال‌ الملک]] رفت. پس از [[کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲|کودتای ۲۸ مرداد]] باحمایت برادر بزرگ که کارمند عالیرتبه دولت بود، در هنرستان زیبای پسران نام‌نویسی کرد، جایی که خود بعداً در آنجا و نیز هنرستان نقاشی دختران هنرآموز نقاشی گردید. در آنجا [[جلال آل احمد]] مربی ادبیات و مشوق او بود و تا آخرین روزهای حیات وی را زیر نظر داشت. در همین دوره بورسی ۴ ساله برای فرانسه نصیبش شد اما ساواک اجازه خروج از کشور به او نداد. جلال آل احمد هم به او گفت «در اروپا که به تو آمپول هنر تزریق نمی‌کنند همین جا بمان و خود را بساز».<ref name=":4" />

کارهای عالیوندی در مقر اصلی سازمان ملل در وین به نمایش در آمده‌ است.

 

«هنر در تبعید»، نمایشگاه فردی او در وین در ژوئن ۲۰۰۷ میلادی شامل ۷۳ کار آبرنگ، رنگ روغن روی کنوس و کاغذ بود.