کاربر:Khosro/صفحه تمرین3: تفاوت میان نسخه‌ها

یاسرعرفات که نام اصلی او (محمد عبدالرحمان عبدالرئوف عرفات القدوه الحسينی) است، در۲۴ اوت ۱۹۲۹، در قاهره پایتخت مصر به دنیا آمد، پدرش در مصر کار می‌کرد و مادرش از قشر فقیرنشین فلسطین بود، یاسرعرفات در سن ۵ سالگی مادرش را از دست داد و ۹ ساله بود که به فلسطین (بیت المقدس) نزد دایی‌اش رفت و آموزش ابتدایی را با زبان انگلیسی گذراند، بعد از ۴ سال که در اورشلیم به سر بُرد، پدرش او را پیشه خود به قاهره آورد و تحت مراقبت خواهر بزرگ‌تر عرفات قرار داد، وی در سن ۲۳ سالگی پدر خود را هم از دست داد، عرفات فارغ التحصیل در رشته کارشناسی مهندسی از دانشگاه قاهره بود و در نوجوانی فعالیت‌های سیاسی خود را آغاز کرد، وی در سال ۱۹۵۹، سازمان الفتح را بنیاد نهاد و از آن زمان به (ابو عمار) معروف شد. یاسر عرفات در سال ۱۹۹۶، رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین گردید، در فوریه سال ۱۹۶۹، دبیر کل سازمان آزادی‌بخش فلسطین شد و در سال ۱۹۷۴ سخنرانی معروفی در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد و سر انجام در ۱۱ نوامبر سال ۲۰۰۴ (۲۰ آبان ۱۳۹۳)، در سن ۷۵ سالگی در بیمارستانی در حومه پاریس درگذشت.

یاسر عرفات در سن نوجوانی (قبل از ۱۷ سالگی) در خدمت فلسطین برای مبارزه با انگلیس و اسرائیل حضور داشت، در سن ۱۹ سالگی با شروع جنگ اعراب و اسرائیل، تحصیلات خود را از دانشگاه رها کرد و راهی جبهه جنگ در مناطق اشغالی و غزه شد. بعد از اینکه در مناطق اشغالی اوضاع نسبتاً آرام شد، عرفات برای تشکیل فلسطینی مستقل، دوباره به دانشگاه باز گشت و به تحصیلات ادامه داد و در سال ۱۹۵۶، با مدرک کارشناسی در رشته مهندسی از دانشگاه قاهره فارغ التحصیل شد. بعد از اتمام تحصیلات جهت کار عازم کویت شد و شک شرکت مهندسی تاسیس نمود. ولی بیشتر اوقات او صرف مسائل سیاسی می‌شد چنان‌که در سال ۱۹۵۸ با یکی از دوستانش سازمان الفتح را که فعالیت زیر زمینی داشت تأسیس کرد و همزمان به چاپ یک مجله سیاسی هم مبادرت کردند، در سال ۱۹۶۴، عرفات از کویت به اردن رفت و جنبش‌ الفتح را گسترش و تقویت بخشید، او در سال ۱۹۶۵، به عنوان دبیر کل سازمان آزادی بخش فلسطین انتخاب شد و از همان وقت آموزش اعضاء سازمان را آغاز کرد. این سازما به لبنان هم گسترش پیدا کرد بعد از مدتی مرکز آن به تونس منتقل شد، عرفات حدود ۲۰ بار مؤرد سوء قصد قرار گرفت که از همه آنها جان سالم به در برد.

در سال ۱۹۹۶، عرفات در انتخاباتی که صورت گرفت به عنوان رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین شد. عرفات در سال ۱۹۹۴ همراه با اسحاق رابین (رئیس جمهور وقت اسرائیل) و شیمون پرز (وزیر خارجه اسرائیل)، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.<ref>کتاب زندگی نامه‌ی یاسر عرفات</ref>  

کاپلیوک می‌گوید: «من آنچه را که باور دارم می‌گویم، و وظیفه‌ی مطبوعاتی خود را انجام می‌دهم. تنها خطای من شاید، گفتن حقیقت پیش از دیگران است و اضافه کنم که من عرفات را ستایش نمی‌کنم، من این مرد را بسیار خوب می‌شناسم و به او توجه دارم؛ زیرا او در سختی‌ها و خوشی‌ها، مظهر خلق فلسطین است. نه می‌شود قابلیت‌هایش را نکر شد و نه پراگماتیسم استثنایی‌اش را»

یاسر عرفات، دارای نوعی حس ششم در برابر خطر است؛ وی مردی مبارز، پراگماتیک، تعادل گرا، و عموماً دور‌اندیش بوده و ایمان به آرمانش و نیز قابلیت‌های او  بارها به یاریش شتافته است و شخصیت وی به جنبش ملی فلسطین دوام بخشیده و تلاش‌هایش موجب شناسایی این جنبش و حقوق خلق فلسطین در سطح جهانی شده است؛ شم سیاسی وی همیشه به سودش تمام نشده است و به خصوص از زمانی که در فلسطین و در رأس تشکیلات خودگردان مستقر شده است؛ از دو سال پیش که دولت اسرائیل او را در رام‌الله عملاً زندانی کرده؛ اجحاف‌ها و رفتارهای تحقیرآمیز اسرائیل، چون پتک بر سر او و مردمش فرود آمده است؛ نا امیدی‌ها، ممنوعیت‌ها و رنج‌های پس از شکست نویدهای صلح، بعد از، ۱۹۹۳، بر نارضایتی و سرخوردگی‌ها افزوده است. تنها اسرائیل، آمریکا و چند محفل اروپایی علیه عرفات یک جنگ روانی در پیش گرفته‌اند، باقی جهان برعکس، روش برخورد آمریکا و اسرائیل را با او محکوم می‌کنند. عرفات نسبت به تیره بختی‌های مردم یهودی بسیار حساس بوده و همیشه علاقه‌مند به کسب اطلاع است. زشت نشان دادن چهره یاسر عرفات به اراده‌ی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۷ آغاز شد؛ او که نمی‌خواست قرارداد اسلو با به اجرا بگذارد، راه توطئه علیه عرفات را پیش گرفت. در قرارداد کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰، باراک کوچک‌ترین امتیازی در مورد بیت‌المقدس و پناهندگان نداد و بیل کلینتون به عرفات خیانت کرد. بازدید آریل شارون از صحن مسجدالاقصی موجب آغاز انتفاضه دوم گردید و باراک علی‌رغم اخطار عرفات، کوچک‌ترین اقدامی برای مخالفت با این کار انجام نداد. زندگی عرفات در مصر، با مبارزه‌ی افسران آزاد و نیز اخوان المسلمین جهت کسب قدرت هم‌زمان بود و شاید به خاطر وقایع آن زمان است که عرفات همواره کوشش کرده، این دوقطب متضاد یعنی اسلام گرایی و ناسیونالیسم عرب را با هم آشتی دهد. نلسون ماندلا در پیش‌گفتار کتاب آمنون کاپلیوک می‌نویسد: «شرایط سختی را که در دو سال گذشته در رام‌الله بر عرفات تحمیل کرده‌اند، بیش از این‌که او را تحقیر نماید، آنانی را که مسبب این وضع هستند، بی آبرو می‌کند... پرزیدنت یاسر عرفات تا ابد، نماد قهرمانی برای تمام خلق‌های جهان که در راه عدالت و آزادی مبارزه می‌کنند، خواهد بود».