۵٬۹۰۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|relatedto = حقوق زنان | |relatedto = حقوق زنان | ||
}} | }} | ||
روز جهانی منع شکنجه علیه زنان در ۲۵ نوامبر ۱۹۹، توسط سازمان ملل متحد نامگذاری و اعلام شد. این نامگذاری به یادبود خاطرهی خواهران میرابال صورت گرفت؛ این سه خواهر که اهل جمهوری دومینیکن بودند در سال ۱۹۶۰، در دوران حکومت دیکتاتوری رافائل | روز جهانی منع شکنجه علیه زنان در ۲۵ نوامبر ۱۹۹، توسط سازمان ملل متحد نامگذاری و اعلام شد. این نامگذاری به یادبود خاطرهی خواهران میرابال صورت گرفت؛ این سه خواهر که اهل جمهوری دومینیکن بودند در سال ۱۹۶۰، در دوران حکومت دیکتاتوری رافائل تروخیو، (۱۹۳۰ – ۱۹۶۱)، به قتل رسیدند. نامگذاری این روز برای نخستین بار در گردهمایی فمنیستی که در کلمبیا و بوگوتا در سال ۱۹۸۱، تشکیل شد؛ به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان اعلان شد. در پی این اقدام، در روز ۱۹ اکتبر ۱۹۹۹، در کمیته سوم سازمان ملل متحد (پنجاه و چهارمین دوره مجمع عمومی)، جمهوری دومینیکن با نمایندگانی از جانب کشور خود و همچنین با ۷۴ کشور عضو، با ارائه پیشنویس قطعنامهای، متقاضی شدند که روز ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان در نظر گرفته شود؛ کمیته سوم نیز بدون رأی گیری این پیش نویس قطعنامه را تصویب کرد و روز ۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان نامگذاری شد. خشونت علیه زنان یک اصطلاح تخصصی است که در کلیّت به اعمال خشونتآمیز علیه زنان گفته میشود، پایه اصلی این شکل از خشونت، جنسیت است یعنی صرف زن بودن علّت اعمال خشونت و آزار و اذیت قربانی است و نه هیچ تخلف و جرمی که طبق قانون مستوجب مجازات باشد. | ||
== خشونت علیه زنان درجهان == | == خشونت علیه زنان درجهان == | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
== دستگیری، زندان و اعدام زنان در ایران == | == دستگیری، زندان و اعدام زنان در ایران == | ||
از آغاز | از آغاز روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی ایران، افراد بسیار زیادی زندانی و یا اعدام شدهاند که آمار قابل توجهی از آنها زنان میباشد. از ۳۰ هزار زندانی سیاسی که در تابستان سال ۶۷، اعدام شدند، حدوداً یک سوم آنان زندانیان سیاسی زن و دختر بودند. در دوران ریاست جمهوری روحانی حداقل ۷۳ تا ۹۷ زن اعدام شده و بیشتر از ۱۸۰ زندانی سیاسی زن در زندان به سر میبرند. در حالی که قوانین بین المللی به طورعام، وجود زندانی سیاسی و عقیدتی را مردود میشمارد. طبق ماده ۱۸، اعلامیه جهانی حقوق بشر همه انسانها آزاد هستند و تمام مردم باید بتوانند عقیده و مذهب خود را، چه در خفا و چه به طور علنی تبلیغ کنند. کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز تأکید بر این دارد که هیچ انسانی نباید قربانی دستگیری خودسرانه شود. بر اساس ماده ۹کنوانسیون بین المللی حقوق و سیاسی همه انسانها باید از حق آزادی و امنیت برخوردار باشند. | ||
زنانی که هماکنون زندانی سیاسی عقیدتی هستند از وضعیت اسفناک زندان و شرایط سختی که در این زندانها وجود دارد گزارش کردهاند. برخی از این زندانیان عبارتند از: | زنانی که هماکنون زندانی سیاسی عقیدتی هستند از وضعیت اسفناک زندان و شرایط سختی که در این زندانها وجود دارد گزارش کردهاند. برخی از این زندانیان عبارتند از: | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
== ارگانهای سرکوب زنان در ایران == | == ارگانهای سرکوب زنان در ایران == | ||
به علت ایستادگی زنان ایرانی و مقاومت برای حق انتخاب آزادانه پوشش، این موضوع اکنون تحت عنوان (عفاف و ججاب) زنان، برای نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل به یک | به علت ایستادگی زنان ایرانی و مقاومت برای حق انتخاب آزادانه پوشش، این موضوع اکنون تحت عنوان (عفاف و ججاب) زنان، برای نظام جمهوری اسلامی ایران تبدیل به یک مساله سیاسی و امنیتی شده است. وظیفهی ارگانهای گوناگون سرکوب حکومتی، برخورد با زنان بر سر رعایت نکردن حجاب می باشد؛ به همین منظور فرمانده کل نیروی انتظامی در ایران، در آذر ۱۳۹۴، اذعان کرد که در مسئله عفاف و حجاب، ۲۶ دستگاه و ارگان مسئولیت دارند. اسامی این ارگانها به شرح زیر میباشند: | ||
[[پرونده:سرکوب زنان2.jpg|جایگزین=سرکوب زنان در ایران|بندانگشتی|366x366پیکسل|سرکوب زنان در ایران]] | [[پرونده:سرکوب زنان2.jpg|جایگزین=سرکوب زنان در ایران|بندانگشتی|366x366پیکسل|سرکوب زنان در ایران]] | ||
۱ - مجلس نظام جمهوری اسلامی که مسئولیت دارد نقض حقوق زنان را قانونی و نهادینه کند، | ۱ - مجلس نظام جمهوری اسلامی که مسئولیت دارد نقض حقوق زنان را قانونی و نهادینه کند، قوانینی را در سال ۱۳۹۳ تصویب کرد و به اجرا گذارد که یکی از آن طرح حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر بود که منجر به اسیدپاشیهای گسترده بر علیه زنان شد. | ||
۲ - قوه قضاییه، با ۵ وظیفه. | ۲ - قوه قضاییه، با ۵ وظیفه. |
ویرایش