کاربر:Javad/8صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پیش از اشغال تبریز توسط قوای روس شرایط حساسی برای ثقة الاسلام برای تصمیم‌گیری پیش آمد. از یک طرف عثمانی‌ها به ثقة الاسلام گفتند به آنها پناهنده شود اما او نه مخفی شد و نه به پناهندگی عثمانی‌ها تن داد. ثقة الاسلام به کنسول روسیه رفت، از آنجایی که روس‌ها به نفوذ ثقة الاسلام بین انقلابیون و مردم مطلع بودند از ثقة الاسلام خواستند که نامه‌ای بنویسد و اعلام کند که مسبب خون‌ریزی‌ها در تبریز مجاهدین تبریز هستند و مجاهدین تبریز بودند که جنگ را شروع کردند. اما ثقة الاسلام با اینکه می‌دانست این کار به قیمت جانش تمام می‌شود از نوشتن نامه امتناع کرد و در مقابل، روس‌ها را مسئول خون‌ریزی و جنگ علیه مجاهدان تبریز معرفی کرد. ثقة الاسلام پس از آن به خانه بازگشت و مجاهدان تبریز نزد او آمدند تا چاره جویی کند. از طرف دیگر در پی پیچیده شدن اوضاع، ثقة الاسلام تصمیم گرفت و مصلحت دید تا مجاهدان بعد از رشادتهای بسیاری که در جنگ انجام داده بودند از شهر خارج شوند و خود در شهر ماند. روس‌ها تصمیم به اعدام ثقة الاسلام گرفتند تا به این وسیله با ایجاد فضای رعب، کسی جرأت ایستادگی پیدا نکند<ref>مجمل حوادث یومیه مشروطه- کتاب مجموعه آثار قلمی</ref>.[[پرونده:اعدام ثقة الاسلام به همراه ۷ تن از مجاهدان تبریز.png|جایگزین=اعدام ثقة الاسلام تبریزی به همراه ۷ تن از مجاهدان تبریز به دست روسهای تزار|بندانگشتی|217x217پیکسل|اعدام ثقة الاسلام تبریزی به همراه ۷ تن از مجاهدان تبریز به دست روسهای تزار]]زمانی که ثقة الاسلام را برای اعدام می‌بردند روحیه‌ای قوی داشت و با مأموران اعدام تند برخورد می‌کرد اما چهره‌اش شاداب و خندان بود و با این وسیله سعی داشت به دیگران روحیه بدهد. سرانجام ثقة الاسلام در تاریخ ۱۰دی ۱۲۹۰توسط نیروهای روسی که تبریز را اشغال کرده بودند، در ظهر عاشوراي ۱۳۳۰ قمري در ميدان مشق به همراه ۷نفر از مجاهدان تبریز شخی سليم، ضياالعلما، حاج محمدقلی خان، صادق الملك ابراهيم قفقايچی و حسن و قدير پسزان علي مسيو اعدام شد. پیکر ثقة الاسلام تبریزی در مقبره شعرای تبریز به خاک سپرده شد.  

پس از پیروزی انقلاب اکتبر در روسیه و سرنگونی امپراطوری تزار توسط لنین در ۱۹۱۷، هیأتی از طرف دولت شوروی از طرف شوروی نسبت به اعدام ثقة الاسلام عذرخواهی کردند و به مزار ثقة الاسلام رفتند و بر سر مزارش دسته‌گل تقدیم کردند.

بعد از این واقعه نیز کشتار مشروطه خواهان در تبریز ادامه پیدا کرد و روسها محمدخان امیرتومان و کریم‌خان برادرزاده‌های ستارخان را اعدام کردند. یکی دیگر از مشروطه خواهان صاحب نام در تبریز حاجی علی دوافروش مدیر مدرسه سعادت بود که همزمان با برادرزاده‌های ستارخان اعدام شد و مدرسه سعادت نیز توسط مخالفان مشروطه منفجر و خراب شد. روسها صمدخان را مسئول تبریز کردند. صمدخان که مخالف مشروطه خواهان بود به کشتار مشروطه خواهان ادامه دادو ده‌ها مشروطه خواه را اعدام کرد<ref>[http://www.mikrofonnews.com/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B3%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B8%D9%87%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B9%D9%84%DB%8C/ مجاهدکشی روس‌ها در ظهر روز عاشورا در تبریز/ علی افتخاری روزبهانی-سایت میکروفن نیوز]</ref>.