فاطمه مصباح
فاطمه مصباح، (زاده ۱۳۴۷- جانباخته در ۱۳۶۰) در تهران به دنیا آمد. پدرش از زندانیان سیاسی زمان شاه بود که در سال ۱۳۵۶ از زندان آزاد شد، فاطمه مصباح از ۹ سالگی با پخش اعلامیه و شرکت در راهپیمایی به همراه دوستانش در فعالیتهای سیاسی شرکت میکرد. فاطمه مصباح پس از سرنگونی شاه در مدرسه به عضویت انجمن دانش آموزی هواداران سازمان مجاهدین خلق درآمد. او در ۲۵ شهریور سال ۱۳۶۰ در حالی که به همراه دوستان خود در یک راهپیمایی شرکت کردهبود توسط مأموران جمهوری اسلامی دستگیر شد. فاطمه مصباح در هنگام دستگیری کمتر از ۱۴ سال سن داشت. او تنها یک روز پس از دستگیری در روز ۲۶ شهریور در زندان اوین اعدام شد. ۹ تن دیگر از اعضاء خانواده مصباح در سالهای بعد توسط رژیم ایران اعدام شده یا به قتل رسیدند.[۱]
کودکی و نوجوانی فاطمه مصباح
فاطمه مصباح سال ۱۳۴۷، در تهران در یک خانواده سیاسی به دنیا آمد. وقتی او ۳ سال داشت، پدرش به زندانهای شاه افتاد و این آغاز پا گذاشتن خانواده مصباح در مسیر مبارزه با دو حکومت شاه بود، فاطمه مصباح در سال ۱۳۵۶ ، دختری ۹ ساله بود که پدرش همراه با گروهی از زندانیان سیاسی از زندان شاه آزاد شد. او از زمان به همراه دیگران در تظاهرات ضد سلطنتی شرکت میکرد.
فاطمه مصباح بعد از قیام ۱۳۵۷ و سرنگونی حکومت شاه در مدرسه به عضویت انجمن هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران درآمد و بادوستان خود به فعالیتهای دانشآموزی میپرداخت.[۲]
دستگیری و اعدام
پس از انقلاب ضد سلطنتی تا ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰، اغلب احزاب و جریانات سیاسی در ایران اجازه فعالیت داشتند و هنوز منعی بر این فعالیتها ایجاد نشده بود.
در روز ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰ تظاهرات مسالمت آمیزی با فراخوان سازمان مجاهدین خلق ایران در تهران و برخی شهرستانها شکل گرفت. درتهران نیم میلیون نفر در این تظاهرات شرکت کردند. این تظاهرات در اعتراض به ضرب و شتم و سرکوب احزاب سیاسی که به تدریج در ایران آغاز شده بود انجام گشت. این تظاهرات توسط رژیم ایران به گلوله بسته شد و تعدادی در آن از پای درآمدند.
بعد از این رویداد، سازمان مجاهدین خلق ایران پایان فعالیت های مسالمت آمیز خود را اعلام کرد. تعداد زیادی از اعضاء این سازمان توسط حکومت دستگیر و در محاکمههای چند دقیقهای به اعدام محکوم شدند. سه ماه پس از تظاهرات ۳۰ خرداد فاطمه مصباح در ۲۵ شهریور۱۳۶۰به همراه دوستان خود در یک تظاهرات خیابانی شرکت کرده و دستگیر شد.[۳]
فاطمه مصباح فردای همان روز یعنی در ۲۶ شهریور ۱۳۶۰ در سن ۱۳ سالگی، در محوطهی زندن اوین تیرباران شد. اتهام فاطمه مصباح همراه با ۸۰ متهم دیگر، بنا بر گفتهی روزنامه کیهان «فعالیتهای ضد اسلامی» عنوان شد.
روزنامه جمهوری اسلامی نیز مورخ ۲۹ شهریور ۱۳۶۰ خبر اعدام فاطمه مصباح به همراه ۸۰ نفر دیگر را در اطلاعیه دفتر روابط عمومی دادستانی انقلاب اسلامی مرکز منتشر نمود.[۴]
وصیت نامه فاطمه مصباح
پس از ابلاغ حکم اعدام به متهمین از آنها خواستهشد وصیتنامههای خود را بنویسند.
فاطمه مصباح وصیتنامه خود را پیش از مرگ چنین نوشت:
«با پذیرش ایدئولوژی توحیدی سازمان مجاهدین خلق و با پذیرش هدف که رسیدن به جامعه بی طبقه توحیدی و رسیدن به خداست، تصمیم گرفتم برای نابود کردن استبداد و مرتجعین، جان و مالم را در چنین راهی فدا کنم. به مرتجعین هم می گویم تاریخ را مرور کردم، اما جنایت شما فجیعترین جنایتهایی است که در تاریخ دیدهشده و این جنایتهای فجیع شما در تاریخ ثبت خواهدشد و خلق انتقام یک چنین خونهایی را خواهدگرفت. من این راه پُر پیچ و خم را انتخاب کردم و تا آخرین قطره خونم که در رگانم جاری است و نوید پیروزی را می دهند، علیه استبداد میجنگم ... از نسل انقلابی آینده میخواهم که راه من و دیگر همرزمانم را ادامهدهند. زندهباد آزادی»
شهیدان خانواده مصباح
فاطمه مصباح، اولین شهید از ۹ شهید خانواده مصباح است. پدر و مادر فاطمه مصباح (محمد و رقیه مصباح) در سال ۱۳۶۰، با یورش ماموران جمهوری اسلامی به محل استقرار آنها در یکی از پایگاه های مجاهدین که به درگیری منجر شد، کشته شدند.
خواهر فاطمه مصباح، عزت (خدیجه)، (۱۵ ساله)، برادران فاطمه مصباح – اصغر(۱۷ ساله)، و محمود (۱۹ ساله)، در تابستان سال ۱۳۶۰ توسط رژیم ایران به قتل رسیدند و اکبر مصباح، تنها فرزند باقی مانده از خانواده مصباح در بهار سال ۱۳۶۱، همراه با همسرش، مسیح مصباح اعدام شدند.
فاطمه مسیح، عضو دیگری از خانواده مصباح بود که در حمله نظامیان عراقی وابسته به نظام جمهوری اسلامی به قرارگاه اشرف در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ جان باخت.[۵]