۷۳۵
ویرایش
کاربر:Hampiman/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
← فردوسی در پایان راه
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== فردوسی در پایان راه == | == فردوسی در پایان راه == | ||
فردوسي, دردمند و مطرود و تحت تعقيب گماشتگان سلطان محمود, به ناگزير, به زادگاهش برمی گردد. اما, «با موي سپيد و پشت دوتا و گوش سنگين, پسرمرده و تهيدست, بي كس و نوميد و در فشار فقهاي متعصّب حنفي, تا پايان عمر تسليم نمي شود و سر فرود نمي آورد و از عقيدة خويش دست نمي كشد. او مخالف چاپلوسي, مروّج زبان فارسي, پايبندِ تشيّع و دشمن ترك و تازي؛ دو عنصر اشغالگري بود كه پنجه بر گلوي ايران نهاده بودند و اين درست در زماني بود كه تركي از جانب عربي به شاهي ايران رسيده بود و هر دو در غارت ثروت ملل, خاصّه ايرانيان, همداستان بودند و هر سري را كه دربرابر آنان فرود نمي آمد, به خاك ميافكندند» (يادنامه فردوسي, مقاله دكتر احمدعلي رجايي بخارایی). | فردوسي, دردمند و مطرود و تحت تعقيب گماشتگان سلطان محمود<ref>[http://ferdowsitoos.razavichto.ir/FTPHost/1004/filepdf/maghalatferdowsi/zendeghiname-ferdosi.pdf سالهاي آوارگی فردوسی-نوشتۀ مهدي سیدي-pdfصفحه۴۸]</ref>, به ناگزير, به زادگاهش برمی گردد. اما, «با موي سپيد و پشت دوتا و گوش سنگين, پسرمرده و تهيدست, بي كس و نوميد و در فشار فقهاي متعصّب حنفي, تا پايان عمر تسليم نمي شود و سر فرود نمي آورد و از عقيدة خويش دست نمي كشد. او مخالف چاپلوسي, مروّج زبان فارسي, پايبندِ تشيّع و دشمن ترك و تازي؛ دو عنصر اشغالگري بود كه پنجه بر گلوي ايران نهاده بودند و اين درست در زماني بود كه تركي از جانب عربي به شاهي ايران رسيده بود و هر دو در غارت ثروت ملل, خاصّه ايرانيان, همداستان بودند و هر سري را كه دربرابر آنان فرود نمي آمد, به خاك ميافكندند» (يادنامه فردوسي, مقاله دكتر احمدعلي رجايي بخارایی). | ||
فردوسي درسال 411 هجري، به سنّ 83سالگي، در طوس درگذشت. | فردوسي درسال 411 هجري، به سنّ 83سالگي، در طوس درگذشت. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
(مزار فردوسي در طوس در نزديكي مشهد) | (مزار فردوسي در طوس در نزديكي مشهد) | ||
فردوسي، بزرگترين حماسه‌سراي ايران، در آوارگي و در به دري و تنگدستي درگذشت. اما شاهكاري پديدآورد كه زبان فارسي، ايران و خود او را جاودانه كرد. | فردوسي، بزرگترين حماسه‌سراي ايران، در آوارگي و در به دري و تنگدستي درگذشت. | ||
اَلا ای برآورده چرخ بلند | |||
چه داری به پیری مرا مستمند | |||
چو بودم جوان برترم داشتی | |||
به پیری مرا خوار بگذاشتی | |||
به جای عنانم عصا داد سال | |||
پراکنده شد مال و برگشت حال <ref>[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3%DB%8C&SSOReturnPage=Check&Rand=0 زندگینامه فردوسی-سایت «رشد»]</ref> | |||
اما شاهكاري پديدآورد كه زبان فارسي، ايران و خود او را جاودانه كرد. | |||
111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 | 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 | ||