۹۷۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(مقدمه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زمان=مهر۹۵ | |زمان=مهر۹۵ | ||
}} | }} | ||
انتقال اعضای سازمان مجاهدین خلق به آلبانی یکی از مهمترین وقایع در تاریخ سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است، بعد از ۳۰ سال حضور در عراق، اعضای سازمان مجاهدین خلق از نیمه بهمن ۱۳۹۴ تا ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ طی تقریباً ۷ ماه و طی ۵۳ نوبت پرواز به خارج عراق و عمدتاً به آلبانی منتقل شدند، سازمان مجاهدین خلق این انتقال را یک پیروزی نامید، و آن را «[https://www.mojahedin.org/news/204889/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C-(%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF) هجرت بزرگ]» نامگذاری کرد و تأکید کرد که شروع مرحلهی تهاجم است. | |||
سازمان مجاهدین خلق ایران که از سال | پیشینهی این انتقال به سال ۲۰۰۳ بر میگردد، بعد از اشغال عراق توسط نیروهای ائتلاف به فرماندهی آمریکا، حضور اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق در ابهام قرار گرفت، دولت ایران هم فرصت بسیار مناسبی برای دور کردن مجاهدین از مرزهایش بدست آورده بود، لذا از فردای سرنگونی دولت سابق عراق اخراج مجاهدین از عراق را جزو سیاستهایش قرار داد، در آذرماه ۱۳۸۲ به محض این که عبدالعزیز حکیم ریاست شورا حکومتی منحله عراق را به عهده گرفت، حکم اخراج مجاهدین از عراق را به تصویب این شورا رساند، و به مجاهدین سه هفته مهلت داد تا پایان سال میلادی ۲۰۰۳ عراق را ترک کنند. حکمی که توسط پل برمر حاکم مدنی عراق وتو شد. | ||
پیشتر از آن هم مژگان پارسایی مسؤل اول پیشین و جانشین فرمانده کل ارتش آزادیبخش در مذاکرات فشردهای که با ژنرال اودیرنو داشت، به اطلاع وی رساند که مجاهدین هیچ اصراری بر ماندن در خاک عراق ندارند، وی گفت: «شما هواپیما بیاورید ما همین امروز عراق را ترک میکنیم». | |||
اما موضوع در رابطه با مجاهدین بسیار پیچیده بود، سازمان مجاهدین خلق ایران در آن زمان در لیست گروههای تروریستی وزارت خارجه آمریکا و اتحادیه اروپا قرار داشت، هر چند مجاهدین با نبرد حقوقی توانستند از این لیستها بیرون بیایند، اما در آن زمان هیچ کشوری حاضر نبود گروهی را بپذیرد که برچسب تروریسم بر روی آن باشد. | |||
بعد از تحقیقات ۱۶ ماهه ۹ ارگان اطلاعاتی آمریکا از ساکنان اشرف، مقامهای ارشد آمریکا گفتند که در مصاحبههای گسترده مقامهای وزارتخارجه و اداره تحقیقات فدرال (اف.بی.آی) هیچ مبنایی برای متهم کردن هیچیک از اعضای این گروه یافت نشده است. <ref>نیویورک تایمز-۲۷ ژوئیه۲۰۰۴</ref> <ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/news/38387/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%817%D8%A8%D9%87%D9%85%D9%86-1387 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | |||
اما وزارت خارجه آمریکا با بکارگیری واژهی «ساکنان اشرف» یک جدا سازی بین سازمان مجاهدین خلق و ساکنان اشرف ایجاد کرد و با این که هیچ مدرکی دال بر تروریسم بودن سازمان مجاهدین پیدا نکرده بود اما کماکان نام مجاهدین خلق را در لیست تروریستی حفظ کرد که این جابجایی مجاهدین از عراق را بسیار پیچیده میکرد. | |||
تا ژانویه ۲۰۰۹ حفاظت قرارگاه اشرف به عهدهی نیروهای آمریکایی بود، اما از این تاریخ حفاظت اشرف به دولت عراق واگذار شد، امری موجب اعتراض گسترده سازمان مجاهدین قرار گرفت، | |||
کمیته بینالمللی صلیبسرخ نیز طی بیانیهیی تصریح کرد که «به تمام مقامهای مسئول این پرونده، دولتهای آمریکا و عراق، این نکته را متذکر شدهایم که آنها مسئول حفظ جان مجاهدین هستند».<ref>وبسایت [https://www.mojahedin.org/i/ سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> اما نهایتاً آمریکا حفاظت اشرف را به دولت عراق تحویل داد. | |||
تنش و اصطکاک بین سازمان مجاهدین و دولت نوری مالکی که خود را متحد دولت ایران میدانست، از همان ابتدا شروع شد، این تنشها منجر به دو حمله بزرگ به اشرف و یک قتل عام شد. | |||
حمله اول در روزهای ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸ رخ داد که منجر به از دست رفتن جان ۱۱ نفر از اعضای مجاهدین شد، حمله دوم به تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ بوقوع پیوست که در آن ۳۶ نفر از ساکنان اشرف جان باختند. | |||
بعد از این حمله و سلسله حملات دیگر، یونامی و کمیساریای عالی پناهندگان با همکاری دولت آمریکا به دنبال پیدا کردن راهی برای خروج از این بحران بودند، نهایتاً ۲۵ دسامبر ۲۰۱۱، مارتین کوبلر نماینده ویژهی دبیرکل ملل متحد در عراق و رئیس یونامی به نماینده ساکنان اطلاع داد که یادداشت تفاهم (Memorandum of Understanding-MOU) را با مقامات عراقی امضاء کرده است، بر اساس این یادداشت تفاهم ساکنان اشرف به یک محل موقت ترانریت (TTL) منتقل میشدند، در این مکان که کمپ لیبرتی بود، بر اساس این یادداشت تفاهم کمیساریا عالی پناهندگان مصاحبههای خود با ساکنان اشرف برای رفتن به کشور ثالث را شروع میکرد. همزمان هم مانیتورینگهای ملل متحد بصورت ۲۴ ساعت و ۷ روز هفته در کمپ حضور میداشتند. | |||
پیش از انتقال ساکنان اشرف به کمپ لیبرتی، هیلاری کلینتون وزیرخارجهی وقت آمریکا در ۱۰ اسفند۱۳۹۰ در کنگره آمریکا پیشنهاد خروج از لیست تروریستی در مقابل جابهجایی از اشرف به لیبرتی را اعلام کرد و در روز ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲ - ۷ مهر ۱۳۹۱ بعد از یک کارزار گسترده حقوقی این کار عملی شد و نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست گروههای تروریستی حذف شد. | |||
با این که مکان موقت ترانزیت نباید بیش از چند هفته یا چند ماه طول بکشد اما برای مجاهدین ساکن لیبرتی نزدیک به ۵ سال طول کشید. | |||
اولین گروه متشکل از ۴۰۰ نفر از ساکنان اشرف در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۰ وارد لیبرتی شدند، از همان روزهای نخست دولت عراق محاصرهی شدیدی بر کمپ لیبرتی اعمال کرد، علاوه بر این محاصرهی پزشکی و لجستیکی و رسانهای، در این سالیان لیبرتی ۵ نوبت هم با موشک مورد حمله قرار گرفت، که دهها تن جان خود را از دست داده و یا زخمی شدند. مکانی که قرار بود محل ترانزیت موقت مجاهدین باشد، تبدیل به زندان و قتلگاه مجاهدین شده بود. | |||
نام سازمان مجاهدین دیگر در لیست تروریستی نبود، و مانعی برای باز اسکان اعضای سازمان مجاهدین خلق نبود. اما از پیچیدگی این پرونده چیزی کاسته نشده بود، دولت ایران هم با کارهای خود هم در عراق و هم در سطح بینالمللی مانع به نتیجه رسیدن بازاسکان ساکنان لیبرتی میشد. | |||
موشکباران روز ۷ آبان ۱۳۹۴ نشان داد که دولت ایران به کمک نیروهای هم پیمانش در عراق تصمیم گرفته لیبرتی را به طور کامل نابود کند، این موشکباران، هشدار جدی به آمریکا و جامعه جهانی بود که یک قتل عام در لیبرتی در حال بروز است، سازمان مجاهدین در همکاری با کمیساریای عالی پناهندگان و دولت ایالات متحده آمریکا، توانست بدون هیچ حادثهی خاص از عراق خارج شود و به کشورهای مختلف اروپایی و عمدتاً به آلبانی بروند. این انتقال در شهریور ۱۳۹۵ به پایان رسید. | |||
===== '''اشرف: پایانی خونبار''' ===== | ===== '''اشرف: پایانی خونبار''' ===== |
ویرایش