کاربر:Khosro/صفحه تمرین پرویز فنی زاده

نسخهٔ تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۵ توسط Khosro (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''پرویز فنی زاده''' ، (زاده ۷ بهمن‌ماه ۱۳۱۶، تهران – درگذشته ۵ اسفندماه ۱۳۵۸،...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پرویز فنی زاده ، (زاده ۷ بهمن‌ماه ۱۳۱۶، تهران – درگذشته ۵ اسفندماه ۱۳۵۸، تهران) هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون بود. پرویز فنی زاده فارغ‌التحصیل دانشگاه هنرهای دراماتیک بود. او با عده‌ای از دوستانش گروه  تئاتر گل‌سرخ  را تشکیل داد؛ و در سال ۱۳۴۰، عضو  گروه تئاتر پازارگاد شد. پرویز فنی زاده در سال ۱۳۴۵، مشغول به کار در اداره هنرهای دراماتیک و برنامه‌های تئاتر شد؛ و پس از رها کردن کار در روزنامه اطلاعات، به عنوان بازیگر حرفه‌ای تئاتر و تلویزیون، فعالیت هنری خود را ادامه داد. پرویز فنی زاده، طی۲۰ سال کار هنری در بیش از ۱۹ فیلم سینمایی، از جمله تنگسیر و گوزن‌ها و هم‌چنین ۷۰ نمایش، از جمله پهلوان اکبر می‌میرد، نقش بازی کرد. او پس از بازی در دو سریال تلویزیونی سلطان صاحبقران و دایی‌ جان ناپلئون، محبوبیت زیادی در میان مردم به دست آورد. وی هم‌چنین در پنجمین دوره جشنواره سپاس در سال ۱۳۵۲، با بازی در فیلم رگبار جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد. پرویز فنی زاده در پنجم اسفندماه ۱۳۵۸، بر اثر بیماری کزاز در سن ۴۲ سالگی در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت؛ و در آرمستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

تحصیلات و زندگی هنری

پرویز فنی زاده فارغ‌التحصیل دانشگاه هنرهای دراماتیک بود. وی پیش ازفعالیت هنری، مصحح و حروف‌چین روزنامه اطلاعات بود. او در سال ۱۳۳۷، به کلاس‌های هنرهای دراماتیک رفت؛ و با عده‌ای از دوستانش گروه  تئاتر گل‌سرخ  را تشکیل داد. پرویز فنی زاده در در سال ۱۳۴۰، عضو  گروه تئاتر پازارگاد شد؛ و از این پس روزنامه‌ی اطلاعات را رها کرد و فعالیت خود را به عنوان بازیگر حرفه‌ای تئاتر و اجرای نقش‌هایی در کار تلویزیون ادامه داد. پرویز فنی زاده هم‌چنین در سال ۱۳۴۵، مشغول به کار در اداره هنرهای دراماتیک و برنامه‌های تئاتر شد. «سایت سلام سینما»

پرویز فنی‌زاده همیشه دچار کمبودهای مادی و تنگناهای معیشت زندگی بود. او خودش در این باره می‌گوید:

«وقتی جایزه بهترین بازیگر را از دست جوزف لوزی می‌گرفتم؛ داشتم فکر می‌کردم اگر دوستم لباس بهم قرض نمی‌داد، چه‌گونه باید در این مراسم شرکت می‌کردم...»

پرویز فنی زاده ۱۶ سال به‌عنوان بازیگر قراردادی در اداره‌ی تئا‌تر کار می‌کرد؛ و روز خاکسپاری‌اش و بر سر مزارش، حکم رسمی استخدامی او را به دست همسرش دادند. «وبلاگ»

اخراج از اداره تئاتر

پرویز فنی زاده در باره اخراجش از اداره تئاتر می‌گوید:

«بعد از فیلم رگبار مدتی بیکار شدم، چون حرفی زده بودم که مرکز تئاتر را خوش نیامده بود، گفته بودم در مرکز تئاتر در حال پوسیدنم، که عار نیست و راست گفته بودم. اما به هر حال خوشایندشان نبود؛ و به بیکاری منجر شد. من در مقام بازیگر نمی‌توانم خودم تولید کننده باشم و به کارگردانی نیاز دارم که مرا به کار وا دارد.» «وبلاگ»

پرویز فنی زاده از نگاه دیگران

هم‌کاران پرویز فنی زاده می‌گویند که پرویز یک هنرمند مردمی بود. هنرمندی كه تا اعماق جامعه رسوخ كرده بود. شاید هنرمند مردمی در ذهن عموم، مفهومی مجرد باشد؛ ولی رسیدن به این مرحله نیاز به این دارد كه از كوره‌های آزمایش، تنگنا و سختی‌ها، و هم‌چنین بسیاری از دردها و مسائل مردم عبور كرده باشی؛ و این سعادتی است كه نصیب هر هنرمندی نمی‌شود؛ و پرویز فنی زاده این سعادت را پیدا کرده بود.

كار كردن با پروز فنی زاده خیلی آسان و لذت‌بحش بود، با آرامش كارش را انجام می‌داد؛ و هر بار كه تمرین پیشرفت می‌كرد، با خلاقیت‌هایش، همكارانش را آکنده از انرژی می‌ساخت. هیچ‌وقت از نقشی كه به او محول می‌شد گله‌ای نداشت، هم‌چنین هرگز دیده نشد که از كسی بد بگوید. پرویز فنی زاده معتقد بود، مهمترین عامل ترقی و پیش‌رفت كار یك هنرمند عشق است؛ عشق به كاری كه انجام می‌دهد.

زمانی كه فنی زاده در روزنامه‌ی اطلاعات كارگر حروف‌چین بود، بدون آن‌كه مسائل مادی زندگی‌اش را در نظر بگیرد، برای پرداختن به کار تئاتر از محیط كارش فرار می‌كرد؛ و چنین شد كه از روزنامه اطلاعات اخراجش كردند.

هنرپیشه‌ی سرشناس، فرزانه تائیدی در باره‌ی شخصیت پرویز فنی زاده می‌گوید:

«نزدیك به شانزده سال بود كه پرویز فنی زاده را می‌شناختم و در رابطه با كارمان در مجموع می‌توانم بگویم نزدیك به ۲۰ نمایشنامه‌ی صحنه‌ای و تلویزیونی با او كار كردم كه اكثر نمایشنامه‌های تلویزیونی مربوط به زمانی می‌شود كه نمایشنامه‌ها به طور زنده از تلویزیون پخش می‌شد. در نتیجه تنها یادگاری كه از این هم‌كاری‌ها دارم، مقداری عكس است و دنیایی خاطره. تمام لحظات هم‌كاری ما پر از خاطره است. به‌خصوص پشت صحنه تئاتر كه هر بازیگر تئاتری می‌داند كه پشت صحنه دنیایی است پر از صداقت و صمیمت و هیجان.»

یکی دیگر از هم‌کاران او گفته است که اگر پرویز فنی زده اعتیاد هم داشت، این پرویز نبود كه به سمت اعتیاد رفت، بلكه گرفتاری‌های اجتماعی و موقعیت‌های اداری او در آن زمان بودند كه فنی زاده را به آن سمت كشاندند. آدم با پرنسیبی چون پرویز چه‌گونه می‌توانست به اعتیاد كشانده شود؛ و این غیرممكن بود. مگر آن‌كه وی را به این راه كشاندند.

این بیماری کزاز نبود که پرویزفنی‌زاده را از پای درآورد، بلکه او قربانی سیستم غلط فرهنگی شد. این سیستم‌های كثیف هستند كه باعث مرگ  چنین کسانی می‌شوند. پرویز فنی زاده نیازی به تعریف ندارد. احتیاجی نیست كه بگوییم چنین و چنان بود. او فقط انسان بود؛ و هنرمند انسان. «سایت سینما سنتر»

درگذشت پرویز فنی زاده

درباره‌ی چگونگی مرگ پرویز فنی زاده شایعات زیادی رواج دارد. دوستان و نزدیکان فنی زاده، مرگش را به علت زخمی در بدن می‌دانند که منجر به کزاز شد؛ و او را از پای درآورد. گویا به‌خاطر بازی در فیلم اعدامی شرایط نامناسب و غیربهداشتی محل فیلم‌برداری، مشکلی برایش پیش می‌آید که منجر به ایجاد زخم می‌شود. «سایت سینما سنتر»

پرویز فنی زاده در پنجم اسفندماه ۱۳۵۸، بر اثر بیماری کزاز در سن ۴۲ سالگی در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت؛ و در آرمستان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. «سایت نم‌نمک»

پرویز فنی زاده ۴۲ سال عمر کرد. او در آخرین روزهای زندگی‌اش در فیلم اعدامی بازی می کرد؛ اما مرگ وی را مهلت نداد؛ و با مرگش نقش او به رضا کرم رضایی محول شد‌ که شباهت زیادی به پرویز فنی زاده نداشت. «سایت سلام سینما»

بازی‌گر سرشناس محمدعلی کشاورز در باره اعتیاد و مرگ پرویز فنی زاده می‌گوید:

«با پرویز فنی زاده ۲۵ سال دوست و همکار بودم. استعداد نابی بود؛ و من هر بار با او هم‌بازی می‌شدم، چیز جدیدی در بازی‌اش می‌دیدم اما متأسفانه معتاد شد. ده دوازده بار برای ترک در بیمارستان خواباندمش ولی ترک نکرد؛ و در این راه هم درگذشت. هر چه گفتم پرویز جان تو هنرمندی تو برای خودت گنجی هستی گوش نکرد. تا این‌که پس از انقلاب در نیمه‌های بازی در فیلم اعدامی جانش را از دست داد.» «سایت مردم سالاری»

دنیا فنی‌زاده، دختر پرویز فنی زاده نیز هنرمند تئاتر عروسکی بود. وی که عروسک‌گردان کلاه قرمزی، خاله قورباغه و برخی عروسک‌های شهر موش‌ها بود، صبح چهارشنبه ۸ دی‌ماه ۱۳۹۵، در سن ۴۹ سالگی به علت بیماری سرطان در بیمارستانی در تهران در‌گذشت. «سایت رادیو فردا»

آثار پرویز فنی زاده

پرویز فنی زاده، طی۲۰ سال کار هنری در بیش از ۱۹ فیلم سینمایی، از جمله تنگسیر و گوزنها و هم‌چنین ۷۰ نمایش، از جمله پهلوان اکبر می‌میرد، نقش بازی کرد. او پس از بازی در دو سریال تلویزیونی سلطان صاحبقران و دایی‌ جان ناپلئون، محبوبیت زیادی در میان مردم به دست آورد. «سایت تیوال»

نقش در نمایش‌نامه‌ها

پرویز فنی‌زاده در این نمایش‌نامه‌ها نقش بازی کرده است:

در منطقه جنگی

مستأجر

فرانسوا

پرواربندان

وای بر مغلوب

یک نوکر و دو ارباب

‌ حسن کچل

خوشا به حال بردباران

مرده های بی کفن و دفن

باغ وحش شیشه ای

استثنا و قاعده

سرگذشت مرد خسیس

سرباز لاف زن

خبرچین، استحاله

دست بالای دست

جعفرخان از فرنگ برگشته

جایی که صلیب گذاشته اند،

آی بی کلاه آی با کلاه

چوب به دست های ورزیل‌

پست خانه، مترسکی در شب، ق

طار سریع السیرسانتیاگو

مسافران

گرگ ها

شش شخصیت در جست و جوی نویسنده

سینما

استعداد پروزیز فنی زاده در بازیگری او را به سینما کشاند؛ و در فیلم‌های زیر بازی‌گری کرد:

در خشت و آینه (ساخته‌ی ابراهیم گلستانه - ۱۳۴۴)

گاو (داریوش مهرجویی -  ۱۳۴۸)

رگبار (بهرام بیضائی - ۱۳۵۰)

غریبه (شاپور قریب - ۱۳۵۱)

تنگسیر (امیر نادری - ۱۳۵۲)

قربون هرچی خوشگله (نظام فاطمی - ۱۳۵۲)

گوزن‌ها ( مسعود کیمیایی - ۱۳۵۴)

بوف کور (کیومرث درم‌بخش - ۱۳۵۴)

شام آخر (شهیار قنبری - ۱۳۵۵)

جمعه (کامران قدکچیان - ۱۳۵۶)

سرخ پوست‌ها (غلام حسین لطفی - ۱۳۵۷)

باغ بلور (ناصر محمدی - ۱۳۵۷)

قدغن (علیرضا داود نژاد - ۱۳۵۷)

اعدامی (محمد باقر خسروی -۱۳۶۰) «سایت سلام سینما»«سایت سوره سینما»

سریال تلویزیونی

پرویز فنی زاده در پنجمین دوره جشنواره سپاس در سال ۱۳۵۲، با بازی در فیلم رگبار جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد. وی هم‌چنین در دو سریال تلویزیونی دایی جان ناپلئون، ساخته‌ی ناصر تقوایی، در سال ۱۳۵۴، در نقش مش قاسم، و سریال سلطان صاحبقران ساخته‌ی علی حاتمی در سال ۱۳۵۵، در نقش ملیجک، استعداد بالایی از خود نشان داد. «سایت سلام سینما»

منابع: