ابراهیم ذاکری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سیاست‌مدار | نام = ابراهیم ذاکری | تصویر = ذاک8.JPG |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
| زیرنویس          =  
| زیرنویس          =  
}}
}}
ابراهیم ذاکری، معروف به کاک صالح (زاده‌ی ۱۳۲۶، تهران – درگذشته ۲ فروردین ۱۳۸۲، پاریس)، از اعضا '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]]''' و از فرماندهان '''[[ارتش آزادی‌بخش ملی ایران|ارتش آزادیبخش ملی ایران]]'''، و هم‌چنین عضو '''[[شورای ملی مقاومت ایران]]''' بود. ابراهیم ذاکری از مبارزان فعّال جنبش دانشجویی بود؛ و در سال ۱۳۵۲، و ۱۳۵۴، دستگیر و زندانی شد. وی در شهریور ۱۳۵۵، دوباره توسط [[ساواک|'''ساواک''']] شاه دستگیر و این بار به حبس ابد محکوم گردید؛ و سرانجام در آستانه‌ی پیروزی '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' در سال ۱۳۵۷، در شمار آخرین دسته زندانیان سیاسی، توسط توده‌های مردم آزاد شد. ابراهیم ذاکری در اوایل سال ۱۳۵۸، نزدیک به ۲ سال مسئول جنبش ملی مجاهدین در آبادان بود. وی سپس مسئولیت جنبش ملی مجاهدین،مرکز خوزستان- را در اهواز به عهده گرفت. او هم‌چنین در نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در سال ۱۳۵۸، کاندیدای مجاهدین خلق از آبادان بود. ابراهیم ذاکری در اواخر اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۱، به استان کردستان اعزام شد؛ و پس از مدتی فرماندهی سیاسی ـ نظامی سازمان مجاهدین خلق در کردستان و سپس نمایندگی مسئول شورای ملی مقاومت در منطقه کردستان را به عهده گرفت. او در تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، نقش برجسته‌ای داشت. وی در عملیات‌های پیرانشهر، [[عملیات آفتاب|'''آفتاب''']]، [[عملیات چلچراغ|'''چلچراغ''']] و [[عملیات فروغ جاویدان|'''فروغ جاویدان''']]، به عنوان عضو ستاد فرماندهی ارتش آزادیبخش، نقش مهم و مؤثری ایفا نمود. ابراهیم ذاکری در سال ۱۳۷۱، به عضویت شورای ملی مقاومت ایران درآمد؛ و در سال ۱۳۷۲، مسئولیت کمیسیون امنیت و ضدتروریسم این شورا را به عهده گرفت. ابراهیم ذاکری که ۱۲ سال به بیماری سرطان مبتلا بود، سرانجام در روز دوم فروردین‌ماه ۱۳۸۲، در بیمارستان انستیتو کوری پاریس چشم از جهان فروبست.  
ابراهیم ذاکری، معروف به کاک صالح (زاده‌ی ۱۳۲۶، تهران – درگذشته ۲ فروردین ۱۳۸۲، پاریس)، از اعضا '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]]''' و از فرماندهان '''[[ارتش آزادی‌بخش ملی ایران|ارتش آزادیبخش ملی ایران]]'''، و هم‌چنین عضو '''[[شورای ملی مقاومت ایران]]''' بود. ابراهیم ذاکری پیش از انقلاب از مبارزان فعّال جنبش دانشجویی بود؛ او در سال ۱۳۵۲، و ۱۳۵۴، دستگیر و زندانی شد. ابراهیم ذاکری در شهریور ۱۳۵۵، دوباره توسط [[ساواک|'''ساواک''']] شاه دستگیر و این بار به حبس ابد محکوم گردید. او سرانجام در آستانه‌ی پیروزی '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' در سال ۱۳۵۷، در شمار آخرین دسته زندانیان سیاسی، توسط توده‌های مردم آزاد شد. ابراهیم ذاکری در اوایل سال ۱۳۵۸، نزدیک به ۲ سال مسئول جنبش ملی مجاهدین در آبادان بود. وی سپس مسئولیت جنبش ملی مجاهدین،مرکز خوزستان- را در اهواز به عهده گرفت. او هم‌چنین در نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در سال ۱۳۵۸، کاندیدای مجاهدین خلق از آبادان بود. ابراهیم ذاکری در اواخر اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۱، به استان کردستان اعزام شد؛ و پس از مدتی فرماندهی سیاسی ـ نظامی سازمان مجاهدین خلق در کردستان و سپس نمایندگی مسئول شورای ملی مقاومت در منطقه کردستان را به عهده گرفت. او در تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، نقش برجسته‌ای داشت. وی در عملیات‌های پیرانشهر، [[عملیات آفتاب|'''آفتاب''']]، [[عملیات چلچراغ|'''چلچراغ''']] و [[عملیات فروغ جاویدان|'''فروغ جاویدان''']]، به عنوان عضو ستاد فرماندهی ارتش آزادیبخش، نقش مهم و مؤثری ایفا نمود. ابراهیم ذاکری در سال ۱۳۷۱، به عضویت شورای ملی مقاومت ایران درآمد. او در سال ۱۳۷۲، مسئولیت کمیسیون امنیت و ضدتروریسم این شورا را به عهده گرفت. ابراهیم ذاکری که ۱۲ سال به بیماری سرطان مبتلا بود، سرانجام در روز دوم فروردین‌ماه ۱۳۸۲، در بیمارستان انستیتو کوری پاریس چشم از جهان فروبست.  


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
خط ۳۷: خط ۳۷:
== فعالیت‌ها پس از انقلاب ضدسلطنت ==
== فعالیت‌ها پس از انقلاب ضدسلطنت ==
[[پرونده:ذاک3.JPG|بندانگشتی|239x239پیکسل|ابراهیم ذاکری]]
[[پرونده:ذاک3.JPG|بندانگشتی|239x239پیکسل|ابراهیم ذاکری]]
ابراهیم ذاکری در اوایل سال ۱۳۵۸، جهت برپایی جنبش ملی مجاهدین عازم شهر آبادان شد؛ و نزدیک به ۲ سال مسئول جنبش ملی مجاهدین در این شهر بود. وی سپس مسئولیت جنبش ملی مجاهدین،مرکز خوزستان- را در اهواز به عهده گرفت. ابراهیم ذاکری در نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در سال ۱۳۵۸، کاندیدای مجاهدین خلق از آبادان بود؛ و با وجود این‌که تقلّبات گسترده‌ای برای جلوگیری از ورود مجاهدین به مجلس در جریان بود، سران حکومت قادر به پوشناندن محبوبیت او در بین مردم نشدند و به ناگزیر نامش را پس از نام نفرات انتخاب شده‌ی خودشان در آبادان اعلام کردند.
ابراهیم ذاکری در اوایل سال ۱۳۵۸، جهت برپایی جنبش ملی مجاهدین عازم شهر آبادان شد؛ و نزدیک به ۲ سال مسئول جنبش ملی مجاهدین در این شهر بود. وی سپس مسئولیت جنبش ملی مجاهدین،مرکز خوزستان- را در اهواز به عهده گرفت. ابراهیم ذاکری در نخستین انتخابات مجلس شورای ملی در سال ۱۳۵۸، کاندیدای مجاهدین خلق از آبادان بود؛ و با وجود این‌که تقلّبات گسترده‌ای برای جلوگیری از ورود مجاهدین به مجلس در جریان بود، به دلیل کثرت آراء قادر به حذف او نشدند و نامش را پدر آبادان اعلام کردند هر چند مجددا اجازه‌ی ورود به مجلس را به وی ندادند.


ابراهیم ذاکری در سال‌های ۱۳۵۹، و ۱۳۶۰، فعالیت‌های خود را در تهران و ازجمله در بخش سازمان ادامه داد. در اواخر اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۱، به استان کردستان اعزام شد؛ و پس از مدتی فرماندهی سیاسی ـ نظامی [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] در کردستان و سپس نمایندگی مسئول [[شورای ملی مقاومت ایران|شورای ملی مقاومت]] در منطقه کردستان را به عهده گرفت. پس از عزیمت مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت به عراق، نقش برجسته‌ای را پیش از تاٌسیس ارتش آزادی‌بخش ملی ایران و پس از آن در مراحل قوام و دوام و در ارتقای سازمان رزم ارتش آزادیبخش ملی ایفا کرد. پیش از تأسیس ارتش آزادیبخش ملی، در سازمان دادن گردان‌ها و نیروهای آزادیبخش در منطقه مرزی بسیار فعالیت کرد و در مقطع تاٌسیس ارتش آزادیبخش نقشی برجسته و مهمی داشت؛ و در قدم بعد، فرماندهی نیروهای ارتش آزادیبخش در منطقه‌ی شمال را عهده‌دار شد و سلسله عملیات‌هایی مانند عملیات پیرانشهر را علیه پاسداران نظام جمهوری اسلامی فرماندهی نمود. در مراحل بعد، ازجمله در '''[[عملیات آفتاب]]''' و '''[[عملیات چلچراغ]]'''، به عنوان عضو ستاد فرماندهی ارتش آزادیبخش، نقش مهم و مؤثری ایفا نمود. در '''[[عملیات فروغ جاویدان]]'''، فرماندهی محور جلودار به عهده‌ی ابراهیم ذاکری بود. در این عملیات در تنگه چهارزبر هدف گلوله‌های پاسداران قرارگرفت و به سختی مجروح شد؛ اما با همان وضعیت به نبرد ادامه داد. ابراهیم ذاکری در سال‌های پس از فروغ جاویدان در معاونت آموزش و دیگر ارگان‌های ستادی ارتش آزادیبخش نقش ویژه‌ای داشت. به خاطر عواطف انقلابی و صمیمیتش با رزمندگان و فرماندهان ارتش آزادیبخش، در میان آن‌ها به کاک صالح معروف شده بود.<ref name=":2">[https://www.iranncr.org/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/447-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%DA%A9-%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD یادنامه ابراهیم ذاکری (کاک صالح) - سایت شورای ملی مقاومت ایران]</ref> مجاهدین، مردم و رزمندگان کردستان این نام را در دوران نبردهای رزمندگان مجاهد در کردستان بر او نهاده بودند و تا پایان زندگی‌اش با وی همراه شد.<ref name=":1" />  
ابراهیم ذاکری در سال‌های ۱۳۵۹، و ۱۳۶۰، فعالیت‌های خود را در تهران و ازجمله در بخش سازمان ادامه داد. در اواخر اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۱، به استان کردستان اعزام شد؛ و پس از مدتی فرماندهی سیاسی ـ نظامی [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] در کردستان و سپس نمایندگی مسئول [[شورای ملی مقاومت ایران|شورای ملی مقاومت]] در منطقه کردستان را به عهده گرفت. پس از سفر مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت به عراق، نقش برجسته‌ای را پیش از تأسیس ارتش آزادی‌بخش ملی ایران و پس از آن در مراحل آموزش و رشد ساختار ارتش آزادیبخش ملی ایفا کرد. پیش از تأسیس ارتش آزادیبخش ملی، در سازمان دادن گردان‌ها و نیروهای آزادیبخش در منطقه مرزی فعالیت کرد و در مقطع تآسیس ارتش آزادیبخش از فرماندهان آن بود. ابراهیم ذاکری پس از آن فرماندهی نیروهای ارتش آزادیبخش در منطقه‌ی شمال را عهده‌دار شد و سلسله عملیات‌هایی مانند عملیات پیرانشهر را علیه پاسداران نظام جمهوری اسلامی فرماندهی نمود. در مراحل بعد، ازجمله در '''[[عملیات آفتاب]]''' و '''[[عملیات چلچراغ]]'''، عضو ستاد فرماندهی ارتش آزادیبخش، بود. در '''[[عملیات فروغ جاویدان]]'''، فرماندهی محور جلودار به عهده‌ی ابراهیم ذاکری بود. ابراهیم ذاکری در این عملیات در تنگه چهارزبر هدف گلوله‌های پاسداران قرارگرفت و به سختی مجروح شد؛ اما با همان وضعیت به نبرد ادامه داد. ابراهیم ذاکری در سال‌های پس از فروغ جاویدان در معاونت آموزش و دیگر ارگان‌های ستادی ارتش آزادیبخش نقش ویژه‌ای داشت. او به دلیل محبوبیت میان رزمندگان ارتش آزادی‌بخش در میان آن‌ها به کاک صالح معروف شده بود.<ref name=":2">[https://www.iranncr.org/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/447-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%D8%B0%D8%A7%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%DA%A9-%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD یادنامه ابراهیم ذاکری (کاک صالح) - سایت شورای ملی مقاومت ایران]</ref> مجاهدین، مردم و رزمندگان کردستان این نام را در دوران نبردهای رزمندگان مجاهد در کردستان بر او نهاده بودند و تا پایان زندگی‌اش او را به همین نام صدا می‌کردند.<ref name=":1" />  


== عوضویت در شورای ملی مقاومت ایران ==
== عوضویت در شورای ملی مقاومت ایران ==
خط ۵۰: خط ۵۰:
== بیماری و درگذشت ==
== بیماری و درگذشت ==
[[پرونده:ذاکر1.JPG|بندانگشتی|258x258پیکسل|مراسم تشییع و خاکسپاری ابراهیم ذاکری]]
[[پرونده:ذاکر1.JPG|بندانگشتی|258x258پیکسل|مراسم تشییع و خاکسپاری ابراهیم ذاکری]]
ابراهیم ذاکری ۱۲ سال مبتلا به بیماری سرطان بود؛ اما این بیماری نتوانست مانع مبارزه و فعالیت‌های او شود؛ و تا آخرین لحظات حیات، به مبارزه‌ی خود ادامه داد. سرانجام در روز دوم فروردین‌ماه ۱۳۸۲، مجاهد خلق ابراهیم ذاکری، مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، در بیمارستان انستیتو کوری پاریس چشم از جهان فروبست.  
ابراهیم ذاکری ۱۲ سال مبتلا به بیماری سرطان بود؛ اما در تمام این مدت همچنان در مسئولیت‌های خود ایفای نقش نمود. سرانجام در روز دوم فروردین‌ماه ۱۳۸۲، او سرانجام در بیمارستان انستیتو کوری پاریس چشم از جهان فروبست.  


مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر او در روز ۸ فروردین ۱۳۸۲، با شرکت هزاران تن از هم‌وطنان در ''پرلاشز'' پاریس برگزار شد. در این مراسم شماری از اعضای شورای ملی مقاومت و مسئولان کمیسیون‌های این شورا و شماری از شورای رهبری و مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران شرکت داشتند، و سخنرانی‌هایی ایرادکردند. هم‌چنین شماری از شخصیت‌های فرانسوی مانند اسقف گایو، کشیش مترقی فرانسوی، و پیربِرسی، از شخصیت‌های مدافع حقوق بشر فرانسه شرکت و سخنرانی کردند.  
مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر او در روز ۸ فروردین ۱۳۸۲، با شرکت هزاران تن از هواداران مجاهدین خلق در ''پرلاشز'' پاریس برگزار شد. در این مراسم شماری از اعضای شورای ملی مقاومت و مسئولان کمیسیون‌های این شورا و شماری از شورای رهبری و مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران شرکت داشتند، و سخنرانی‌هایی ایراد کردند. هم‌چنین شماری از شخصیت‌های فرانسوی مانند اسقف گایو، کشیش مترقی فرانسوی، و پیربِرسی، از شخصیت‌های مدافع حقوق بشر فرانسه شرکت و سخنرانی کردند.  


در این مراسم پیام‌های مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت، و مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت قرائت شد. تعدادی از هم‌رزمانش نیز در بزرگداشت وی سخنرانی کردند.<ref name=":2" />  
در این مراسم پیام‌های مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت، و مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت قرائت شد. تعدادی از هم‌رزمانش نیز در بزرگداشت وی سخنرانی کردند.<ref name=":2" />  
خط ۶۱: خط ۶۱:


=== پیام مسعود رجوی ===
=== پیام مسعود رجوی ===
[[پرونده:ذاک01.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|پیام مسعود رجوی به مناسبت درگذشت ابراهیم ذاکری]]
پیام '''[[مسعود رجوی]]'''، مسئول شورای ملی مقاومت نیز در مراسم خاکسپاری ابراهیم ذاکری قرائت شد که در بخشی از این پیام آمده‌است:<blockquote>«سردار قهرمان جاودانه شد. سردار رشید و پیشتاز ارتش آزادی در عملیات بزرگ فروغ جاویدان و مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، برادر قهرمان و مجاهدم ابراهیم ذاکری (کاک صالح) پس از دوازده سال مبارزه و مقاومت بی‌امان در برابر بیماری، بعد از ظهر امروز [دوم فروردین ماه ۱۳۸۲] در بیمارستان ''پیر و ماری کوری'' پاریس درگذشت و به جاودانه فروغ‌ها پیوست. راستی که او اسطوره مقاومت و پاکبازی و نمونه مجاهدت و پرهیزگاری بود و در بستر بیماری نیز هم‌چون صحنه‌های نبرد و اتاق‌های شکنجه، اراده آهنین و عزم پولادین داشت… زبانم از توصیف فضیلت‌های او که بسیار مورد علاقه و اعتماد '''پدر طالقانی''' هم بود، عاجز است. از شکنجه‌گاه و زندان تا نقشی که در قیام ۲۲بهمن در تهران ایفا کرد و از مسئولیت‌های مختلفش در تأسیس مراکز مجاهدین در آبادان و اهواز و کردستان و تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، در همه جا از خود اراده و ایمان، پشتکار و شور و شوق می‌پراکند و آدمی را بی‌اختیار مجذوب خود می‌کرد. از آن سو، دشمن و مزدورانش از او وحشت داشتند؛ و با تیزترین زبان‌های لجن‌آلود بر او می‌تاختند. در یک کلام تمام دوره مبارزاتی و حرفه‌ای ۳۱ساله او درسی و سرمشقی برای جوانان این مرز و بوم و مایه مباهات ملت و مقاومت ایران است… درگذشت سردار قهرمان، مجاهد خلق ابراهیم ذاکری را به مردم ایران و رئیس جمهور برگزیده مقاومت، به شورای ملی مقاومت ایران و ارتش آزادیبخش ملی  و به خصوص فرزند مجاهدش در ارتش آزادی تسلیت می گویم. خوشا به سرفرازی و مقام والای سردار جاودانه فروغ‌ها. سلام خدا و خلق در زنجیر و همه مبارزان و مجاهدان آزادی ایران بدرقه راه پرفروغش باد.»<ref name=":2" /> </blockquote>
پیام '''[[مسعود رجوی]]'''، مسئول شورای ملی مقاومت نیز در مراسم خاکسپاری ابراهیم ذاکری قرائت شد که در بخشی از این پیام آمده‌است:<blockquote>«سردار قهرمان جاودانه شد. سردار رشید و پیشتاز ارتش آزادی در عملیات بزرگ فروغ جاویدان و مسئول کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، برادر قهرمان و مجاهدم ابراهیم ذاکری (کاک صالح) پس از دوازده سال مبارزه و مقاومت بی‌امان در برابر بیماری، بعد از ظهر امروز [دوم فروردین ماه ۱۳۸۲] در بیمارستان ''پیر و ماری کوری'' پاریس درگذشت و به جاودانه فروغ‌ها پیوست. راستی که او اسطوره مقاومت و پاکبازی و نمونه مجاهدت و پرهیزگاری بود و در بستر بیماری نیز هم‌چون صحنه‌های نبرد و اتاق‌های شکنجه، اراده آهنین و عزم پولادین داشت… زبانم از توصیف فضیلت‌های او که بسیار مورد علاقه و اعتماد '''پدر طالقانی''' هم بود، عاجز است. از شکنجه‌گاه و زندان تا نقشی که در قیام ۲۲بهمن در تهران ایفا کرد و از مسئولیت‌های مختلفش در تأسیس مراکز مجاهدین در آبادان و اهواز و کردستان و تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران، در همه جا از خود اراده و ایمان، پشتکار و شور و شوق می‌پراکند و آدمی را بی‌اختیار مجذوب خود می‌کرد. از آن سو، دشمن و مزدورانش از او وحشت داشتند؛ و با تیزترین زبان‌های لجن‌آلود بر او می‌تاختند. در یک کلام تمام دوره مبارزاتی و حرفه‌ای ۳۱ساله او درسی و سرمشقی برای جوانان این مرز و بوم و مایه مباهات ملت و مقاومت ایران است… درگذشت سردار قهرمان، مجاهد خلق ابراهیم ذاکری را به مردم ایران و رئیس جمهور برگزیده مقاومت، به شورای ملی مقاومت ایران و ارتش آزادیبخش ملی  و به خصوص فرزند مجاهدش در ارتش آزادی تسلیت می گویم. خوشا به سرفرازی و مقام والای سردار جاودانه فروغ‌ها. سلام خدا و خلق در زنجیر و همه مبارزان و مجاهدان آزادی ایران بدرقه راه پرفروغش باد.»<ref name=":2" /> </blockquote>


== منابع: ==
== منابع: ==
<references />
<references />