۹۷۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
== صحبت محمدرضا شفیعی کدکنی درمورد کریم‌پور == | == صحبت محمدرضا شفیعی کدکنی درمورد کریم‌پور == | ||
شفیعی کدکنی در مورد کریم‌پور شیرازی می‌نویسد: <blockquote>«در میهن ما، انسان های بزرگی زیسته‌اند که هر یک به خاطر رفاه و آزادی مردم وطنشان، با قلم و اندیشه به پیکار استبداد رفته و در آتش نامردمی ها سوخته اند. یکی از آنها امیر مختار کریم‌پور شیرازی، شاعر و مدیر شجاع و مبارز روزنامه ی شورش بود که جان خود را در ۳۲ سالگی در پای قلم و آرمانش از دست داد.»</blockquote>شفیعی‌کدکنی شعری هم در سوگ کریم‌پور شیرازی سرود: | شفیعی کدکنی در مورد کریم‌پور شیرازی می‌نویسد: <blockquote>«در میهن ما، انسان های بزرگی زیسته‌اند که هر یک به خاطر رفاه و آزادی مردم وطنشان، با قلم و اندیشه به پیکار استبداد رفته و در آتش نامردمی ها سوخته اند. یکی از آنها امیر مختار کریم‌پور شیرازی، شاعر و مدیر شجاع و مبارز روزنامه ی شورش بود که جان خود را در ۳۲ سالگی در پای قلم و آرمانش از دست داد.»</blockquote>شفیعی‌کدکنی شعری هم در سوگ کریم‌پور شیرازی سرود: | ||
{{شعر|نستعلیق}} | |||
چه پر خون نوشتند اين سرگذشت | {{ب|چه پر خون نوشتند اين سرگذشت|دلی کو کزين غصه پر خون نگشت؟}} | ||
{{ب|خردمند ديرينه خوش می گريست|اگر مرگ داد است بيداد چيست؟}}<ref>وبسایت [https://news.gooya.com/culture/archives/058187.php گویا نیوز] </ref> | |||
خردمند ديرينه خوش می گريست | {{پایان شعر}} | ||
== شعری از کریم‌پور شیرازی برای روز ۳۰ تیر ۱۳۳۱ == | == شعری از کریم‌پور شیرازی برای روز ۳۰ تیر ۱۳۳۱ == | ||
امیر مختار کریم‌پور شیرازی پس از واقعه ۳۰ تیر ۱۳۳۱ شعری در وصف آن روز و جان‌باختگان آن روز نوشت<blockquote>ای شهیدی که بخون خفته و گلگون کفنی ای عزیزی که بخون غرقه ز عشق وطنی</blockquote><blockquote>ای جوانی که در آزادی ایران عزیز چهره گلگونی و خندانی و خونین کفنی</blockquote><blockquote>ای حبیبی که به آزادگی و جانبازی شهره شد نام بلند تو بهر انجمنی</blockquote><blockquote>ای وطن خواه شریفی که نبودت ز وطن بهره جز تیر جفائی و کهن پیرهنی</blockquote><blockquote>ای هزاران که بخون گشته پر و بال تو غرق از سیه کاری و خونخواری پیر زغنی</blockquote><blockquote>ای جوانی که ز خون دل مردانه تو گشته سیراب و برومند درخت کهنی</blockquote><blockquote>ای پریچهره عزیزی که در ایام شباب خفته در خاک ز بیداد پلید اهرمنی</blockquote><blockquote>ای شهیدی که دم مرگ نوشتی بر خاک «پیشوا زنده و جاوید» ز خون بدنی</blockquote><blockquote>جامه غرقه بخون تو چو شد پرچم دوست خصم دانست که تو کاوه لشگر شکنی</blockquote><blockquote>سر و جان در پی جانان بگرفتی بر کف تا نگویند که عاشق نئی و لاف زنی</blockquote><blockquote>جان شیرین بنهادی بسر عشق وطن تا که پرویز بداند تو همان کوه کنی</blockquote><blockquote>سر قدم کردی و سینه سپر تیر بلا تا صف خصم بداند که تو روئینه تنی</blockquote><blockquote>سینه چاک ترا دید چو مادر خندید پدری گفت بنازم که تو فرزند منی</blockquote><blockquote>نازم آن لحظه که خونین دهنت خندان بود تانگویند که گریانی و خونین دهنی</blockquote><blockquote>نازم آن غیرت و آن همت و آن عزم بلند که جز ایران بدم مرگ نگفتی سخنی</blockquote><blockquote>ای بخون خفته شهیدان بشما باد سلام ای کفن پوش عزیزان بشما باد سلام <ref>وبسایت [https://news.gooya.com/culture/archives/058187.php گویا نیوز]</ref></blockquote> | امیر مختار کریم‌پور شیرازی پس از واقعه ۳۰ تیر ۱۳۳۱ شعری در وصف آن روز و جان‌باختگان آن روز نوشت<blockquote>ای شهیدی که بخون خفته و گلگون کفنی ای عزیزی که بخون غرقه ز عشق وطنی</blockquote><blockquote>ای جوانی که در آزادی ایران عزیز چهره گلگونی و خندانی و خونین کفنی</blockquote><blockquote>ای حبیبی که به آزادگی و جانبازی شهره شد نام بلند تو بهر انجمنی</blockquote><blockquote>ای وطن خواه شریفی که نبودت ز وطن بهره جز تیر جفائی و کهن پیرهنی</blockquote><blockquote>ای هزاران که بخون گشته پر و بال تو غرق از سیه کاری و خونخواری پیر زغنی</blockquote><blockquote>ای جوانی که ز خون دل مردانه تو گشته سیراب و برومند درخت کهنی</blockquote><blockquote>ای پریچهره عزیزی که در ایام شباب خفته در خاک ز بیداد پلید اهرمنی</blockquote><blockquote>ای شهیدی که دم مرگ نوشتی بر خاک «پیشوا زنده و جاوید» ز خون بدنی</blockquote><blockquote>جامه غرقه بخون تو چو شد پرچم دوست خصم دانست که تو کاوه لشگر شکنی</blockquote><blockquote>سر و جان در پی جانان بگرفتی بر کف تا نگویند که عاشق نئی و لاف زنی</blockquote><blockquote>جان شیرین بنهادی بسر عشق وطن تا که پرویز بداند تو همان کوه کنی</blockquote><blockquote>سر قدم کردی و سینه سپر تیر بلا تا صف خصم بداند که تو روئینه تنی</blockquote><blockquote>سینه چاک ترا دید چو مادر خندید پدری گفت بنازم که تو فرزند منی</blockquote><blockquote>نازم آن لحظه که خونین دهنت خندان بود تانگویند که گریانی و خونین دهنی</blockquote><blockquote>نازم آن غیرت و آن همت و آن عزم بلند که جز ایران بدم مرگ نگفتی سخنی</blockquote><blockquote>ای بخون خفته شهیدان بشما باد سلام ای کفن پوش عزیزان بشما باد سلام <ref>وبسایت [https://news.gooya.com/culture/archives/058187.php گویا نیوز]</ref></blockquote> | ||