امیرپرویز پویان: تفاوت میان نسخه‌ها

امیرپرویز پویان (زاده ۲۵ شهریو ۱۳۲۵ -ـ  تهران)، از چهره‌های برجسته‌ی جنبش چپ نوین ایران و از بنیان‌گذاران [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران]] بود. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به اتمام رساند. امیرپرویز پویان از محافل سیاسی مذهبی وارد عرصه سیاست شد؛ و در [[جبهه ملی ایران|جبهه ملی]] فعالیت داشت. امیرپرویز پویان مدرک دیپلم خود را در سال ۱۳۴۴، در مشهد اخذ کرد و در پایان همین سال راهی تهران شد و در همین زمان روند تغییر اندیشه‌های او مدتی بود که آغاز شده بود.  ورود امیرپرویز پویان به دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران روند تغییر ایدئولوژی در اندیشه‌های او را سرعت بخشید.  پویان پس از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، از اسلام‌گرایان و گروه‌های مذهبی به خاطر بی عملی فاصله گرفت که نهایتاً به چرخش ایدئولوژیک او منجر شد. سرانجام خانه‌ی تیمی امیرپرویز پویان در سوم  خرداد  ۱۳۵۰، توسط [[ساواک]] شاه محاصره شد و پس از مدتی درگیری، پویان و یارانش به شهادت رسیدند. مهم‌ترین اثری  که از امیرپرویز پویان به‌جا مانده است، جزوه‌ی «ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا» است.