۸٬۶۴۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۵۴: | خط ۶۵۴: | ||
۲۷-همبستگی برای حقوق بشر در ایران (کلگری) | ۲۷-همبستگی برای حقوق بشر در ایران (کلگری) | ||
== بیانیه ما نویسندهایم == | |||
کانون نویسندگان ایران در پاییز ۱۳۷۳ بیانیهای را منتشر کرد که در آن ضمن اعتراض به فضای سرکوب و خفقان در جامعه خواهان آزادیهای دموکراتیک شده بود. | |||
ما نویسندهایم<blockquote>«مسائلی كه در تاریخ معاصر در جامعه ما و جوامع دیگر پدید آمده، تصویری را كه دولت و بخشی از جامعه و حتا برخی از نویسندگان از نویسنده دارند، مخدوش كرده است؛ و درنتیجه هویت نویسنده و ماهیت اثرش و همچنین حضور جمعی نویسندگان دستخوش برخوردهای نامناسب شده است. از این رو ما نویسندگان ایران وظیفهی خود میدانیم برای رفع هرگونه شبهه و توهم، ماهیت كار فرهنگی و علت حضور جمعی خود را تبیین كنیم. ما نویسندهایم، یعنی احساس و تخیل و اندیشه و تحقیق خود را به اشكال مختلف مینویسیم و منتشر می كنیم. حق طبیعی و اجتماعی و مدنی ماست كه نوشتهمان - اعم از شعر یا داستان، نمایشنامه یا فیلمنامه، تحقیق یا نقد، و نیز ترجمهی آثار دیگر نویسندگان جهان - آزادانه و بی هیچ مانعی به دست مخاطبان برسد. ایجاد مانع در راه نشر این آثار، به هر بهانهای، در صلاحیت هیچ كس یا هیچ نهادی نیست. اگرچه پس از نشر، راه قضاوت و نقد آزادانه دربارهی آنها بر همگان گشوده است. هنگامی كه مقابله با موانع نوشتن و اندیشیدن از توان و امكان فردی ما فراتر میرود، ناچاریم به صورت جمعی - صنفی با آن روبهرو شویم، یعنی برای تحقق آزادی اندیشه و بیان و نشر و مبارزه با سانسور، به شكل جمعی بكوشیم، به همین دلیل معتقدیم: حضور جمعی ما، با هدف تشكل صنفی نویسندگان ایران متضمن استقلال فردی ماست. زیرا نویسنده در چگونگی خلق اثر، نقد و تحلیل دیگران، و بیان معتقدات خویش، باید آزاد باشد. هماهنگی و همراهی او در مسائل مشترك اهل قلم به معنای مسؤولیت او در برابر مسائل فردی ایشان نیست. همچنانكه مسؤولیت اعمال و افكار شخصی یا سیاسی یا اجتماعی هر فرد بر عهدهی خود اوست. با این همه، غالبا نویسنده را، نه به عنوان نویسنده، بلكه به ازای نسبتهای فرضی یا وابستگیهای محتمل به احزاب یا گروهها یا جناحها میشناسند و بر این اساس دربارهی او داوری میكنند. درنتیجه حضور جمعی نویسندگان در یك تشكل صنفی - فرهنگی نیز در عدد احزاب یا گرایشهای سیاسی قلمداد میشود. دولتها و نهادها و گروههای وابسته به آنها نیز بنا به عادت، اثر نویسنده را به اقتضای سیاست و مصلحت روز میسنجند و با تفسیرهای دلبخواه، حضور جمعی نویسندگان را به گرایشهای ویژهی سیاسی خود یا توطئههای داخل و خارج نسبت میدهند. حتا بعضی افراد، نهادها و گروههای وابسته، همان تفسیرها و تعبیرهای خودساخته را مبنای اهانت و تحقیر و تهدید میكنند. از این رو تاكید میكنیم كه هدف اصلی ما از میان برداشتن موانع راه آزادی اندیشه و بیان و نشر است و هرگونه تعبیر دیگری از این هدف، نادرست است و مسؤول آن صاحب همان تعبیر است. مسؤولیت هر نوشتهای با همان كسی است كه آن را آزادانه مینویسد و امضا میكند. پس مسؤولیت آنچه در داخل یا خارج از كشور به امضای دیگران، در موافقت یا مخالفت با ما نویسندگان ایران منتشر میشود، فقط به عهدهی همان امضاكنندگان است. بدیهی است كه حق تحلیل و بررسی هر نوشتهای برای همگان محفوظ است، و نقد آثار نویسندگان لازمهی اعتلای فرهنگ ملی است، اما تجسس در زندگی خصوصی نویسنده به بهانهی نقد آثارش، تجاوز به حریم اوست و محكوم شناختن او به دستاویزهای اخلاقی و عقیدتی، خلاف دموكراسی و شؤون نویسندگی است. همچنانكه دفاع از حقوق انسانی و مدنی هر نویسنده نیز در هر شرایطی وظیفهی صنفی نویسندگان است. حاصل آنكه؛ حضور جعمعی ما ضامن استقلال فردی ماست، و اندیشه و عمل خصوصی هر فرد به جمع نویسندگان ربطی ندارد. این یعنی نگرش دموكراتیك به یك تشكل صنفی مستقل. پس اگرچه توضیح واضحات است، باز میگوییم؛ ما نویسندهایم. ما را نویسنده ببینید و حضور جمعی ما را حضور صنفی نویسندگان بشناسید.</blockquote><blockquote>پاییز ۱۳۷۳</blockquote><blockquote></blockquote><blockquote>طی ۴ سال ۱۸ نفر از امضا کنندگان نامه مورد سوءقصد قرار گرفتند. تعدادی به بهانههای مختف تحت پیگرد قضایی قرار گرفتند و بسیاری مجبور به جلای وطن شدند.</blockquote><blockquote>"میتوان با قطعیت گفت كه این نامه حالا دیگر خود یك سند تاریخی است و نشان میدهد عمدهی نویسندگان این مملكت در برههای از تاریخ ناچار بودهاند همچون یك موضوع مقدس از امر نوشتن دفاع كنند".</blockquote><blockquote>که ماهمچنان می نویسیم </blockquote> | |||
== گزارش خاکسپاری بکتاش آبتین == | == گزارش خاکسپاری بکتاش آبتین == |
ویرایش