جامعه بی‌طبقه توحیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جامعه بی‌طبقه توحیدی'''، نام آرمان‌شهری است که مجاهدین خلق آن‌را ترسیم می‌کنند. جامعه بی طبقه توحیدی، جامعه‌ای خالی از هرگونه استثمار و بهره‌کشی است. مجاهدین معتقدند برآیند حرکت جهان در مسیر تکاملی خود به سمت تحقق چنین جامعه‌ای است. تفاوت این آرمان‌شهر به رغم وجود عبارت بی‌طبقه با آنچه مارکسیست‌ها به آن معتقدند در واژهٔ «توحیدی» است. از نظر سازمان مجاهدین خلق برابری و عدالت تنها در سایهٔ ایدئولوژی توحید متجلی خواهد شد. ازین منظر، آنها جامعهٔ آرمانی را جامعه‌ای می‌دانند که در آن علاوهٔ بر نفی استثمار طبقاتی، ارزش‌های توحیدی که ناظر بر یگانگی انسان با خویش، پیرامون خویش و پروردگارخویش می‌باشد نیز محقق شود.

 

مرحلهٔ تکامل معدنی

 

مرحلهٔ تکامل آلی

مرحلهٔ تکامل زیستی یا بیولوژیک

 

مرحلهٔ تکامل اجتماعی

 

===== زمان مراحل تکاملی =====

===== سرعت تکامل در مرحلهٔ تکامل اجتماعی =====

==== قاعده  سوم تکامل ====

«جهت‌داری» یا «برگشت‌ناپذیری» قاعده‌ی سوم تکامل است. جهت‌داری به این معنی است که در تکامل یک مسیر اصلی وجود دارد، مسیر اصلی، مسیری است که بستر اصلی رشد و کمال است، مسیرهای فرعی نافرجام و سرانجام به بن‌بست می‌رسند.

*دوران سرمایه‌داری: از ۳۰۰ سال پیش تاکنون بر جهان به‌طور کلی مسلط بوده‌است.

سازمان مجاهدین خلق ایران معتقد است که در مسیر تکامل اجتماعی، جامعهٔ بشری به جایی خواهد رسید که در آن اثری از طبقات و استثمار طبقاتی نیست. درنتیجه آزادی و رهایی انسان محصول مبارزه‌ی طبقات محروم و استثمار شده با دیکتاتورها و صاحبان قدرت و استثمار کنندگان است. در این مسیر برپایی جامعه‌ای به طور نسبی عادلانه و آزاد و رها از دیکتاتوری، اولین گام در راستای نیل به جامعه‌ی بی‌طبقه توحیدی است. اگر چه مبارزه با دیکتاتور، لاجرم قهرآمیز است اما با حکم‌فرمایی آزادی تغییر پیش‌رونده به سمت جامعه بی طبقه توحیدی، آگاهانه و مختارانه محقق خواهد شد. به این ترتیب مجاهدین خلق به دنبال به پیاده‌کردن اجباری قوانین جامعه‌ی بی‌طبقه یا آرمان‌شهر خود در ایران نیستند. آن‌ها طبق قوانین شورای ملی مقاومت، بازار و اقتصاد آزاد و همچنین مالکیت خصوصی را به رسمیت می‌شناسند. از نظر آن‌ها جامعه بی‌طبقه توحیدی یک آرمان است که سمت کلی جامعه را به انسان‌ها نشان می‌دهد و روزی در زمان خود، در اوج آگاهی انسان‌ها برقرار خواهد شد.

# حداکثر رشد تکنولوژیک رخ داده است. یعنی جامعه عقب افتاده نیست. در هنگام برقراری جامعه بی طبقه توحیدی، هیچ نقطه از زمین ناخرم و غیرآبادان باقی نخواهد ماند. در چنین جامعه‌ای قوانین سلطه بر طبیعت و توانایی تولید آن قدر زیاد است که کفاف نیاز همگان را می‌دهد. جامعه‌ی بی‌طبقه توحیدی، جامعهٔ نعمت و فراوانی است. پس تا این‌جا تأکید روی عنصر عینی و تکنولوژیک پیشرفت است.

# درجامعه‌ی بی طبقه توحیدی، هر گونه ظلم و ستم و بهره‌کشی در آن جا ریشه کن شده‌است پس اثری از طبقات نیست.

# درجامعه‌ی بی طبقه توحیدی، تفکر پولی و اقتصاد کالایی ریشه کن شده‌است زیرا پول خود نشان‌دهنده وجود درجاتی از استثمار است. پس درجامعه‌ی بی طبقه توحیدی بشریت به چنان بلوغ وتعالی‌یی رسیده است که دیگر انگیزه‌اش برای تولید، محرکات مادی نیست.

# درجامعه‌ی بی طبقه توحیدی هیچ زمینه و محلی برای جنگ، کشتار، خونریزی، برادرکشی و تجاوز باقی نیست و در سراسر عالم صلح و صفا برقرار است. تاوقتی ستم هست، ظالمی هست و مظلومی، در نتیجه جنگ نیز وجود دارد. صلح پایدار یعنی این که ظالمی و مظلومی وجود نداشته باشد.

# فروریختن مرزهای قومی، ملی، نژادی و طبقاتی یکی دیگر از ویژگی‌های جامعه‌ی بی طبقه توحیدی است.

# در جامعه‌ی بی‌طبقه توحیدی به دلیل از میان رفتن بهره‌کشی و از سویی حاکم شدن ارزش‌های توحیدی و انسانی، دیگر فحشا، سرقت، خیانت، دزدی و… نیز از میان رفته است و بنابراین در روانشناسی بشری اثری از عقده‌ها ، کینه‌جویی‌ها، حسادت‌ها، سودپرستی‌ها و منفعت طلبی‌ها خبری نیست.<ref>تبیین جهان، قواعد و مفهوم تکامل- سخنرانی مسعود رجوی در دانشگاه صنعتی شریف زمستان ۱۳۵۸</ref>

پس جامعه بی طبقه توحیدی جامعه ای است که در زمان امام زمان تحقق می‌پذیرد و مجاهدین خلق معتقدند ظهور موعود منتظر به طور قطع اتفاق خواهد افتاد. مسعود رجوی رهبر مجاهدین خلق در سخنرانی نیمه شعبان سال ۱۳۵۹ دربارهٔ حتمیت ظهور موعود منتظر گفت:<blockquote>«هرایدئولوژی و مرام و مکتبی، پس‌از پاسخ به مسئله وجود و مسئله انسان، باید به مسئله جامعه و تاریخ هم پاسخ بدهد. یعنی انسجام همه مکاتب به‌این است که مثلث فلسفی خود را در تبیین وجود، انسان و تاریخ، چگونه بر زمین می‌گذارند. در فلسفه یکتاپرستی، ایده توحید در رأس قرار دارد و دو گوشه دیگر را انسان و اجتماع انسانی که موضوع تاریخ است، فراگرفته‌اند. اما در پاسخ به مسئله جامعه و تاریخ، انبیا و پیام‌آوران توحید، انقلابیون و مصلحان بزرگی که در اعصار جهل و بردگی ندای انقلاب و آزادی سرمی‌دادند، مشخصه بسیار تکان‌دهنده پیام و مرامشان، پیوسته این بوده که آینده را و نهایت تاریخ را از آن مظلومان و ستمدیدگان می‌دانستند. پیروزی نهایی شایستگان و محرمان را بر ستمگران و دجالان بشارت می‌دادند. فقط در منطق تکامل می‌توان گفت که هرچند زمین پر از دد و دیو و مرتجعان باشد، ولی حرکت تاریخ درمجموع روبه پیش است. سمت واحد، یگانه و خدشه‌ناپذیر حرکت جامعه و تاریخ، همانا فتح و پیروزی نهایی ستمکشان است. این همان گل بالابلند اسلام انقلابی، تشیع علوی و اسلام مجاهدین، دربرابر جاهلیت و ارتجاع است. در ایدئولوژی اسلام انقلابی، تکامل اجتماعی سمت و سو دارد و سمت واحد، یگانه و خدشه‌ناپذیر آن تردید برنمی‌دارد. قائم منتظَر (ایستاده و قیام‌کننده‌ای که انتظارش را می‌کشند) بیان عینی و سمبل و نماد همین فلسفه است. چنین نیست که تا به‌آخر، جهل و ارتجاع، استیلا و حاکمیت داشته باشد. چنین نیست که خونها هدربرود. چنین نیست که زمین و زمان را صاحبی نباشد. نه، حتماً که هست. آری کسی هست که می‌آید. امید و انتظار همه محرمان و ستمکشان است. آرمان همه سرکوب‌شدگان و زحمتکشان است. به فریب و ریا و دجالیت خاتمه می‌دهد. بر دوگانگیها و شکافهای تاریخی و طبقاتی مهر پایان می‌زند. تاریخ حقیقی انسان را بازمی‌گشاید. چنین نیست که وعده‌ها میان‌تهی و بی‌معنی باشند. تغییرات و تطورات اجتماعی، سرانجام به‌رفع هرگونه ستم و زنجیر و محو طبقات و بهره‌کشی انسان از انسان منجر خواهد شد. بین‌الملل ستمکشان و رنجبران، بین‌الملل عدالت و آزادی، بین‌الملل آزادی و یگانگی ـیگانگی مبتنی برآزادی‌ـ محقق می‌شود».<ref>[http://masoudma.blogspot.com/2015/06/blog-post.html چنین نیست که تا به‌آخر، جهل و ارتجاع، استیلا و حاکمیت داشته باشد-وبلاگ مسعود]</ref></blockquote><blockquote></blockquote>