جزیره کیش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جزیره کیش''' یکی از جزیره‌های خلیج فارس و از توابع بخش کیش، شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان است. جزیره کیش با مساحت ۹۱ کیلومتر مربع، خط ساحلی ۴۳ کیلومتر و شکل کلی تقریباً بیضی، در فاصله ۱۸ کیلومتری بندر گرزه (بندر آفتاب) و تقریباً در نزدیک بخش پایانی آبراه تنگه هرمز واقع است.  

کیش یکی از چهار منطقه دنیا است که درصد اکسیژن خالص آن از دیگر مناطق بیشتر است و سالانه بيش از يك ميليون نفر گردش‌گر به آن سفر می‌كنند كه از اين ميزان جمعيت، حدود ۱۵۰ هزار نفر توريست خارجی يا ايرانيان مهاجر هستند.  

جزیره کیش یکی از زیباترین جزایر خلیج فارس می‌باشد که در ۱۸ کیلومتری کرانه جنوبی ایران و فاصله ۳۰۰ کیلومتری بندرعباس قرارگرفته است. فاصله کيش تا تهران از راه هوائی  ۱۰۵۲ کيلومتر و از راه زمينی ۱۶۰۰ کيلومتر  است. جزیره کیش دارای ۱۵ کیلومتر طول در محور شرقی – غربی و ۷ کیلومتر عرض در محور شمالی – جنوبی می‌باشد. جزیره کیش تقریباً مسطح است و در جهت ساحل غربی – به ساحل شرقی (فاصله ی مجتمع مرجان – ميدان هور) ، ۴۵/۱۵ کيلومتر طول دارد. بيشترين عرض جزيره در راستای ساحل جنوبی به ساحل شمالی (فاصله بندرگاه گمرک– فانوس دريائی) ۵/۷ کيلومتر است. سطح جزيره فاقد توپوگرافی ويژه مانند پديده کوه و حتی تپه مرتفع است. ارتفاع نسبی جزیره از سطح دریا حدود ۳۲ متر و بلندترین نقطه آن که در شرق جزیره واقع است حدود ۴۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. از اين رو جهت کرانه‌ها با شيب نسبتاً ملايمی به دريا منتهی مي‌شود.

 

جزيره کيش دارای ساختار مرجانی است. جزاير مرجانی معمولاً بر اثر گسترش انواع مرجان‌ها و مواد آلی ديگر بر روی طاقديس‌ها، گنبدهای نمکی و مواد آتشفشانی تشکيل می‌شوند.

کیش در دوران ناصرالدین شاه به‌عنوان تیول به قوام‌الملک شیرازی – یکی از ایل‌سالاران متنفذ فارس واگذار شد و او نیز آن را با مبلغ ۲۵۰۰ تومان به محمدرضاخان سطوت‌الممالک بستکی -حاکم لنگه- فروخت. جزیره کیش تا دوره پهلوی چندین بار خرید و فروش شد تا این که در سال ۱۳۴۰ خورشیدی دکتر منوچهر اقبال، این جزیره را به مبلغ 9 میلیون ریال از ورثه محمدرضا‌خان سطوت‌الممالک بستکی خریداری کرد.

جزیره کیش یک خشکی کوچک چون کشتی نشسته در آب های گرم و کم عمق خلیج فارس است. خرده اقلیم‌ها (میکرو کلیمای) کیش به شدت در سلطه پدیده‌های ناشی از بستر بزرگ آبی است که دامنه نوسان تغییرات دمای شبانه روزی آن در ایام سال بسیار کم است. فشار بخار آب جزیره در بیشتر ایام سال غالباً در حدی بسیار بالا اسـت (رطوبت نسبی ۵۰ – ۶۰ درصد). اختلاف دمای متوسط روزانه جزیره در طول سال کم‌تر از ۹ – ۱۰ درجه است و سقوط دما، هیچ‌گاه در حد یخبندان یا صفر نیست. بر اساس داده‌های هواشناسی، مقدار متوسط رطوبت در هر کیلوگرم هوای گرم و خشک جزیره در دی ماه ۱۵ گرم و تیرماه حدود ۲۵ گرم است. هوای کیش در ماه‌های مهر تا فروردین، دارای گرمای ملایم و مطبوع است و در این فاصله زمانی، جزیره در شرایط زیست‌محیطی مطلوب قرار دارد. از اردیبهشت تا مهر، هوای کیش گرم و شرجی و میانگین دمای روزانه جزیره در این ماه ها، تقریباً نزدیک به هم است. در اردیبهشت، چون آب دریا هنوز سرد و رطوبت نسبی پائین است، هوای کیش تقریباً خشک و باد آن ملایم، خنک و نسیم‌وار بوده و در مجموع هوای آن بهاری و لطیف و شرایط زیست‌محیطی آن بسیار مطلوب است. تفاوت دما بین گرم‌ترین و سردترین ماه کیش، حدود ۱۶ درجه است. یعنی دی‌ماه دارای کم‌ترین تبخیر با نوسان ۱۲ درصد و خنک‌ترین و خشک‌ترین ماه جزیره و مردادماه با بیشترین میزان تبخیر و با تغییر و نوسان حدود ۲۸ درصد دارای بیشترین تبخیر و گرم‌ترین ماه جزیره است. تبخیر زیاد ایام مردادماه، در وقوع بارش‌های اتفاقی هر از چندگاه جزیره به‌صورت رگبارهای موسمی که متأثر از جریان هوای مرطوب اقیانوس هند در این منطقه است بی‌تأثیر نیست. باران‌های اتفاقی مردادماه که عمدتاً سیل‌آسا است و در مدتی کوتاه فرو می‌ریزند، غالباً خاک را شسته و به‌علت گرمای بالای سطح زمین، نم آنها به سرعت از خاک محو می‌گردد و در عین حال باران‌های این ایام، خود نعمت و رحمت آسمانی است که باید از آن بهره کافی گرفت و با ایجاد آب‌بندها و سدهای بزرگ و کوچک متعدد، آب آن را مهار کرد. با آن که کیش روی گنبد نمکی قرار دارد، ولی برخلاف جزایر دیگر (مانند قشم)، هنوز رأس گنبدهای نمکی زیرین آن زیاد بالا نیامده است و بنابراین خوشبختانه وضع زمین‌شناختی جزیره به نحوی است که نفوذ آنها به زیر زمین باعث بالا آمدن شوری نمی‌شود و با تمهیداتی می‌توان نزولات آسمانی را مدت‌ها پس از هر بارندگی در آب‌بندها نگهداری کرد و حداکثر استفاده از آنها را نمود (زمین‌های شور جزیره نسبت به کل مساحت آن بسیار کم است).  

عمده جمعیت کیش در شهر کیش ساکن می‌باشند. به شهروندان جزیره کیش به اصطلاح «کیشوند» گفته می‌شود.  

شغل سنتی ساکنان جزیره کیش ماهیگیری، دامداری، دریانوردی و تجارت می‌باشد. ابزارهای اصلی صیادان کیش برای ماهیگیری تور ماهیگیری، گرگور و قلاب هستند. اما علاوه بر آنها استفاده از «مشتا» و نیزه و حتی ماهیگیری با دست نیز در سطح بسیار محدودی رواج دارد.  

غذاهای محلی کیش عبارتند از قلیه، هریسه، مضروبه و مچبوس که اغلب با ماهی تهیه می‌گردند. مردم بومی کیش عمدتاً از نژادهای دراویدی، نوردیک، سامی و سیاهپوست می‌باشند و به زبان‌های فارسی و عربی حرف می‌زنند.

قنات کیش بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت دارد و از آب شیرین قابل شرب، ساکنان جزیره را تأمین می‌کرده؛ ولی اکنون به یک شهر زیرزمینی شگفت‌انگیز بدل شده که بیش از ۱۰ هزار متر مربع وسعت دارد. شهر کاریز در عمق ۱۶ متری زیر زمین قرار دارد. سقف آن هشت متر ارتفاع و بیشتر سقف آن مملو از سنگواره ، صدف و مرجانهایی است که با نظر کارشناسی ۲۷۰ تا ۵۷۰ میلیون سال قدمت دارد. در این سال‌ها قنات كیش تغییر كاربری یافته و به‌دلیل وسعت زیاد آن حتی توانسته‌اند داخل این شهر زیرزمینی غرفه‌های فروش صنایع‌ دستی، رستوران سنتی و مدرن، موزه، سالن‌آمفی تئاتر، سالن کنفرانس و گالری‌های هنری ایجاد كنند. 

علاوه بر اين در برابر غرفه‌های هر استان، غرفه يك كشور خارجی در سوی ديگر جاده ايجاد می‌شود و به اين ترتيب هر استان ايران با يك كشور خارجی همسايه می‌گردد.