حبیب‌الله بدیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حبیب‌ الله بدیعی''' (متولد مازندران شهرستان سوادکوه ۱۳۱۲- درگذشت تهران ۲۹ مهر ۱۳۷۱) لیسانس زمین شناسی، آهنگساز، نوازنده ویولن، و ی برای تعدادی فیلم  مانند: خورشید می‌درخشد، ولگرد، هفده روز به اعدام، بوسۀ مادر، گنج قارون، همه گناهکاریم، بازگشت به زندگی و... آهنگ ساخت.<ref name=":1" />
'''حبیب‌ الله بدیعی''' (متولد شهرستان سوادکوه ۱۳۱۲- درگذشت تهران ۲۹ مهر ۱۳۷۱) آهنگساز، نوازنده ویولن، و لیسانس زمین شناسی،
 
وی برای تعدادی فیلم  مانند: خورشید می‌درخشد، ولگرد، هفده روز به اعدام، بوسۀ مادر، گنج قارون، همه گناهکاریم، بازگشت به زندگی و... آهنگ ساخت.<ref name=":1">ایرنا - [http://www.irna.ir/fa/News/82471087 حبیب الله بدیعی کماندار زرین دست]</ref>


{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
{{جعبه اطلاعات هنرمند موسیقی
خط ۳۸: خط ۴۰:
}}
}}
= زندگی نامه =
= زندگی نامه =
حبیب‌ الله بدیعی متولد، ۱۳۱۲ در مازندران فرزند (علی محمد) درهشت سالگی همراه خانواده خود به تهران کوچ کردند. تحصیلات خود را تا اخذ لیسانس از دانشکده علوم را با موفقیت گذراند. در سال ۱۳۲۶به شاگردی استاد لطف الله مفخم درآمد. مدت سه سال را در فراگیری ردیفهای استاد صبا، را نزد مفخم تعلیم دید. در سال ۱۳۲۹ پس از چهار سال نوازندگی به عنوان سولیست در برنامه‌ی رادیو ارتش به نواختن ویولن مشغول شود. در سال ۱۳۳۱ به كلاس استاد ابوالحسن صبا رفته و دوره‌ی تكمیلی آوازها را نزد وی به پایان رساند، هم زمان مدت دو سال نیز نزد استاد موسیقی كلاسیك خارجی به نام جینگوزیان كه از قفقاز بود دوره دید. بدیعی در سال ۱۳۳۳ اركستر كوچكی را رهبری می كرد كه بنا به تجدید تشكیلات اركسترهای رادیو، اركستر شماره‌ی ۶ نام گذاری شد. وی در سال ۱۳۳۷ به دعوت داود پیرنیا سرپرست برنامه ی گلها كار خود را در این برنامه با خوانندگانی چون : غلامحسین بنان حسین قوامی، اكبر گلپایگانی، محمودی خوانساری، محمد رضا شجریان و... آغاز كرد. در سال ۱۳۴۳ عضو شورای موسیقی رادیو در سال ۱۳۴۵ معاون اداره‌ی رادیو تهران و سپس معاون اداره‌ی موسیقی، از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۱ رئیس اداره‌ی موسیقی رادیو و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۸ عضو شورای واحد موسیقی كه اعضاء آن متشكل از آقایان: مرتضی حنانه، علی تجویدی و حسینعلی ملاح بود منتصب گردید، ضمن رهبری اركسترهای شماره‌ی ۲ و ۴ و ۶  مدت ۶ سال رهبری اركستر باربد را به عهده داشت.<ref>افتخار موسیقی ایران -[http://habibollahbadiee.mihanblog.com/post/15 استاد حبیب الله بدیعی]</ref>  
حبیب‌ الله بدیعی متولد، ۱۳۱۲ در مازندران فرزند سلطنت خانم  و پدرش میرزاعبدالصمد از خان های سوادکوه و اهل فرهنگ و ادب بودند.<ref name=":1" />  


(مادرش سلطنت خانم  و پدرش میرزاعبدالصمد از خان های سوادکوه و اهل فرهنگ و ادب بودند.) <ref name=":1">ایرنا - [http://www.irna.ir/fa/News/82471087 حبیب الله بدیعی کماندار زرین دست]</ref>
در هشت سالگی همراه خانواده خود به تهران کوچ کردند. تحصیلات خود را تا اخذ لیسانس از دانشکده علوم را با موفقیت گذراند. در سال ۱۳۲۶به شاگردی استاد لطف الله مفخم درآمد. مدت سه سال را در فراگیری ردیف‌های استاد صبا، نزد مفخم تعلیم دید. در سال ۱۳۲۹ پس از چهار سال نوازندگی به عنوان سولیست در برنامه‌ی رادیو ارتش به نواختن ویولن مشغول شود. در سال ۱۳۳۱ به كلاس استاد ابوالحسن صبا رفته و دوره‌ی تكمیلی آوازها را نزد وی به پایان رساند، هم زمان مدت دو سال نیز نزد استاد موسیقی كلاسیك خارجی به نام جینگوزیان كه قفقازی بود دوره دید. بدیعی در سال ۱۳۳۳ اركستر كوچكی را رهبری می كرد كه بنا به تجدید تشكیلات اركسترهای رادیو، اركستر شماره‌ی ۶ نام گذاری شد. وی در سال ۱۳۳۷ به دعوت داود پیرنیا سرپرست برنامه‌ی گلها كار خود را در این برنامه با خوانندگانی چون : غلامحسین بنان، حسین قوامی، اكبر گلپایگانی، محمودی خوانساری، محمد رضا شجریان و... آغاز كرد.
 
در سال ۱۳۴۳ عضو شورای موسیقی رادیو شد.
 
در سال ۱۳۴۵ معاون اداره‌ی رادیو تهران و سپس معاونت اداره‌ی موسیقی، را بعهده گرفت .
 
از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۱ رئیس اداره‌ی موسیقی رادیو و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۸ عضو شورای واحد موسیقی كه اعضاء آن متشكل از آقایان: مرتضی حنانه، علی تجویدی و حسینعلی ملاح بود منصوب گردید، ضمن رهبری اركسترهای شماره‌ی ۲ و ۴ و ۶  مدت ۶ سال رهبری اركستر باربد را به عهده داشت.<ref>افتخار موسیقی ایران -[http://habibollahbadiee.mihanblog.com/post/15 استاد حبیب الله بدیعی]</ref>  


بدیعی به گفته خودش از طريق صفحه‌های گرامافون با موسيقی ايرانی و استادان آن از جمله تاج اصفهانی، بديع‌زاده و صبا آشنايی و به آموزش آن اشتياق پيدا كرد. خود می‌گويد: «من پيش‌تر در دبيرستان ساز می‌زدم ولی يک بار كه يكی از تک‌نوازان به علتی غايب بود، نوازندگی ويولن در راديو را به من سپردند و همين پايه همكاری با راديو شد.»<ref>دویچه وله [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%B4%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AF% - آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز]</ref>
بدیعی به گفته خودش از طريق صفحه‌های گرامافون با موسيقی ايرانی و استادان آن از جمله تاج اصفهانی، بديع‌زاده و صبا آشنايی و به آموزش آن اشتياق پيدا كرد. خود می‌گويد: «من پيش‌تر در دبيرستان ساز می‌زدم ولی يک بار كه يكی از تک‌نوازان به علتی غايب بود، نوازندگی ويولن در راديو را به من سپردند و همين پايه همكاری با راديو شد.»<ref>دویچه وله [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%B4%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AF% - آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز]</ref>
خط ۵۰: خط ۵۸:


== آثار  ==
== آثار  ==
<small>کعبۀ دلها، دل بیگناه، مهربان شو،  فریاد ازاین دل، ای زندگیزن دگی من،</small><small>'''<nowiki/>'''</small>
<small>کعبۀ دلها، دل بیگناه، مهربان شو،  فریاد ازاین دل، ای زندگی زندگی من،</small><small>'''<nowiki/>'''</small><small>غوغای مستی، دیگه بسمه، درکنار آشنایان، رفته بودم، چه شد که رفتی، چرا خدایا،</small>  
 
<small>غوغای مستی، دیگه بسمه، درکنار آشنایان، رفته بودم، چه شد که رفتی، چرا خدایا،</small>  


<small>به سلامت، دست تمنا، افسانۀ عشق، افسانۀ هستی، افسانه کمتر، قصۀ دل، در آتشم، مده فریبم،</small>  
<small>به سلامت، دست تمنا، افسانۀ عشق، افسانۀ هستی، افسانه کمتر، قصۀ دل، در آتشم، مده فریبم،</small>  
۸٬۶۷۶

ویرایش