۱٬۱۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
تاقبل ورود بهزاد شیوه مینیاتور، شیوه رایج مغولی بود. حتی آداب و رسوم مغول‌ها هم در آن به چشم می‌خورد؛ شکل‌ها شبیه هم و یکنواخت بود. او این شیوه را عوض کرد و شکل‌های کاملا ایرانی بر اســــاس مکتب اصفهان را وارد مینیاتور کرد و بسیاری از ریزه‌کاری‌های زائد مینیاتور را دور ریخت. در کارهای او حالات و روحیات اشخاص مشخص است. در کار قدما سایه وجود نداشت. او سایه را وارد مینیاتور کرد و در رنگ‌آمیزی هم ابتکار کرد. بهزاد اصولا دارای قوه ابتکار بود. در قدیم چون مینیاتور را اغلب برای کتاب‌ها می‌کشیدند، اندازه‌های آن‌ها هم کوچک بود، ولی بهزاد قطع مینیاتور را بزرگ کرد. هم‌چنین مینیاتور قدما پر از اشخاص گوناگون بود، او از عده اشخاص هم کاست. خلاصه در بین مینیاتورسازان ایرانی، بهزاد شخصیت نوآور و ممتازی است. پس از پایان دوره صفویه مینیاتور تکراری و کم‌مایه بود. این هنر ظریف ایرانی در دوره قاجار تحت تأثیر نقاشی‌های روسی و فرنگی از مسیر خود منحرف گردیده بود. سرانجام بهزاد توانست مینیاتور را به مسیر اصلی و حقیقی خود برگرداند. او در این راه رنج‌ها کشید و شاهکارهای بزرگ آفرید.استاد حسین بهزاد نقاش و مینیاتور نام آور کشور در ۲۱ مهر ۱۳۴۷ درگذشت.<ref name=":1">مجله آموزشی ماه هنر - [http://mahehonar.ir/1394/06/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%AF/ زندگی نانه حسین بهزاد]</ref> | تاقبل ورود بهزاد شیوه مینیاتور، شیوه رایج مغولی بود. حتی آداب و رسوم مغول‌ها هم در آن به چشم می‌خورد؛ شکل‌ها شبیه هم و یکنواخت بود. او این شیوه را عوض کرد و شکل‌های کاملا ایرانی بر اســــاس مکتب اصفهان را وارد مینیاتور کرد و بسیاری از ریزه‌کاری‌های زائد مینیاتور را دور ریخت. در کارهای او حالات و روحیات اشخاص مشخص است. در کار قدما سایه وجود نداشت. او سایه را وارد مینیاتور کرد و در رنگ‌آمیزی هم ابتکار کرد. بهزاد اصولا دارای قوه ابتکار بود. در قدیم چون مینیاتور را اغلب برای کتاب‌ها می‌کشیدند، اندازه‌های آن‌ها هم کوچک بود، ولی بهزاد قطع مینیاتور را بزرگ کرد. هم‌چنین مینیاتور قدما پر از اشخاص گوناگون بود، او از عده اشخاص هم کاست. خلاصه در بین مینیاتورسازان ایرانی، بهزاد شخصیت نوآور و ممتازی است. پس از پایان دوره صفویه مینیاتور تکراری و کم‌مایه بود. این هنر ظریف ایرانی در دوره قاجار تحت تأثیر نقاشی‌های روسی و فرنگی از مسیر خود منحرف گردیده بود. سرانجام بهزاد توانست مینیاتور را به مسیر اصلی و حقیقی خود برگرداند. او در این راه رنج‌ها کشید و شاهکارهای بزرگ آفرید.استاد حسین بهزاد نقاش و مینیاتور نام آور کشور در ۲۱ مهر ۱۳۴۷ درگذشت.<ref name=":1">مجله آموزشی ماه هنر - [http://mahehonar.ir/1394/06/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%AF/ زندگی نانه حسین بهزاد]</ref> | ||
در مورد ویژگیهای کار حســــین بهزاد باید گفت که شــــیوه کار او بر اســــاس مکتب اصفهان بنا شــــده است. در این شــــیوه، اهمیت طراحی و محدودیت رنگی بارز است. توجه به حاالت و سکنات اشخاص، قالــــب نگارگری ایرانی و فیگورهایی ســــاخته شــــده توسط خود بهزاد میتوان دید. هدف حســــین بهــــزاد از ایــــن کار مــــداوم، ایجاد ســــبکی جدید در نگارگری ایران بود که نه تقلیدی از پیشینیان باشد و نه خارج از اصول اصلی نگارگری. وی با ابداعاتــــی در هنر نگارگری، ایــــن هنر اصیل و ارزشمند ایرانی و اسالمی را بهبود بخشید. باید اذعان داشت که شهرت و اعتبار وی بر اثر توصیف و تبلیغ بهدســــت نیامده و با زور بر قامت او پوشانیده نشده است. بلکه معرف او آثار اوست که با تمام سادگی، دارای مفاهیم عمیق و پر ارزش برای طبقات خاص و عام است. یک چهره مردمی در میان نویسندگان، شــــاعران و مجموعه داران، بهزاد شــــاید مهمترین نماینده مکتب سنتی نقاشی ایرانی در قرن 14 ه.ش بود. اگرچه خود ادعا داشت که یک سبک ملی ایرانی را در مقایســــه با هنــــر مدرن غرب پرورده اســــت. در تاریخ نگارگری جدید، حسین بهزاد بهعنوان یکی از پیشگامان برجسته در برخورد با سنتهای ایرانی، اروپایــــی، چینــــی و راهجوییهایــــش در تلفیق این سنتها شناخته شده است. <ref>ایران نیوز پیپر -[http://www.magiran.com/ppdf/nppdf/2825/p0282566160101.pdf نگاهی به زندگی و آثار استاد حسین بهزاد، احیاگر نگارگری تاریخی ایران]</ref> | در مورد ویژگیهای کار حســــین بهزاد باید گفت که شــــیوه کار او بر اســــاس مکتب اصفهان بنا شــــده است. در این شــــیوه، اهمیت طراحی و محدودیت رنگی بارز است. توجه به حاالت و سکنات اشخاص، قالــــب نگارگری ایرانی و فیگورهایی ســــاخته شــــده توسط خود بهزاد میتوان دید. هدف حســــین بهــــزاد از ایــــن کار مــــداوم، ایجاد ســــبکی جدید در نگارگری ایران بود که نه تقلیدی از پیشینیان باشد و نه خارج از اصول اصلی نگارگری. وی با ابداعاتــــی در هنر نگارگری، ایــــن هنر اصیل و ارزشمند ایرانی و اسالمی را بهبود بخشید. باید اذعان داشت که شهرت و اعتبار وی بر اثر توصیف و تبلیغ بهدســــت نیامده و با زور بر قامت او پوشانیده نشده است. بلکه معرف او آثار اوست که با تمام سادگی، دارای مفاهیم عمیق و پر ارزش برای طبقات خاص و عام است. یک چهره مردمی در میان نویسندگان، شــــاعران و مجموعه داران، بهزاد شــــاید مهمترین نماینده مکتب سنتی نقاشی ایرانی در قرن 14 ه.ش بود. اگرچه خود ادعا داشت که یک سبک ملی ایرانی را در مقایســــه با هنــــر مدرن غرب پرورده اســــت. در تاریخ نگارگری جدید، حسین بهزاد بهعنوان یکی از پیشگامان برجسته در برخورد با سنتهای ایرانی، اروپایــــی، چینــــی و راهجوییهایــــش در تلفیق این سنتها شناخته شده است. <ref>ایران نیوز پیپر -[http://www.magiran.com/ppdf/nppdf/2825/p0282566160101.pdf نگاهی به زندگی و آثار استاد حسین بهزاد، احیاگر نگارگری تاریخی ایران]</ref>[[پرونده:01.jpg|بندانگشتی|01]] | ||
<center> | <center> | ||
</center> | </center> | ||
[[پرونده: | <center></center> | ||
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ | |||
[[پرونده:اطلاعات.jpg|بندانگشتی|اطلاعات]] | |||
آنچه می‌خوانید گفتگویی است برگرفته از یک نشریه دانش‌آموزی به | آنچه می‌خوانید گفتگویی است برگرفته از یک نشریه دانش‌آموزی به نا «سالنامه دبیرستان بهمن» که در سال ۱۳۳۴ در تهران منتشر شده است. دانش‌آموزان این دبیرستان در اقدامی جالب به سراغ مرحوم استاد حسین بهزاد رفته و با او گفتگویی انجام داده‌اند که خواندنی است. از آنجا که این نشریه، حالتی محدود و داخلی داشته است، این گفتگو در حکم منتشر نشده است و امید است که انتشار آن برای کسانی که به منظومه هنری مرحوم حسین بهزاد علاقه‌مند هستند، مفید و قابل استفاده باشد. ضمیمه فرهنگی | ||
<nowiki>***</nowiki> | <nowiki>***</nowiki> | ||