۱٬۱۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حسین تهرانی'''(متولد تهران ۱۲۹۰- درگذشت۷ اسفنذماه۱۳۵۲تهران)نوازنده نامی تنبک،از استادان موسیقی ایرانی<ref name=":1">آموزشگاه موسیقی انوشه- [http://www.anooshemusic.ir/public/ArticleDetails.aspx?id=39 بیوگرافی حسین تهرانی ، پدر تنبک نوازی معاصر در ایران]</ref> | '''حسین تهرانی'''(متولد تهران ۱۲۹۰- درگذشت۷ اسفنذماه۱۳۵۲تهران)نوازنده نامی تنبک،از استادان موسیقی ایرانی<ref name=":1">آموزشگاه موسیقی انوشه- [http://www.anooshemusic.ir/public/ArticleDetails.aspx?id=39 بیوگرافی حسین تهرانی ، پدر تنبک نوازی معاصر در ایران]</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۷: | ||
حسین تهرانی پسر میرزا اسماعیل، یکی از کسبه مورد احترام خیابان عین الدوله بود. میرزا اسماعیل دوستدار موسیقی بود و گهگاه دوستان نوازنده خود را به خانه میهمان می‌کرد. در آن روزها، و مجالس شبانه پدر، و سازو آواز دوستان شوق و عشق به موسیقی را در وجود حسین بر می‌انگیخت، هر چند که پدر مخالفت مکردو اجازه نمی‌داد، چراکه کاری ناپسندو ضدارزش بود انگشت نمای همگان می‌شد. حسین گرچه به ظاهر تنبک را کنار گذاشت ولی اشتیاق به ضرب، در وجودش می جوشید. بعدهاحسین به زور خانه راه پیدا کرد و ریتم‌های زورخانه، هنر ضرب را در وجود او پرورش داد. در یک اتفاق با آقای بدیع زاده استاد آواز و موسیقی ایرانی آشنا شد بعداز آن واقعه در مجلسی با شخصیت‌های ادبی و هنری مانند ذکاالملک فروغی و استاد ملک الشعراء بهار و ابوالحسن صبا و حبیب سماعی و بدیع زاده در آن شرکت داشتند، در همین احوال بود که حسین برای نخستین بار با چنان اساتیدی روبرو شد.این میان استادصبا که از همان نگاه اول به استعداد حسین پی برده بود،از این آشنایی خوشحال بود. | حسین تهرانی پسر میرزا اسماعیل، یکی از کسبه مورد احترام خیابان عین الدوله بود. میرزا اسماعیل دوستدار موسیقی بود و گهگاه دوستان نوازنده خود را به خانه میهمان می‌کرد. در آن روزها، و مجالس شبانه پدر، و سازو آواز دوستان شوق و عشق به موسیقی را در وجود حسین بر می‌انگیخت، هر چند که پدر مخالفت مکردو اجازه نمی‌داد، چراکه کاری ناپسندو ضدارزش بود انگشت نمای همگان می‌شد. حسین گرچه به ظاهر تنبک را کنار گذاشت ولی اشتیاق به ضرب، در وجودش می جوشید. بعدهاحسین به زور خانه راه پیدا کرد و ریتم‌های زورخانه، هنر ضرب را در وجود او پرورش داد. در یک اتفاق با آقای بدیع زاده استاد آواز و موسیقی ایرانی آشنا شد بعداز آن واقعه در مجلسی با شخصیت‌های ادبی و هنری مانند ذکاالملک فروغی و استاد ملک الشعراء بهار و ابوالحسن صبا و حبیب سماعی و بدیع زاده در آن شرکت داشتند، در همین احوال بود که حسین برای نخستین بار با چنان اساتیدی روبرو شد.این میان استادصبا که از همان نگاه اول به استعداد حسین پی برده بود،از این آشنایی خوشحال بود. | ||
حسین نیز بشدت مجذوب و شیفته استاد صبا گردید و این اشتیاق او را به کلاس درس استاد صبا رهنمون گشت. پس از شهریور ۱۳۲۰روح اله خالقی با همت و شرکت جمعی از دوستان هنرمند انجمن موسیقی ملی را پایه گذاری کردند که حسین از اعضای اصلی آن و تنها نوازنده تنبک در انجمن بود، بدین سان قدرت گشودن، کلاس آموزش تنبک را درخود یافته به تاسیس آن پرداخت و شاگردانی تربیت نمودکه علی زاهدی معروف‌ترین آنها بود. <ref name=":1" /> | حسین نیز بشدت مجذوب و شیفته استاد صبا گردید و این اشتیاق او را به کلاس درس استاد صبا رهنمون گشت. پس از شهریور ۱۳۲۰روح اله خالقی با همت و شرکت جمعی از دوستان هنرمند انجمن موسیقی ملی را پایه گذاری کردند که حسین از اعضای اصلی آن و تنها نوازنده تنبک در انجمن بود، بدین سان قدرت گشودن، کلاس آموزش تنبک را درخود یافته به تاسیس آن پرداخت و شاگردانی تربیت نمودکه علی زاهدی معروف‌ترین آنها بود. <ref name=":1" /> | ||
== آغازکار و مخالفتها == | == آغازکار و مخالفتها == | ||