۱٬۶۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''حسین منزوی''' ، (زاده اول مهرماه ۱۳۲۵، زنجان – در گذشته ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳، تهران)، از برجستهترین شاعران و غزلسرایان معاصر است. حسین منزوی به سلطان غزل ایران شهرت دارد. او پس از پایان دوران دبیرستان وارد دانشگاه تهران در رشتهی ادبیات شد. حسین منزوی نخستین دفتر شعرش به نام حنجره زخمی تغزل، در سال ۱۳۵۰، به چاپ رسید؛ و با همان مجموعه برندهی جایزه اولین دوره شعر [[فروغ فرخزاد|'''فروغ فرخزاد''']] شد. دومین کتاب حسین منزوی پس از ۸ سال سکوت، با نام ''صفر خان'' در قالب یک شعر بلند در ستایش از مردانگی صفر قهرمانیان، دیرپاترین زندانی سیاسی دوران [[محمدرضا پهلوی|'''محمدرضا پهلوی''']] منتشر شد. حسین منزوی کتابهای متعددی تا زمان مرگش منتشر کرد. در مجموع ۱۷ اثر به نام وی به ثبت رسیده است. حسین منزوی در سرایش نزدیک به ۱۵۰، ترانه با خوانندگان و هنرمندان معروف ایران همکاری داشته است. اعدام برادر کوچکترش حسن | '''حسین منزوی''' ، (زاده اول مهرماه ۱۳۲۵، زنجان – در گذشته ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳، تهران)، از برجستهترین شاعران و غزلسرایان معاصر است. حسین منزوی به سلطان غزل ایران شهرت دارد. او پس از پایان دوران دبیرستان وارد دانشگاه تهران در رشتهی ادبیات شد. حسین منزوی نخستین دفتر شعرش به نام حنجره زخمی تغزل، در سال ۱۳۵۰، به چاپ رسید؛ و با همان مجموعه برندهی جایزه اولین دوره شعر [[فروغ فرخزاد|'''فروغ فرخزاد''']] شد. دومین کتاب حسین منزوی پس از ۸ سال سکوت، با نام ''صفر خان'' در قالب یک شعر بلند در ستایش از مردانگی صفر قهرمانیان، دیرپاترین زندانی سیاسی دوران [[محمدرضا پهلوی|'''محمدرضا پهلوی''']] منتشر شد. حسین منزوی کتابهای متعددی تا زمان مرگش منتشر کرد. در مجموع ۱۷ اثر به نام وی به ثبت رسیده است. حسین منزوی در سرایش نزدیک به ۱۵۰، ترانه با خوانندگان و هنرمندان معروف ایران همکاری داشته است. اعدام برادر کوچکترش حسن منزوی، تاثیر عجیبی بر اشعار و زندگی بر او گذاشت. حسین منزوی تا پایان عمر داغدار برادرش بود. برادر او از هواداران [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] بود که توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. حسین منزوی برای برادرش شعرهای زیادی سروده است. یکی از آنها شعری است که در حسین منزوی از محل چهار گلوله بر پیراهن سبز رنگ برادرش با تعبیر«آن چارشقایق به بهار بدن دوست» نام میبرد. حسین منزوی به رغم آن که از ارکان غزل معاصر ایران به شمار میرفت، در دوران جمهوری اسلامی و تا پایان عمر کاملا طرد شده و منزوی بود. علت آن این بود که وی حاضر به شرکت در جلسات شعری حکومتی و رسانههای رسمی نبود. حسین منزوی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۳، بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران درگذشت. وی در کنار آرامگاه پدرش در زنجان (قبرستان پایین) به خاک سپرده شد. | ||
== کودکی و تحصیلات == | == کودکی و تحصیلات == |
ویرایش