درویش‌خان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۴ آوریل ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
}}
}}


درویش خان (متولد تهران ۱۲۱۸ - درگذشت ۱۳۰۵) استادموسقی سنتی ایران در دروران قاجار،نوازنده یار و سه تار،آموزگار موسیقی،اولین قربانی حوادث رانندگی در ایران بود است.<ref name=":0">موسیقی ایران - [http://musiqueiran.com/%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B4-%D8%AE%D8%A7%D9%86/ غلامحسین درویش خان ؛ “یا پیر جان]</ref>  
درویش خان (متولد تهران ۱۲۱۸ - درگذشت ۱۳۰۵) استادموسقی سنتی ایران در دروران قاجار،نوازنده تار و سه تار،آموزگار موسیقی،اولین قربانی حوادث رانندگی در ایران بود است.<ref name=":0">موسیقی ایران - [http://musiqueiran.com/%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B4-%D8%AE%D8%A7%D9%86/ غلامحسین درویش خان ؛ “یا پیر جان]</ref>  


== زندگی نامه  ==
== زندگی نامه  ==
غلامحسین درویش، معروف به درویش خان فرزند حاج بشیر از طالقان، و مادرش ترکمان، در سال ۱۵۲۱ در تهـران مـتولد شد. وی کودکی را در خانوادهً دولتـشاهی گذراند. در دوران نوجوانی وارد گروه موسيقي مليجک که از منصوبين خانه قاجار بود وارد شد و  از پـدرش که سه تار می‌نواخت این هنر را بهره مند شد، در ده سالگی به شعـبه موسیقی مدرسه نظام، وابسته به دارالفنون، به سرپرستی موسیو لومر فرانسوی پیوست، خط موسیقی و نواختـن شیـپـور و طبل کوچک را فرا گرفت. پس پایان مدرسه، نـزد داود کلیمی تارزن رفت طولی نکشید که  از استاد گوی سـبقـت ربود و به مرتبه عالی نوازندگی دست یافـت؛ مدتی را در محضر آقا میرزا حسیـنقـلی آموختها را به کمال رساند و در خدمت میرزا عبدالله نوازنده تار و سه تار، آموختها را غنا بخشید. بعد از گذراندن این دوره‌ها در دسته موسیقی عزیزالسلطان و سپس کامران میرزا نایب السلطنه، نوازندگی طبل را بر عهده داشت. کار درویش مورد استقبال ناصرالدین شاه قرار  گرفت،وی را تارچی خطاب می‌کرد.  پس از مرگ ناصرالدین شاه (۱۳۱۳ قـمری) به دستگـاه شعـاع السلطنه پسر مظفرالدین شاه، والی فارس، دعوت شد. طولی نکشید میان درویش و شعاع‌السلطنه به هم خورد. چرا که طبع آزاده‌اش رهایی از این بند را آرزو داشت و از طرفی شعاع‌السلطنه، برآشفته ازین که نوازنده خاص او در مجالس اشخاص دیگـر، حضور می‌یافت. در نتیجه اختلاف بالاگرفت سبب شد تا از سوی شاهزاده دستور قطع انگشتان این نوازنده نامی صادر شود. اما به مدد یکی از دوستانش از این مصیبت رهایی یافت. پس از عبور ازین ابتلاعات بود که درویش به برگزاری کلاس‌های درس برای علاقه‌مندان به موسیقی و تار و سه تارنوازی همت گماشت. درقدمهای بعدی به گروه اخوان‌الصفا پیوست چرا که (ظهـیرالدوله) تـنهـا مرکز صوفیگری موسیقی‌پـرور آن زمان بود،سرسپرد. به تشکیل ارکستر موسیقی «انجمن اخوت» و اجرای کنسـرت‌های عمومی در جـهـت هـر چه مردمی‌تر کردن موسیقی ایران و کمک و یاری به مستـمندان و بلادیدگـان گـام برداشت درویش خان بر اثـر تصادف  چهـارشنبه ۲ آذر ۱۳۰۵ درگذشت.<ref name=":1">آموزشگاه موسیقی انوشه - [http://www.anooshemusic.ir/Public/ArticleDetails.aspx?id=6 بیوگرافی درویش خان]</ref>   
غلامحسین درویش، معروف به درویش خان فرزند حاج بشیر از طالقان، و مادرش ترکمان، در سال ۱۵۲۱ در تهـران مـتولد شد. وی کودکی را در خانوادهً دولتـشاهی گذراند. در دوران نوجوانی وارد گروه موسيقي مليجک که از منصوبين خانه قاجار بود و  از پـدرش که سه تار می‌نواخت این هنر را بهره برد، در ده سالگی به شعـبه موسیقی مدرسه نظام، وابسته به دارالفنون، به سرپرستی موسیو لومر فرانسوی پیوست، خط موسیقی و نواختـن شیـپـور و طبل کوچک را فرا گرفت. پس پایان مدرسه تحصیلات، نـزد داود کلیمی تارزن رفت طولی نکشید که  از استاد گوی سـبقـت ربود و به مرتبه عالی نوازندگی دست یافـت؛ مدتی را در محضر آقا میرزا حسیـنقـلی آموختها را به کمال رساند و در خدمت میرزا عبدالله نوازنده تار و سه تار، و  دانش خود را غنا بخشید. بعد از گذراندن این دوره‌ها در دسته موسیقی عزیزالسلطان و سپس کامران میرزا نایب السلطنه، نوازندگی طبل را بر عهده داشت. کار درویش مورد استقبال ناصرالدین شاه قرار  گرفت، وی را تارچی خطاب می‌کرد.  پس از مرگ ناصرالدین شاه (۱۳۱۳ قـمری) به دستگـاه شعـاع السلطنه پسر مظفرالدین شاه، والی فارس، دعوت شد. طولی نکشید میان درویش و شعاع‌السلطنه به هم خورد. چرا که طبع آزاده‌اش رهایی از این بند را آرزو داشت و از طرفی شعاع‌السلطنه، برآشفته ازین که نوازنده خاص او در مجالس دیگـران حضور می‌یافت. در نتیجه اختلاف بالاگرفت سبب شد تا از سوی شاهزاده دستور قطع انگشتان این نوازنده نامی صادر شود. اما به مدد یکی از دوستانش از این مصیبت رهایی یافت. پس از عبور ازین ابتلاعات بود که درویش به برگزاری کلاس‌های درس برای علاقه‌مندان به موسیقی و تار و سه، به تارنوازی همت گماشت. درقدمهای بعدی به گروه اخوان‌الصفا پیوست چرا که (ظهـیرالدوله) تـنهـا مرکز صوفیگری موسیقی‌پـرور آن زمان بود،سرسپرد. به تشکیل ارکستر موسیقی «انجمن اخوت» و اجرای کنسـرت‌های عمومی در جـهـت هـر چه مردمی‌تر کردن موسیقی ایران و کمک و یاری به مستـمندان و بلادیدگـان گـام برداشت درویش خان بر اثـر تصادف  چهـارشنبه ۲ آذر ۱۳۰۵ درگذشت.<ref name=":1">آموزشگاه موسیقی انوشه - [http://www.anooshemusic.ir/Public/ArticleDetails.aspx?id=6 بیوگرافی درویش خان]</ref>   


== فعالیت های خیره ==
== فعالیت های خیره ==
۱٬۱۳۲

ویرایش