۷٬۳۴۸
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه زندگینامه | اندازه جعبه = | عنوان = دل آرا دارابی | عنوان ۲...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
}} | }} | ||
'''دلارا دارابی''' (متولد ۷ مهر ۱۳۶۵ - درگذشت ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸) در شهر رشت به دنیا آمد. وی دختر هنرمندی بود که از سن ده سالگی نقاشی میکرد و شعر میسرود. دلارا دارابی در ۷ دی ۱۳۸۲، به همراه | '''دلارا دارابی''' (متولد ۷ مهر ۱۳۶۵ - درگذشت ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸) در شهر رشت به دنیا آمد. وی دختر هنرمندی بود که از سن ده سالگی نقاشی میکرد و شعر میسرود. دلارا دارابی در ۷ دی ۱۳۸۲، به همراه دوستش امیرحسین ستوده بود که وی ناخواسته مرتکب قتل مهین، دخترعموی پدر خود شد. دلارا دارابی در آن زمان ۱۷ سال داشتو دانشآموز پیشدانشگاهی بود. او به رغم بیگناهی اتهام قتل را در دادگاه پذیرفت، اما دو هفته بعد طی نامهای به قاضی نوشت که او قاتل نیست و تنها برحسب خواست و تمایل امیرحسین که به او گفته بود: «چون تو زیر ۱۸ سال هستی و در نهایت مجازات نخواهی شد»، حاضر شده است که مسئولیت عمل او را بر عهده بگیرد.<ref name=":0" /><ref name=":2" />برخی مطلعان نوشتهاند که امیرحسین ستوده خود پس از مدتی قتل را برعهده گرفت اما نه تنها به وی بیاعتنایی شد بلکه منجر به تهدید وی از طرف قاضی شد.<ref>[https://www.radiozamaneh.com/33018 غش در دکان قضاوت]</ref> | ||
در ایام بازداشت دلارا دارابی، بسیاری از هنرمندان، کنشگران حقوق مدنی و فعالان حقوق بشر با برپایی یک کمپین برای آزادی وی تلاش کردند. آنها از رئیس قوه قضاییه میخواستند که باتوجه به شرایط سنی و روانی او و ابهامات قانونی متعدد پرونده، از مرگ وی جلوگیری به عمل آورد. برگزاری نمایشگاهی از آثار نقاشی این زن جوان ایرانی در مهرماه سال ۱۳۸۵ باعث جلب توجه بیشتری به پرونده و افزایش فشار برای لغو حکم اعدام او شد. عفو بینالملل نیز با صدور بیانیهای در ۱ مه ۲۰۰۹، اعدام دارابی را مغایر معیارها و موازین بینالمللی دانست.<ref name=":2">[https://www.iranrights.org/fa/memorial/story/-7230/delara-darabi سرگذشت دل آرا دارابی]، بنیاد عبدالرحمن برومند</ref> | در ایام بازداشت دلارا دارابی، بسیاری از هنرمندان، کنشگران حقوق مدنی و فعالان حقوق بشر با برپایی یک کمپین برای آزادی وی تلاش کردند. آنها از رئیس قوه قضاییه میخواستند که باتوجه به شرایط سنی و روانی او و ابهامات قانونی متعدد پرونده، از مرگ وی جلوگیری به عمل آورد. برگزاری نمایشگاهی از آثار نقاشی این زن جوان ایرانی در مهرماه سال ۱۳۸۵ باعث جلب توجه بیشتری به پرونده و افزایش فشار برای لغو حکم اعدام او شد. عفو بینالملل نیز با صدور بیانیهای در ۱ مه ۲۰۰۹، اعدام دارابی را مغایر معیارها و موازین بینالمللی دانست.<ref name=":2">[https://www.iranrights.org/fa/memorial/story/-7230/delara-darabi سرگذشت دل آرا دارابی]، بنیاد عبدالرحمن برومند</ref> |