سرهنگ خلبان بهزاد معزی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سرهنگ خلبان بهزاد معزی''' خلبان همان هواپیمایی بود که در روز ۲۶ دی ۱۳۵۷ شاه با آن از ایران خارج شد. سرهنگ معزی، هنگامی که شاه در مراکش بود، به اتفاق چند تن از افسران و خدمه زیر دست خود نزد شاه رفت و گفت: ما می خواهیم به ایران برگردیم. «شاه که گویی انتظار چنین حرکتی را داشت، بدون کمترین مقاومت و اعتراضی، تقاضای آن ها را پذیرفت و گفت: هواپیمای سلطنتی را هم می توانند با خود به ایران برگردانند.

«معزی، پس از بازگشت به تهران، به سازمان مجاهدین خلق پیوست و در سال ۱۳۶۰، با ربودن یک هواپیمای نظامی، ابوالحسن بنی صدر (نخستین رئیس جمهوری اسلامی) و مسعود رجوی (رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران) را با خود از ایران خارج کرد.»

سرهنگ بهزاد معزی در سال ۱۳۵۰ از تهران به شیراز منتقل شد. طبق گفته خلبان بهروز مدرسی او از بدو ورود به عنوان فرمانده گردان پرواز هواپیماهای سی - ۱۳۰ در پایگاه هفتم ترابری منصوب شده بود. آن گونه که بچه های قدیمی آن دوره و بعد ها خود من شاهد اش بودم، افسری منظم سخت گیر و با سواد بود.

فرماندهی که صدای خنده او را به ندرت می شد شنید؛ و در هنگام عصبانیت عادت به جویدن سبیل های کم پشت بورش داشت. او سپس برای طی دوره فرماندهی ستاد به کشور آمریکا اعزام می شود و در سال ۱۳۵۲ به ایران برگشته و در ستاد کل نیروی هوایی در مقام معاونت عملیات در بخش " یکنواختی " مشغول به خدمت می شود و از آن جایی که رسته اصلی او خلبانی بود، طی هماهنگی های صورت گرفته او سه روز در هفته به پایگاه یکم ترابری می آمد و با هواپیماهای سی -۱۳۰ به پرواز و یا ماموریت می رفت. سرهنگ معزی بارها در همان روزگار برای خرید هواپیما به عنوان کارشناس مطلع به کشورهای اروپایی سفر می کرد. سلامت نفس و رشوه ناپذیری او در انجام معاملات زبانزد بود. با خرید هواپیماهای بوئینگ سوخت رسان ۷۰۷ او به عنوان فرمانده گردان و در ادامه به عنوان معلم خلبان به فعالیت پرداخت.

سرهنگ خلبان بهزاد معزی هم‌اکنون نیز به‌عنوان یک عضو مجاهدین و عضو شورای ملی مقاومت ایران در اروپا در کنار مجاهدین زندگی‌می‌کند.