شیطان سازی علیه مجاهدین خلق: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۱۶۷: خط ۱۶۷:
این عبارت می‌تواند به این معنی باشد که گروه اندکی در سازمان مجاهدین دیگران را شکنجه می‌کنند. در این‌جا نیز این سوالات بدون جواب باقی می‌ماند: اگر چنین است چرا بخش اعظم اعضاء سازمان مجاهدین که شکنجه‌ی جسمی و روحی می‌شوند هرگز دست به اعتراض علیه آن عده‌ی اندک نزده‌اند؟
این عبارت می‌تواند به این معنی باشد که گروه اندکی در سازمان مجاهدین دیگران را شکنجه می‌کنند. در این‌جا نیز این سوالات بدون جواب باقی می‌ماند: اگر چنین است چرا بخش اعظم اعضاء سازمان مجاهدین که شکنجه‌ی جسمی و روحی می‌شوند هرگز دست به اعتراض علیه آن عده‌ی اندک نزده‌اند؟


چرا این اعضا در مصاحبه‌های انفرادی که با خبرنگاران یا حقوقدانان داشته‌اند هرگز به این موضوع اشاره‌ای نکرده‌اند؟ چگونه ممکن است آن عده‌ی اندک دیگران را شکنجه کنند و هم به‌طور همزمان از وفاداری و فداکاری آن‌ّها در صحنه‌ی نبرد برخوردار باشند؟ از سویی این اتهام با توجه به داوطلبانه بودن عضویت و خروج از صفوف مجاهدین نمی‌تواند مورد قبول باشد.  
چرا این اعضا در مصاحبه‌های انفرادی که با خبرنگاران یا حقوقدانان داشته‌اند هرگز به این موضوع اشاره‌ای نکرده‌اند؟ چگونه ممکن است آن عده‌ی اندک هم دیگران را شکنجه کنند و هم به‌طور همزمان از وفاداری و فداکاری آن‌ها در صحنه‌ی نبرد برخوردار باشند؟ از سویی این اتهام با توجه به داوطلبانه بودن عضویت و خروج از صفوف مجاهدین نمی‌تواند مورد قبول باشد.  


اعضای سازمان مجاهدین از سال ۱۳۸۲ و بعد از تحویل‌دهی سلاح‌هایشان، ۹ بار توسط اف.بی. آی و سایر ارگان‌های بین‌المللی مورد مصاحبه‌های انفرادی قرار گرفتند. در پایان این سلسله مصاحبه‌ها وزارت خارجه اعلام کرد که به هیچ نمونه‌ای از تروریزم یا نقض حقوق بشر دست پیدا نکرده است. همچنین بعد از انتقال مجاهین به کمپ لیبرتی، تمامی أعضاء سازمان مجاهدین در معرض ارتباط مستقیم مأموران کمیساریا و یونامی (نمایندگان سازمان ملل) بودند و بارها توسط آن‌ها مصاحبه شدند. در مقر مجاهدین در لیبرتی، نمایندگان سازمان ملل روزانه گشت‌زنی داشته و به تمامی اماکن سرکشی می‌کردند و با افراد به صحبت می‌پرداختند و حتی گاه آن‌ها را به مصاحبه‌های میدانی به صورت انفرادی دعوت می‌کردند. آن‌ّها اعلام کرده بودند که هر کدام از أعضای مجاهدین در هر لحظه که بخواهد می‌تواند به همراه آن‌ها از کمپ مجاهدین خارج شود و در مکان دیگری که سازمان ملل مشخص می‌کند تا پاسخ‌گویی به درخواست پناهندگی‌اش مستقر شود.  
اعضای سازمان مجاهدین از سال ۱۳۸۲ و بعد از تحویل‌دهی سلاح‌هایشان، ۹ بار توسط اف.بی. آی و سایر ارگان‌های بین‌المللی مورد مصاحبه‌های انفرادی قرار گرفتند. در پایان این سلسله مصاحبه‌ها وزارت خارجه اعلام کرد که به هیچ نمونه‌ای از تروریزم یا نقض حقوق بشر دست پیدا نکرده است. همچنین بعد از انتقال مجاهدین به کمپ لیبرتی، تمامی أعضاء سازمان مجاهدین در معرض ارتباط مستقیم مأموران کمیساریا و یونامی (نمایندگان سازمان ملل) بودند و بارها توسط آن‌ها مصاحبه شدند. در مقر مجاهدین در لیبرتی، نمایندگان سازمان ملل روزانه گشت‌زنی داشته و به تمامی اماکن سرکشی می‌کردند و با افراد به صحبت می‌پرداختند و حتی گاه آن‌ها را به مصاحبه‌های میدانی به صورت انفرادی دعوت می‌کردند. آن‌ها اعلام کرده بودند که هر کدام از أعضای مجاهدین در هر لحظه که بخواهد می‌تواند به همراه آن‌ها از کمپ مجاهدین خارج شود و در مکان دیگری که سازمان ملل مشخص می‌کند تا پاسخ‌گویی به درخواست پناهندگی‌اش مستقر شود.  


علاوه بر این هم‌اکنون همه‌ی اعضای مجاهدین خلق در اروپا و از جمله در آلبانی هستند و تک به تک از حقوق شهروندی در کشورهای اروپایی برخوردارند. آن‌ها در سراسر اروپا تردد و فعالیت سیاسی دارند و فعالیت‌ها و مقراتشان هم‌چون دیگر اماکن تحت حاکمیت کشورهای مذبور است.
علاوه بر این هم‌اکنون همه‌ی اعضای مجاهدین خلق در اروپا و از جمله در آلبانی هستند و تک به تک از حقوق شهروندی در کشورهای اروپایی برخوردارند. آن‌ها در سراسر اروپا تردد و فعالیت سیاسی دارند و فعالیت‌ها و مقراتشان هم‌چون دیگر اماکن تحت حاکمیت کشورهای مذبور است.