طرح صلح شورای ملی مقاومت: تفاوت میان نسخه‌ها

طرح صلح [[شورای ملی مقاومت ایران]]، ابتکار این شورا برای پایان دادن به جنگ ضد ایران و عراق بود که در ۲۲ اسفند ۱۳۶۱ به تصویب رسید. این طرح دارای یک مقدمه و ۷بند است. این طرح پس از تصویب برای اطلاع دولت عراق فرستاده شد ونسخه ای از آن نیز برای دبیر کل سازمان ملل متحد و همچنین جنبش کشورهای غیرمتعهد و کنفرانس اسلامی ارسال شد. در پی آن، دولت عراق این طرح را مبنای قابل قبولی برای مذاکرات صلح پذیرفت و خواهان این مذاکرات شد.<ref name=":0">[https://iranncr.org/اسناد-شورا/طرح‌ها-و-مصوبات/128-طرح-صلح-شورای-ملی-Ù وبسایت شورای ملی مقاومت]</ref> این طرح در زمانی ارائه شد که رژیم خمینی با رد قعطنامه‌های شورای امنیت برای آتش‌بس و رد هر گونه پیشنهاد آتش‌بس بر ادامهٔ جنگ تأکید داشت.

سازمان ملل متحد طی جنگ هشت ساله بین ایران و عراق ۱۷ قطعنامه صادر کرد که ۴ قطعنامه جنبهٔ اجرایی داشت. دولت وقت عراق بلافاصله تمامی قطعنامه‌هایی را که خواستار آتش‌بس شده بودند را پذیرفت اما رژیم خمینی هیچ‌کدام را نپذیرفت و به جنگ ادامه داد؛ و تنها پس از گذشت یک سال از قطعنامهٔ ۵۹۸ این قطعنامه را پذیرفت.

قطعنامه ۴۷۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد تنها ۶روز پس از آغاز جنگ در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ ه، ش، با نام «بررسی وضعیت میان ایران و عراق» به اتفاق آرا تصویب و صادر شد. در این قطع نامه از طرفین جنگ خواسته شد که خویشتنداری کرده و از توسل بیشتر به زور خودداری کنند و اختلافات فی مابین را با اتکا به اصول عدالت و حقوق بین‌الملل حل و فصل کنند. عراق این قطعنامه را پذیرفت اما رژیم ولایت فقیه این قطعنامه را رد کرد.<ref>[http://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=S/RES/479(1980) UNSCR 479]</ref>

شورای امنیت سازمان ملل قطعنامهٔ ۵۱۴را در تاریخ ۱۲ جولای ۱۹۸۲برابر با ۲۱ تیر ۱۳۶۱ به منظور آتش‌بس و خاتمهٔ فوری تمامی عملیات‌های نظامی بین ایران و عراق تصویب کرد. همچنین این قطعنامه خواهان عقب‌نشینی نیروها به مرزهای شناخته شدة بین‌المللی شد. در بند سوم این قطعنامه گروهی از ناظران ملل متحد به منظور تأیید و نظارت بر آتش‌بس و عقب‌نشینی نیروها پیش بینی شده بود.<ref>[https://documents-dds-ny.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/435/38/IMG/NR043538.pdf?OpenElement UNSCR 514]</ref>

قطعنامه ۵۲۲شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۸۲برابر با ۱۲ مهر ۱۳۶۱ یعنی ۳ماه پس از آزادسازی خرمشهر به اتفاق آراء به تصویب رسید. در این قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواستار آتش‌بس فوری بین ایران و عراق شد. همچنین از ایران و عراق خواست که از خاک یکدیگر خارج شده و به پشت مرزهای شناخته شده بین‌المللی عقب‌نشینی کنند.<ref>[https://documents-dds-ny.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/435/46/IMG/NR043546.pdf?OpenElement UNSCR 522]</ref>عراق این قعطنامه را پذیرفت اما رژیم خمینی از پذیرفتن این قطعنامه سرباز زد.

سازمان ملل متحد قطعنامه ۵۹۸را در ۲۹ تیر ۱۳۶۶ به منظور پایان دادن به جنگ ایران و عراق صادر کرد.<ref>[https://documents-dds-ny.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/524/70/IMG/NR052470.pdf?OpenElement UNSCR 598]</ref> قطعنامه ۵۹۸ به لحاظ کمی و تعداد واژه‌های به کار رفته در آن، طولانی‌ترین و از نظر محتوا اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرایی، قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در رابطه با جنگ ایران و عراق است. عراق بلافاصله این قطعنامه را پذیرفت. اما رژیم خمینی از پذیرفتن آن سر باز زد و تنها پس از یک سال یعنی در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ خمینی در پیامی که به «نوشیدن جام زهر» معروف شد، آنرا پذیرفت.<ref>[https://www.farsnews.com/news/8604170080/%D9%85%D8%AA%D9%86-%D9%83%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%BE%D9%8A%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%AA-%D9%BE%D8%B0%D9%8A%D8%B1%D8%B4-%D9%82%D8%B7%D متن پیام خمینی در رابطه با پذیرش قطعنامه ۵۹۸]</ref>

[[پرونده:سازمان کنفرانس اسلامی.jpg|جایگزین=سازمان کنفرانس اسلامی|بندانگشتی|سازمان کنفرانس اسلامی]]

در اسفند ۱۳۵۹ نمایندگان سازمان کنفرانس اسلامی برای رای زنی در رابطه با جنگ ایران و عراق به تهران سفر کرد. (احمد سکوتوره (رئیس جمهوری گینه)- الحاج داود اجوارا (رئیس جمهوری گامبیا)- ضیاء الرحمن (رئیس جمهوری بنگلادش)- ضیاء الحق (رئیس جمهوری پاکستان)- بولنت اولوسو (نخست وزیر ترکیه)- حبیب شطی (دبیرکل کنفرانس اسلامی)- یاسر عرفات (دبیرکل سازمان آزادیبخش فلسطین) و وزیران امور خارجه ترکیه، سنگال، بنگلادش و پاکستان). هدف از این سفر رای زنی در رابطه با پایان دادن به جنگ ایران و عراق بود. اما خمینی طی سخنرانی در حضور این هیئت در تاریخ ۱۰ اسفند ۱۳۵۹ پیشنهاد آنها برای پذیرفتن آتش‌بس را رد کرد.<ref>[http://khatteemam.com/sahife/2544/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%AA%D8%AD%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C-(%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D8%AD-%D وبسایت خط امام]</ref>

در ۱۳ خرداد ۱۳۶۱ روزنامهٔ اطلاعات در گزارشی به نقل از روزنامه تایمز چاپ لندن نوشت پادشاهی سعودی به طور جدی تصمیم گرفته‌است جهت تشویق ایران به قبول آتش‌بس مبلغ هنگفتی به این کشور پیشنهاد دهد. بر اساس این گزارش: سیاست مداران ذیصلاح براین عقیده اند که حکام سعودی و شیخ نشینهای حوزه خلیج فارس خود را آماده می‌کنند تا مبلغی در حدود ۲۰ میلیارد دلار به عنوان خسارات جنگی در اختیار ایران قرار دهند.» این پیشنهاد نیز توسط رژیم خمینی رد شد.<ref>[https://www.farsnews.com/news/13940313000007/%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF-%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%AE%D8%AA-%D8%BA%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%DB%8 پیشنهاد پرداخت غرامت از سوی عربستان به ایران]</ref>

روح‌الله خمینی - تابستان ۱۳۶۶

دقیقه ۲، ثانیه‌ی۲۲<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=kgYUF5qxHmM کلیپ سخنرانی خمینی در رابطه با پذیرفتن آتش‌بس]</ref>

مهدی ابریشمچی مسول کمیسیون صلح شورای ملی مقاومت جنگ ایران و عراق را اینچنین توصیف می‌کند.