۲٬۳۲۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
یک نمونه‌ی آن در ایران در دوران [[محمدرضا پهلوی|سلطنت محمدرضا پهلوی]] بود. حکومت او یک دیکتاتوری فردی و وابسته‌گرا به شمار می‌رفت. محمدرضا پهلوی هیچ صدای مخالفی را برنمی‌تابید. از جمله پس از سرکوب قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ به‌دست نظامیان شاه اختناقی کامل در ایران حکم‌فرما شد. البته با قیام مردم شاه دو بار ناچار شد از کشور بگریزد. بار اول در جریان کودتای ناموفق ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ و بار دوم در انقلاب سال ۱۳۵۷ که سفری بی‌بازگشت بود.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1393/10/26/622131/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B4%D9%88% خبرگزارس تسنیم مقاله نگاهی مقایسه‌ای به ۲ بار فرار شاه از کشور]</ref> | یک نمونه‌ی آن در ایران در دوران [[محمدرضا پهلوی|سلطنت محمدرضا پهلوی]] بود. حکومت او یک دیکتاتوری فردی و وابسته‌گرا به شمار می‌رفت. محمدرضا پهلوی هیچ صدای مخالفی را برنمی‌تابید. از جمله پس از سرکوب قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ به‌دست نظامیان شاه اختناقی کامل در ایران حکم‌فرما شد. البته با قیام مردم شاه دو بار ناچار شد از کشور بگریزد. بار اول در جریان کودتای ناموفق ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ و بار دوم در انقلاب سال ۱۳۵۷ که سفری بی‌بازگشت بود.<ref>[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1393/10/26/622131/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B4%D9%88% خبرگزارس تسنیم مقاله نگاهی مقایسه‌ای به ۲ بار فرار شاه از کشور]</ref> | ||
نمونه‌ی دیگر از حاکم شدن اختناق بر ایران در دوران جمهوری اسلامی است. | نمونه‌ی دیگر از حاکم شدن اختناق بر ایران در دوران جمهوری اسلامی است. استبداد دینی حاکم بر ایران با انسداد سیاسی پس از [[تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰|۳۰ خرداد ۱۳۶۰]] که تمام شئون زندگی مردم را در بر می‌گرفت، اختناق را به‌طور کامل بر ایران حاکم کرد و تمامی آزادی‌های به وجود آمده پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]] را از میان برد. به طوری که کسی را یارای مخالفت با استبداد [[ولایت فقیه]] نبود. [[روح‌الله خمینی]] صراحتاٌ اظهار تأسف می‌کرد که چرا در همان فردای انقلاب چوبه‌های دار را بر پا نکرده و قلم‌ها را نشکسته است.<ref>[https://farsi.rouhollah.ir/library/sahifeh-imam-khomeini/vol/9/page/282 صحیفه خمینی جلد ۹ صفحه ۲۸۲]</ref> | ||
== تعریف طلسم اختناق == | == تعریف طلسم اختناق == | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
در سال ۱۳۳۳ شاه با تاسیس [[ساواک]] و گسترش آن با کمک کشورهای غربی پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ به مدت ۲۵ سال با ایجاد فضای اختناق و سرکوب مردم و نیروهای ترقی‌خواه و با اعمال شکنجه و ترور به حکومت خود ادامه داد. در آن دوران شایع کرده بودند که از هر ۴ ایرانی یک نفر مامور ساواک است. | در سال ۱۳۳۳ شاه با تاسیس [[ساواک]] و گسترش آن با کمک کشورهای غربی پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ به مدت ۲۵ سال با ایجاد فضای اختناق و سرکوب مردم و نیروهای ترقی‌خواه و با اعمال شکنجه و ترور به حکومت خود ادامه داد. در آن دوران شایع کرده بودند که از هر ۴ ایرانی یک نفر مامور ساواک است. | ||
اما همین حاکمیت به‌دلیل وابستگی وقتی کارتر با سیاست حقوق بشر وارد میدان شد و از شاه خواست که شکنجه و اعدام را کنار بگذارد، دوام نیاورد و طلسم اختناق آریامهری شکست. توده های مردم دست به اعتراضات سراسری | اما همین حاکمیت به‌دلیل وابستگی وقتی کارتر با سیاست حقوق بشر وارد میدان شد و از شاه خواست که شکنجه و اعدام را کنار بگذارد، دوام نیاورد و طلسم اختناق آریامهری شکست. توده های مردم دست به اعتراضات سراسری زدند و شاه را سرنگون کردند. | ||
در فضای پلیسی-نظامی معمولا سازمان‌های انقلابی با انجام عملیات چریک شهری حاکمیت پلیسی را به چالش | در فضای پلیسی-نظامی معمولا سازمان‌های انقلابی با انجام عملیات چریک شهری حاکمیت پلیسی را به چالش می‌کشند و فضای رعب و وحشت را می‌شکنند و به این ترتیب سلطه‌ی حاکمیت را سست می‌کنند و زمینه را برای قیام عمومی فراهم می‌نمایند. کاری که سازمان مجاهدین و چریک‌های فدایی نیز در زمان شاه به آن دست زدند. | ||
==== شکستن طلسم اختناق در زمان شاه ==== | ==== شکستن طلسم اختناق در زمان شاه ==== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
=== سرکوب نظامی-پلیسی === | === سرکوب نظامی-پلیسی === | ||
در حاکمیت ولایت‌فقیه برخلاف شاه، سرکوب نظامی- پلیسی است. یعنی عنصر نظامی عریان بیش از عنصر امنیتی و مخفی در جامعه نمایان است. در سال ۱۳۶۰ پاسداران با آرپی‌جی و سلاح‌های نیمه‌سنگین در خیابان‌ها مخالفین و سازمان‌های سیاسی را هدف قرار می‌دادند. در جمهوری اسلامی حاکمیت بی‌هیچ تعارفی تظاهرات مردمی را با هلیکوپتر از بالا به رگبار می‌بندد. این همان | در حاکمیت ولایت‌فقیه برخلاف شاه، سرکوب نظامی- پلیسی است. یعنی عنصر نظامی عریان بیش از عنصر امنیتی و مخفی در جامعه نمایان است. در سال ۱۳۶۰ پاسداران با آرپی‌جی و سلاح‌های نیمه‌سنگین در خیابان‌ها مخالفین و سازمان‌های سیاسی را هدف قرار می‌دادند. در جمهوری اسلامی حاکمیت بی‌هیچ تعارفی تظاهرات مردمی را با هلیکوپتر از بالا به رگبار می‌بندد. این همان سرکوب نظامی- پلیسی است. | ||
سه عنصر اساسی، سرکوب و | سه عنصر اساسی، سرکوب و اختناق نظام ولایت فقیه را از سایر نظام‌های دیکتاتوری در جهان متمایز میکند. | ||
#[[پرونده:سرکوب مذهبی.JPG|جایگزین=سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی|بندانگشتی|سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی]]تکیه برعنصر مذهب به عنوان دینامیزم درونی نیروهای سرکوبگر که سرکوب و قلع و قمع نیروهای مخالف ولایت را وظیفه ایدئولوژیک خود می‌دانند. زیر همین چتر مذهبی است که حکومت جمهوری‌اسلامی سعی میکند در شخصی‌ترین مسائل افراد نیز وارد شده و حاکمیت خود را اعمال کند. احکام حجاب تا ممنوعیت موسیقی و ... از نمونه‌های آن است. | #[[پرونده:سرکوب مذهبی.JPG|جایگزین=سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی|بندانگشتی|سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی]]تکیه برعنصر مذهب به عنوان دینامیزم درونی نیروهای سرکوبگر که سرکوب و قلع و قمع نیروهای مخالف ولایت را وظیفه ایدئولوژیک خود می‌دانند. زیر همین چتر مذهبی است که حکومت جمهوری‌اسلامی سعی میکند در شخصی‌ترین مسائل افراد نیز وارد شده و حاکمیت خود را اعمال کند. احکام حجاب تا ممنوعیت موسیقی و ... از نمونه‌های آن است. | ||
# سرکوب نظامی-پلیسی (بجای پلیسی-نظامی) : این سخن به این معناست که در نظام ولایت‌فقیه در سرکوب اولویت بر عنصر نظامی در قالب [[سپاه پاسداران]] است. بر خلاف زمان شاه که تکیه بر عنصر ساواک و سازمان‌های امنیتی بود. استفاده فریبکارانه‌ی خمینی از [[جنگ ایران و عراق]] به عنوان سرپوشی در جهت مشروع کردن اختناق تمام عیار و ایجاد مرحله به مرحله سازمان‌های سرکوب در همین راستا بود. خمینی یک مجموعه‌ی گسترده نظامی تحت عنوان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و زیر مجموعه‌های سرکوبگر آن ایجاد کرد و آن‌ها را به مثابه ابزار اعمال حاکمیت تحت کنترل خود درآورد. سپس با توجیهات مذهبی و سیاسی به این سرکوب عریان در تمام عرصه‌های زندگی اجتماعی مشروعیت داد. | # سرکوب نظامی-پلیسی (بجای پلیسی-نظامی) : این سخن به این معناست که در نظام ولایت‌فقیه در سرکوب اولویت بر عنصر نظامی در قالب [[سپاه پاسداران]] است. بر خلاف زمان شاه که تکیه بر عنصر ساواک و سازمان‌های امنیتی بود. استفاده فریبکارانه‌ی خمینی از [[جنگ ایران و عراق]] به عنوان سرپوشی در جهت مشروع کردن اختناق تمام عیار و ایجاد مرحله به مرحله سازمان‌های سرکوب در همین راستا بود. خمینی یک مجموعه‌ی گسترده نظامی تحت عنوان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و زیر مجموعه‌های سرکوبگر آن ایجاد کرد و آن‌ها را به مثابه ابزار اعمال حاکمیت تحت کنترل خود درآورد. سپس با توجیهات مذهبی و سیاسی به این سرکوب عریان در تمام عرصه‌های زندگی اجتماعی مشروعیت داد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
با توجه به شدت این نوع از سرکوب در ایران، طلسم اختناق در نظام ولایت‌فقیه نیز دارای شرایط ویژه ای است. | با توجه به شدت این نوع از سرکوب در ایران، طلسم اختناق در نظام ولایت‌فقیه نیز دارای شرایط ویژه ای است. | ||
رژیم ایران هر گونه فضای باز را به روی مردم و روشنفکران و نیروهای ترقی‌خواه ایران بسته و هیچ امکانی برای طرح مطالبات مشروع آن‌ها در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی باقی نگذاشته است. امکان تجمع و سازماندهی که ساده‌ترین و مشروع‌ترین ابزار بیان عمومی در مورد سیاست‌های یک حاکمیت است وجود ندارد. برای تضمین این اختناق سیستم حاکم دستگاه عریض و طویلی برای سرکوب هر حرکت اعتراضی به وجود آورده است و آن را تحت شعار «النصر بالرعب» تئوریزه کرده است. در خیابان‌ها افراد را دار می‌زند، شلاق می‌زند، سنگسار میکند تا با ایجاد ترس در جامعه بر قطر طلسم اختناق بیفزاید. تلاش میکند با انواع شیوه‌ها جامعه را بطور مستمر زیر چتر نوعی وحشت دائمی نگاه دارد تا آن‌را مسلوب الاراده کرده و تحت اختیار خود و امیالش بگیرد. | رژیم ایران هر گونه فضای باز را به روی مردم و روشنفکران و نیروهای ترقی‌خواه ایران بسته است و هیچ امکانی برای طرح مطالبات مشروع آن‌ها در زمینه‌های سیاسی و اجتماعی باقی نگذاشته است. امکان تجمع و سازماندهی که ساده‌ترین و مشروع‌ترین ابزار بیان عمومی در مورد سیاست‌های یک حاکمیت است وجود ندارد. برای تضمین این اختناق سیستم حاکم دستگاه عریض و طویلی برای سرکوب هر حرکت اعتراضی به وجود آورده است و آن را تحت شعار «النصر بالرعب» تئوریزه کرده است. در خیابان‌ها افراد را دار می‌زند، شلاق می‌زند، سنگسار میکند تا با ایجاد ترس در جامعه بر قطر طلسم اختناق بیفزاید. تلاش میکند با انواع شیوه‌ها جامعه را بطور مستمر زیر چتر نوعی وحشت دائمی نگاه دارد تا آن‌را مسلوب الاراده کرده و تحت اختیار خود و امیالش بگیرد. | ||
[[پرونده:یک تیم کانون شورشی.jpg|جایگزین=یک کانون شورشی در ایران|بندانگشتی|یک کانون شورشی در ایران]] | [[پرونده:یک تیم کانون شورشی.jpg|جایگزین=یک کانون شورشی در ایران|بندانگشتی|یک کانون شورشی در ایران]] | ||
=== شکستن طلسم اختناق در جمهوری اسلامی === | === شکستن طلسم اختناق در جمهوری اسلامی === | ||
حاکمیت ولایت فقیه یک حاکمیت | حاکمیت ولایت فقیه یک حاکمیت استبداد دینی است که با نظام‌های توتالیتر متفاوت است. یعنی فراتر از هر دیکتاتوری به جنایات خود مشروعیت مذهبی می‌دهد. این حکومت هر اعتراضی را با انگ‌های مذهبی از دور خارج میکند. معترضین دهه شصت را منافق می‌نامید و معترضین قیام‌های اخیر را تحت عنوان فتنه و فتنه‌گر سرکوب میکند. سرکوب در جمهوری اسلامی چنان‌چه گفته شد یک سرکوب پلیسی-نظامی نیست بلکه یک سرکوب سازمان‌یافته‌ی نظامی- پلیسی به شمار می‌رود و در آن عنصر نظامی برجسته‌‌تر است. در چنین حالتی دیگر عملیات [[چریک شهری]] پاسخگوی شدت سرکوب نیست و شکستن طلسم اختناق تنها از طریق ارتش آزادی‌بخش امکان پذیر است. یعنی بازویی قوی و سازمان‌یافته که از پس عنصر عریان سرکوب نظامی در جامعه بربیاید و بتواند با کنار زدن آن راه را برای مردم باز کند. | ||
سازمان مجاهدین در سال ۱۳۶۶ با همین جمع‌بندی به ضرورت تشکیل ارتش آزادی‌بخش رسیده و آن‌را تأسیس کرد. این سازمان هم‌اکنون در گسترش خود با تاسیس [[کانون‌های شورشی]] و حضور جوانان در سازمان رزم مشخص در شهرها و نقاط مختلف ایران با ماشین سرکوب سپاه پاسداران به مقابله می‌پردازد. این استراتژی در نهایت بر حضور ارتش آزادی‌بخش در رویارویی نهایی تکیه دارد و آن‌را زمینه‌سازی میکند. | سازمان مجاهدین در سال ۱۳۶۶ با همین جمع‌بندی به ضرورت تشکیل ارتش آزادی‌بخش رسیده و آن‌را تأسیس کرد. این سازمان هم‌اکنون در گسترش خود با تاسیس [[کانون‌های شورشی]] و حضور جوانان در سازمان رزم مشخص در شهرها و نقاط مختلف ایران با ماشین سرکوب سپاه پاسداران به مقابله می‌پردازد. این استراتژی در نهایت بر حضور ارتش آزادی‌بخش در رویارویی نهایی تکیه دارد و آن‌را زمینه‌سازی میکند. | ||